-
1 satura
satura satura, ae f смесь, всякая всячина -
2 satura
satura satura, ae f всякая всячина -
3 satura
satura, ae, f. (sc. lanx), I) eine Fruchtschüssel, mit allerlei Früchten angefüllt, wie man sie den Göttern jährlich darbrachte, Diom. 485 sq. Acro Hor. sat. 1, 1 in. – II) übtr., was aus Mancherlei besteht, ein Allerlei, ein Gemengsel, es sei ein Gericht, Varro bei Diom. 486, 7 sq. Fest. 314 (b), 25; oder ein Gesetz (Verordnung), das mehrere Dinge in sich begreift u. verordnet, Fest. 314 (b), 26; vgl. Persii vita p. 241 Jahn: dah. per saturam, bunt durcheinander = ohne Rücksicht auf die ordnungsmäßige Form, gegen die gewöhnliche Ordnung od. Weise, regellos, planlos (franz. pêle-méle, engl. pell-mell), quasi per saturam sententias exquirere, Sall. Iug. 29, 5 (vgl. per saturam aedilem factum, Lucil. 48): imperium quod plebes per saturam dederit, T. Ann. Luscus bei Fest. 314 (b), 32: in libris historiarum per saturam refert (berichtet), Lact. 1, 21, 13: tamquam per saturam subito cubiculariis suffragantibus (ihre Entscheidung abgaben), Amm. 16, 6, 3: separata igitur utraque dicam; neque enim quasi per saturam confundenda sunt tanta beneficia, Eumen. grat. act. 11, 1: imperfecta Latinorum libertas incertis vestigiis titubat et quasi per saturam inducta adhuc remanet, Cod. Iust. 7, 6, 1: pandecten vocant, nam omnia in se capit quasi collata per saturam concessā sibi rerum variā potestate, Charis. 194, 21. – Hiervon satira (satura), die »Satire«, s. oben bes.
-
4 satura
satura, ae, f. (sc. lanx), I) eine Fruchtschüssel, mit allerlei Früchten angefüllt, wie man sie den Göttern jährlich darbrachte, Diom. 485 sq. Acro Hor. sat. 1, 1 in. – II) übtr., was aus Mancherlei besteht, ein Allerlei, ein Gemengsel, es sei ein Gericht, Varro bei Diom. 486, 7 sq. Fest. 314 (b), 25; oder ein Gesetz (Verordnung), das mehrere Dinge in sich begreift u. verordnet, Fest. 314 (b), 26; vgl. Persii vita p. 241 Jahn: dah. per saturam, bunt durcheinander = ohne Rücksicht auf die ordnungsmäßige Form, gegen die gewöhnliche Ordnung od. Weise, regellos, planlos (franz. pêle-méle, engl. pell-mell), quasi per saturam sententias exquirere, Sall. Iug. 29, 5 (vgl. per saturam aedilem factum, Lucil. 48): imperium quod plebes per saturam dederit, T. Ann. Luscus bei Fest. 314 (b), 32: in libris historiarum per saturam refert (berichtet), Lact. 1, 21, 13: tamquam per saturam subito cubiculariis suffragantibus (ihre Entscheidung abgaben), Amm. 16, 6, 3: separata igitur utraque dicam; neque enim quasi per saturam confundenda sunt tanta beneficia, Eumen. grat. act. 11, 1: imperfecta Latinorum libertas incertis vestigiis titubat et quasi per saturam inducta adhuc remanet, Cod. Iust. 7, 6, 1: pandecten vocant, nam omnia in se capit quasi collata per saturam concessā sibi rerum variā potestate, Charis. 194, 21. – Hiervon satira (satura), die »Satire«, s. oben————bes. -
5 satura
satura (less correctly satira, not satyra), ae, f [fem. of satur; sc. lanx], a mixture, hotchpotch ; only in the phrase, per saturam, at random, confusedly, pell-mell: quasi per saturam sententiis exquisitis, S.— A satire, poetic medley set to music and sung on the stage: inpletae modis saturae, L.: ab saturis, i. e. after the appearance of satires, L.— A satire, poem of manners, didactic poem: in saturā nimis acer, H.* * * -
6 satura
sătŭra, ae, f., v. satur fin. B. -
7 satura
ae f. [ satur ]1) (sc. lanx) блюдо с различными плодами, перен. смесь, всякая всячинаper saturam Sl — в беспорядке, вперемешку, без плана2) (v. l. satĭra) сатира (стихотворное произведение, вначале — типа драматическо-песенной импровизации, впоследствии (с Энния) — нравственно-назидательного и, наконец (с Луцилия и Горация) — обличительного содержания) L, J, St -
8 satura
смесь без разбора: quasi per saturam collectum (opus), et utile cum inutilibus mixtum (C. Omnem reip. § 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > satura
-
9 satura
satire. -
10 satura
I., saturae fблюдо с различными плодами; смесь, всякая всячинаII., ae или satira, ae fсатира -
11 Crino satura
1. LAT Crino satura Schiffermüller2. RUS совка f багряная3. ENG —4. DEU Geißblatt-Graseule f5. FRA porphyre m -
12 satur
I.Lit.:(β).ubi satur sum (opp. quando esurio),
Plaut. Men. 5, 5, 27; so (opp. esurientes) id. Poen. prol. 6 sq.:sopor quem satur aut lassus capias,
Lucr. 4, 957: esurientibus pullis res geri poterit;saturis nihil geretur,
Cic. Div. 1, 35, 77:postquam isti a mensā surgunt saturi, poti,
Plaut. Ps. 1, 3, 62:cum tu satura atque ebria eris, puer ut satur sit facito,
Ter. Hec. 5, 2, 3;so (with ebrius and crudus),
Quint. 11, 3, 27:et exacto contentus tempore vita Cedat, uti conviva satur,
Hor. S. 1, 1, 119:capellae,
Verg. E. 10, 77:colonus,
Tib. 2, 1, 23:histrio,
Mart. 12, 79, 1.—Humorously, of a pregnant woman, Plaut. Am. 2, 2, 35.—With abl.:(γ).qui non edistis, saturi fite fabulis,
Plaut. Poen. prol. 8:quadrupedes suco ambrosiae,
Ov. M. 2, 120:nepos anseris extis,
Pers. 6, 71.—With gen.:B.postquam intus sum omnium rerum satur,
Ter. Ad. 5, 1, 3; so,rerum (with plenus),
Lucr. 3, 960:altilium,
Hor. Ep. 1, 7, 35.— Comp.:agnus saturior lactis,
Col. 7, 4, 3.—Transf., of things ( poet. and in post-Aug. prose).1.Of color, full, deep, strong, rich:2.color,
Plin. 37, 10, 61, § 170:vellera saturo fucata colore,
Verg. G. 4, 335:(purpura) quo melior saturiorque est,
Sen. Q. N. 1, 5, 12:vestes Tyrio saturae ostro,
richly dyed, Sen. Thyest. 956.—In gen., well filled, full; rich, abundant, fertile:* 3. II.praesepia,
Verg. G. 3, 214:Tarentum,
id. ib. 2, 197; cf.rus,
Pers. 1, 71:auctumnus, Col. poët. 10, 43: messes,
Lucil. Aetn. 12:locis ob umidam caeli naturam saturis et redundantibus,
Sen. Q. N. 5, 9, 1.—Trop., rich, fruitful (opp. dry, simple; very rare;A.perh. only in the two foll. passages): nec satura jejune, nec grandia minute (dicet),
Cic. Or. 36, 123:gestus,
i. e. various, Manil. 5, 474.—Hence, sătŭra, ae, f. (sc. lanx), orig., a dish filled with various kinds of fruits, a plate of fruit; hence, also, food composed of various ingredients, a mixture, medley, olio, etc. (both significations, however, rest only on the statements of the grammarians); and hence, transf.,Per saturam, in the gross or in the lump, i. e. without order or distinctness, confusedly:B.lanx plena diversis frugibus in templum Cereris infertur, quae saturae nomine appellatur, Acro,
Hor. S. 1, 1: satura et cibi genus ex variis rebus conditum et lex multis aliis legibus conferta (this latter signif. has perh. arisen from an erroneous explanation of the foll. expression, per saturam). Itaque in sanctione legum ascribitur: neve per saturam abrogato aut derogato. Ti. Annius Luscus in eā, quam dixit adversus Ti. Gracchum: Imperium, quod plebes per saturam dederat, id abrogatum est. Et C. Laelius in eā, quam pro se dixit... (Sall. J. 29, 5) Dein postero die quasi per saturam sententiis exquisitis in deditionem accipitur, Fest. p. 314 Müll.: satira dicta a saturā lance, quae referta variis multisque primitiis in sacro apud priscos diis inferebatur... sive a quodam genere farciminis, quod multis rebus refertum, saturam dicit Varro vocitatum. Est autem hoc positum in II. libro Plautinarum Quaestionum: Satura est uva passa et polenta et nuclei pinei mulso conspersi: ad haec alii addunt et de malo Punico grana. Alii autem dictam putant a lege saturā, quae uno rogatu multa simul comprehendat, quod scilicet et satura carmina multa simul et poëmata comprehenduntur: cujus legis Lucilius meminit in primo: Per saturam aedilem factum qui legibus solvat et Sallustius in Jugurtha: Deinde quasi per saturam sententiis exquisitis in deditionem accipitur, Diom. p. 483 P.:hoc opus legentibus tradebatur non secundum edicti perpetui ordinationem sed passim et quasi per saturam collectum et utile cum inutilibus mixtum, Just. praef. Dig. ad Antecess. § 1: Pescennius Festus in libris historiarum per saturam refert, Carthaginienses, etc.,
Lact. 1, 21, 13.—sătŭra, and after the class. per. sătĭra (erroneously sătyra), ae, f., a satire, a species of poetry, originally dramatic and afterwards didactic, peculiar to the Romans (not connected with the Greek Satyri); it first received a regular poetic form from Ennius, and after him was cultivated by Lucilius, Horace, Persius, and Juvenal; Liv. 7, 2:sunt quibus in saturā videar nimis acer,
Hor. S. 2, 1, 1; Stat. S. 1, 3, 103; Amm. 16, 6, 3.—Personified:Satura jocabunda,
Mart. Cap. 6, § 576. -
13 satyra
I.Lit.:(β).ubi satur sum (opp. quando esurio),
Plaut. Men. 5, 5, 27; so (opp. esurientes) id. Poen. prol. 6 sq.:sopor quem satur aut lassus capias,
Lucr. 4, 957: esurientibus pullis res geri poterit;saturis nihil geretur,
Cic. Div. 1, 35, 77:postquam isti a mensā surgunt saturi, poti,
Plaut. Ps. 1, 3, 62:cum tu satura atque ebria eris, puer ut satur sit facito,
Ter. Hec. 5, 2, 3;so (with ebrius and crudus),
Quint. 11, 3, 27:et exacto contentus tempore vita Cedat, uti conviva satur,
Hor. S. 1, 1, 119:capellae,
Verg. E. 10, 77:colonus,
Tib. 2, 1, 23:histrio,
Mart. 12, 79, 1.—Humorously, of a pregnant woman, Plaut. Am. 2, 2, 35.—With abl.:(γ).qui non edistis, saturi fite fabulis,
Plaut. Poen. prol. 8:quadrupedes suco ambrosiae,
Ov. M. 2, 120:nepos anseris extis,
Pers. 6, 71.—With gen.:B.postquam intus sum omnium rerum satur,
Ter. Ad. 5, 1, 3; so,rerum (with plenus),
Lucr. 3, 960:altilium,
Hor. Ep. 1, 7, 35.— Comp.:agnus saturior lactis,
Col. 7, 4, 3.—Transf., of things ( poet. and in post-Aug. prose).1.Of color, full, deep, strong, rich:2.color,
Plin. 37, 10, 61, § 170:vellera saturo fucata colore,
Verg. G. 4, 335:(purpura) quo melior saturiorque est,
Sen. Q. N. 1, 5, 12:vestes Tyrio saturae ostro,
richly dyed, Sen. Thyest. 956.—In gen., well filled, full; rich, abundant, fertile:* 3. II.praesepia,
Verg. G. 3, 214:Tarentum,
id. ib. 2, 197; cf.rus,
Pers. 1, 71:auctumnus, Col. poët. 10, 43: messes,
Lucil. Aetn. 12:locis ob umidam caeli naturam saturis et redundantibus,
Sen. Q. N. 5, 9, 1.—Trop., rich, fruitful (opp. dry, simple; very rare;A.perh. only in the two foll. passages): nec satura jejune, nec grandia minute (dicet),
Cic. Or. 36, 123:gestus,
i. e. various, Manil. 5, 474.—Hence, sătŭra, ae, f. (sc. lanx), orig., a dish filled with various kinds of fruits, a plate of fruit; hence, also, food composed of various ingredients, a mixture, medley, olio, etc. (both significations, however, rest only on the statements of the grammarians); and hence, transf.,Per saturam, in the gross or in the lump, i. e. without order or distinctness, confusedly:B.lanx plena diversis frugibus in templum Cereris infertur, quae saturae nomine appellatur, Acro,
Hor. S. 1, 1: satura et cibi genus ex variis rebus conditum et lex multis aliis legibus conferta (this latter signif. has perh. arisen from an erroneous explanation of the foll. expression, per saturam). Itaque in sanctione legum ascribitur: neve per saturam abrogato aut derogato. Ti. Annius Luscus in eā, quam dixit adversus Ti. Gracchum: Imperium, quod plebes per saturam dederat, id abrogatum est. Et C. Laelius in eā, quam pro se dixit... (Sall. J. 29, 5) Dein postero die quasi per saturam sententiis exquisitis in deditionem accipitur, Fest. p. 314 Müll.: satira dicta a saturā lance, quae referta variis multisque primitiis in sacro apud priscos diis inferebatur... sive a quodam genere farciminis, quod multis rebus refertum, saturam dicit Varro vocitatum. Est autem hoc positum in II. libro Plautinarum Quaestionum: Satura est uva passa et polenta et nuclei pinei mulso conspersi: ad haec alii addunt et de malo Punico grana. Alii autem dictam putant a lege saturā, quae uno rogatu multa simul comprehendat, quod scilicet et satura carmina multa simul et poëmata comprehenduntur: cujus legis Lucilius meminit in primo: Per saturam aedilem factum qui legibus solvat et Sallustius in Jugurtha: Deinde quasi per saturam sententiis exquisitis in deditionem accipitur, Diom. p. 483 P.:hoc opus legentibus tradebatur non secundum edicti perpetui ordinationem sed passim et quasi per saturam collectum et utile cum inutilibus mixtum, Just. praef. Dig. ad Antecess. § 1: Pescennius Festus in libris historiarum per saturam refert, Carthaginienses, etc.,
Lact. 1, 21, 13.—sătŭra, and after the class. per. sătĭra (erroneously sătyra), ae, f., a satire, a species of poetry, originally dramatic and afterwards didactic, peculiar to the Romans (not connected with the Greek Satyri); it first received a regular poetic form from Ennius, and after him was cultivated by Lucilius, Horace, Persius, and Juvenal; Liv. 7, 2:sunt quibus in saturā videar nimis acer,
Hor. S. 2, 1, 1; Stat. S. 1, 3, 103; Amm. 16, 6, 3.—Personified:Satura jocabunda,
Mart. Cap. 6, § 576. -
14 satira
satira (altlat. satura), ae, f. (satur), die Satire, ein (aus den Stegreifreden in den einheimischen Mimenspielen der Römer [s. Liv. 7, 2 v. Val. Max. 2, 4, 4] hervorgegangenes) Gedicht über vermischte Gegenstände ethischen od. historischen Inhaltes, wie es die Satiren des Ennius, Pakuvius, Lucilius, Barro u. Horaz waren, Lebensbilder, deren Zweck, namentl. bei Horaz, darin bestand, den Betrachter nicht zum Lachen zu zwingen, doch ihm ein Lächeln abzunötigen, auf der anderen Seite aber auch mit sittlichem Ernst, ja Ingrimm die Torheiten der Menschen zu geißeln (sunt quibus in satira videor nimis acer, Hor. sat. 2, 1, 1), Diom. 485, 30 u. 486, 7. – dah. übtr., das allmählich aus jenem hervorgegangene Spottgedicht, in dem Leidenschaften v. Vorurteile, Torheiten u. Laster der Menschen mit Scherz, Witz od. bitterem Spott dargestellt u. lächerlich gemacht werden, wie die Satiren des Persius u. Juvenal (s. Diom. a. a. O.). – personif., Satura iocabunda, Mart. Cap. 6. § 576. – / Nach falscher Ableitung von Satyrus bei Spät. auch satyra geschr.
-
15 satira
satira (altlat. satura), ae, f. (satur), die Satire, ein (aus den Stegreifreden in den einheimischen Mimenspielen der Römer [s. Liv. 7, 2 v. Val. Max. 2, 4, 4] hervorgegangenes) Gedicht über vermischte Gegenstände ethischen od. historischen Inhaltes, wie es die Satiren des Ennius, Pakuvius, Lucilius, Barro u. Horaz waren, Lebensbilder, deren Zweck, namentl. bei Horaz, darin bestand, den Betrachter nicht zum Lachen zu zwingen, doch ihm ein Lächeln abzunötigen, auf der anderen Seite aber auch mit sittlichem Ernst, ja Ingrimm die Torheiten der Menschen zu geißeln (sunt quibus in satira videor nimis acer, Hor. sat. 2, 1, 1), Diom. 485, 30 u. 486, 7. – dah. übtr., das allmählich aus jenem hervorgegangene Spottgedicht, in dem Leidenschaften v. Vorurteile, Torheiten u. Laster der Menschen mit Scherz, Witz od. bitterem Spott dargestellt u. lächerlich gemacht werden, wie die Satiren des Persius u. Juvenal (s. Diom. a. a. O.). – personif., Satura iocabunda, Mart. Cap. 6. § 576. – ⇒ Nach falscher Ableitung von Satyrus bei Spät. auch satyra geschr. -
16 satur
satur ura, urum, adj. [2 SA-], full, sated, having eaten enough (opp. esurientes): pulli: ut puer satur sit facito, T.: conviva, H.: capellae, V.: Ambrosiae suco quadrupedes, O.: omnium rerum, T.: altilium, H.—Of color, full, deep, strong, rich: vellera saturo fucata colore, V.— Full, rich, abundant, fertile: praesaepia, V.—Fig., rich, fruitful: nec satura ieiune (dicet).* * *satura, saturum ADJwell-fed, replete; rich; saturated -
17 satira
ae f. v. l. = satura -
18 satyra
-
19 canis
canis, is, c., (κύων, Genet. κυνός), der Hund, I) eig.: c. femina, Hündin, Varr.: c. feta, Enn. fr.: c. praegnans, Varr.: partu gravida, Iustin. 43, 4, 4: c. alba, Sen.: c. villaticus, Col.: c. venaticus, Plaut. u. Cic.: c. extrarius, Suet.: c. catenarius, Sen.: c. pastoricius, Apul.: c. gregarius, Porph. Hor.: c. acer, c. sagax, Enn. fr. u. Cic.: c. obscoena, schamloser, Verg.: canes nocturni, Cic.: c. moestos edens eiulatus, kläglich heulender, Plin.: canis rabiosus, Cels.: rabiosa femina c., Plaut.: c. mordax, Plaut.: c. gravis, Ggstz. c. pernix, Col.: c. Laconicus, spartan. Jagdhund, Petr.: c. Molossus, molossischer Jagdhund, Lucr. u. Hor.: c. Echidnaea, Ov., od. c. tergeminus, Ov., od. vipereus, Ov., od. c. Tartareus, Mart., od. c. Stygius, Sen. poët., Zerberus: canes semidei, Anubis, Lucan.: alere canes ad venandum, Ter.: alere canes in Capitolio, Cic.: canem alligare ad ostium, Sen. rhet.: od. religare pro foribus, Suet.: circumdare canibus saltus, Verg.: immissis canibus agitare feras, Verg.: cave canem (als Inschrift an der Haustür), Varr. sat. Men. 143. Petr. 29, 1. Corp. inscr. Lat. 10, 877; Titel einer Satura, Varr. sat. Men. 75. – Sprichw., α) cane peius et angue vitare, ärger fliehen als usw., Hor. ep. 1, 17, 30. – β) venatum ducere invitas canes (= jmd. trotz seines Sträubens zu etwas zwingen), Plaut. Stich. 139. – γ) canis a corio numquam absterrebitur uncto, an kleinen Riemen lernt der Hund Leder fressen, Hor. sat. 2, 5, 83. – δ) a cane non magno saepe tenetur aper (= auch ein Schwächerer wird oft eines Stärkeren Herr), Ov. rem. 422. – ε) canis timidus vehementius latrat quam mordet (= ein Furchtsamer schimpft wohl, aber er greift nicht an), Curt. 7, 4 (16), 13. – II) übtr.: A) v. Menschen: a) als Schimpfwort, Hund, zum Ausdruck der Unverschämtheit, Schmutzigkeit, des zynischen Wesens, Plaut. most. 41. Ter. eun. 803. Hor. epod. 6, 1 (vgl. sat. 2, 2, 56). Petr. 74, 9. Suet. Vesp. 13: dah. canes v. den zynischen Philosophen, Diogenes cum choro canum suorum, Lact. epit. 39, 4. – od. der Wut, Raserei, Plaut. Men. 714 u. 718. – b) von bissigen Menschen, besonders Anklägern, Cic. Rosc. Am. 57. Sen. ad Marc. 22, 5. – c) v. unterwürfigen Anhänger einer Person, Schmarrotzer, Kreatur, Clodianus canis, Cic. Pis. 23. – B) der Hund als Sternbild, a) canis maior, κύων, der große Hund, ein Sternbild auf der südlichen Halbkugel, nahe der Milchstraße, Vitr., Verg. u.a. – b) canis minor, auch Antecanem (s. d.), griech. προκύων, der kleine Hund, ein Sternbild am Äquator u. südl. von ihm, Ov.: dem Mythus zufolge der Hund der Erigone, der Tochter des Ikarus, dah. canis Erigoneïus u. Icarius, Ov. – v. beiden Hunden, Plur. canes, Varr. r. r. 2, 1, 8. – C) canis marinus, der Seehund, Sen. de ben. 2, 34, 2. Plin. 9, 110; u. canes mythisch von den Hunden der Scylla, Lucr. 5, 889 (892). Verg. Aen. 3, 432. Tibull. 3, 4, 89. Cic. Verr. 5, 146. – D) im Würfelspiele (lusus talorum), der unglücklichste Wurf, wenn jeder der vier Würfel die Zahl I zeigt (also der Wurf IIII), der Hundswurf, Pasch (Ggstz. Venus), canes damnosi, Prop. 4, 8, 46. Ov. trist. 2, 474: canem mittere, Aug. bei Suet. Aug. 71, 2. – dah. sprichw., tam facile homines occīdebat quam canis excidit, Sen. apoc. 10, 2. – E) eine Art Fessel, ut canem et furcam feras, Plaut. Cas. 389. – / arch. Nbf. canēs, is, c. (s. Varr. LL. 7, 32), Plaut. Men. 718; most. 41; trin. 170 u. 172. Enn. ann. 518. Lucil. sat. 1, 32 u. 6, 12.
-
20 ebrius
ēbrius, a, um, trunken, betrunken, berauscht, I) eig. u. meton.: A) eig. (Ggstz. sobrius), Plaut., Cic. u.a. – subst., der Betrunkene, Berauschte, P. Syr. sent. 12 R.2: öfter Plur., Cic. u.a. – poet., prägnant, v. Lebl., vestigia, trunkene, taumelnde, Prop.: ebenso gradus, Sen. poët.: nox, wo viel getrunken wird, Mart.: so bruma, Mart.: verba, im Rausche gesprochene, d.i. freie, Tibull. – B) meton., satt, übersatt, dick und voll, von Flüssigkeiten (Ggstz. satur), quom tu eris satura atque ebria, dich ganz satt, dick u. voll gegessen u. getrunken hast, Ter. Hec. 769: unde saturitate ego exivi ebrius, dick u. voll (weidlich) angetrunken, Plaut. capt. 109. – poet. v. Lebl., reichlich-, überreichlich versehen, cenam facite, ut ebria sit, Plaut.: ebria lana de sanguine Sidoniae conchae, gesättigt, getränkt mit usw., Mart.: u. so linteolum (Lampendocht) ebrium, Prud. cath. 5, 18. – II) übtr., trunken, berauscht = erfüllt von usw., ocellus, liebetrunken, Catull.: sanguine civium, Plin.: dulci fortunā, Hor.: curis, betäubt von S., weder ein noch aus wissend vor S., Lucr.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sătura — SĂTURÁ, sátur, vb. I. refl. şi tranz. 1. A( şi) potoli pe deplin foamea sau setea, a (se) îndestula cu mâncare sau cu băutură. ♢ loc. adv. Pe săturate = în cantitate suficientă pentru potolirea deplină a foamei sau a setei. 2. fig. A fi sau a… … Dicționar Român
Satura — Студийный альбом Lacrimosa Дата выпуска … Википедия
Satura — Saltar a navegación, búsqueda Satura LP de Lacrimosa Publicación 1993 Género(s) Gothic Rock … Wikipedia Español
satura — SATURÁ, saturéz, vb. I. tranz. A aduce un sistem fizico chimic sau tehnic în stare de saturaţie. – Din fr. saturer, lat. saturare. Trimis de LauraGellner, 17.07.2004. Sursa: DEX 98 saturá vb., ind. prez. 1 sg … Dicționar Român
Satŭra — (lat., d.i. gefüllt), 1) eine Art Wurst aus Rosinen, Gerstengraupen, Pimentkörnern mit Meth gemischt, auch Körner von Granatäpfeln wurden hinzugefügt; 2) so v.w. Satire, s.d … Pierer's Universal-Lexikon
Satŭra — (lat.), s. Satire … Meyers Großes Konversations-Lexikon
sátura — s. f. Forma rudimentar de poesia dramática, na antiga Roma … Dicionário da Língua Portuguesa
SATURA — I. SATURA an a carminis rerumque varietate; an a Satura, lance, quae referta multis variisque primitiis Diis olim in sacrificiis offerebantur; an a lege Satura, quae unô rogatu multa simul complectebatur; an a Satyris, quod in hoc genere carminis … Hofmann J. Lexicon universale
Šatura — Vladimír Šatura SJ (* 27. Oktober 1923 in Jablonec, Pezinok, Slowakei; † 2. November 2008 in Wels, Oberösterreich[1]) war Jesuit, Theologe, Psychologe und Anthropologe. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Satura — Infobox Album | Name = Satura Type = Album Artist = Lacrimosa Released = 1993 Genre = Gothic rock Label = Hall of Sermon Last album = Einsamkeit (1992) This album = Satura (1993) Next album = Inferno (1995) Satura is the third studio album by… … Wikipedia
Satura — Satire (lat. satira; von satura lanx: „mit Früchten gefüllte Schale“, im übertragenen Sinne: „bunt gemischtes Allerlei“; früher fälschlich auf Satyr zurückgeführt, daher die ältere Schreibweise Satyra) ist eine Spottdichtung, die mangelhafte… … Deutsch Wikipedia