-
1 wyl|ecieć
pf — wyl|atywać impf (wyleciał, wylecieli — wylatuję) vi 1. (wyfrunąć) [ptak, owad] to fly out a. off- kanarek wyleciał z klatki the canary flew out of its cage- bocian wyleciał z gniazda w poszukiwaniu pożywienia the stork flew off its nest to look for food2. (wystartować) [samolot] to take off 3. (wzbić się) [substancja lotna] to come out, to be discharged a. emitted- dym wylatywał z komina smoke was coming out of the chimney- korek z hukiem wyleciał z butelki the cork came out of the bottle with a loud pop- wylatywać w powietrze to blow up, to explode4. pot. (wyskoczyć) to rush out- pędem wyleciał z domu he rushed out of the house- samochód wyleciał zza zakrętu the car suddenly came from around the bend5. pot. to fall out- dziecko wyleciało z kołyski the baby fell out of its cradle6. pot. (zostać wyrzuconym) to be sacked, to be given the boot- wylecieć z pracy to be sacked a. fired (from a job)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyl|ecieć
-
2 wylatywać
vi1) ( wyfruwać) ptak: [weg]fliegen, [heraus]fliegen2) ( wystartować) samolot: starten, abheben\wylatywać w powietrze in die Luft fliegen5) (pot: wypadać) człowiek: herausfallen, herausfliegen; szyba: herausfliegen6) ( wydostać się skądś)dzieci wyleciały na dwór die Kinder stürzten hinaus [ lub ins Freie]samochód wyleciał z zakrętu das Auto hat die Kurve nicht hingekriegt ( fam)7) (pot: zostać wyrzuconym)wylecieć z pracy gefeuert werden ( fam)
См. также в других словарях:
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
