-
1 osobowy
прил.• единоличный• легковой• личный• персональный* * *osobow|y1. личный; персональный;zaimek \osobowy грам. личное местоимение;
2. пассажирский;samochód \osobowy легковой автомобиль;
3. \osobowyу ♂ пассажирский поезд* * *1) ли́чный; персона́льныйzaimek osobowy — грам. ли́чное местоиме́ние
2) пассажи́рскийsamochód osobowy — легково́й автомоби́ль
3) osobowy м пассажи́рский по́езд -
2 samochód
m автомобиль samochód akumulatorowy электрический автомобиль, электромобиль samochód ciężarowy грузовой автомобиль, грузовик samochód ciężarowy cysterna автомобиль-цистерна samochód gąsienicowy гусеничный автомобиль samochód osobowy легковой автомобиль samochód terenowy вездеход samochód terenowy wywrotka автомобиль-самосвал, самосвалKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > samochód
-
3 samochód
сущ.• автомашина• автомобиль• вагон• джип• машина• повозка• тачка• тележка* * *автомобиль, авто, автомашина, машинаwojsk. działo pancerne воен. самоход (артиллерийское орудие)wojsk. sl. samowolka (samowolne oddalenie się z jednostki) воен. сл. самоход (самовольная отлучка)techn. posuw automatyczny, ruch automatyczny (mechanizmu) техн. самоход (автоматическое движение механизма)* * *samoch|ód♂, Р. \samochódodu автомобиль, автомашина ž:\samochód ciężarowy, osobowy грузовой, легковой автомобиль; \samochód terenowy вездеход; внедорожник; \samochód wyścigowy (wyczynowy) гоночный автомобиль
* * *м, P samochoduавтомоби́ль, автомаши́на żsamochód ciężarowy, osobowy — грузово́й, легково́й автомоби́ль
samochód terenowy — вездехо́д; внедоро́жник
samochód wyścigowy (wyczynowy) — го́ночный автомоби́ль
См. также в других словарях:
samochód małolitrażowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} samochód osobowy napędzany silnikiem o małej pojemności, zużywający mało paliwa {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… … Słownik języka polskiego
osobowy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący osoby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skład osobowy komisji. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeznaczony do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samochód — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. samochódchodu, Mc. samochódchodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} dwuśladowy pojazd mechaniczny na kołach, z napędem silnikowym, przeznaczony do przewożenia po drogach ludzi lub ładunków; auto, wóz : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samochód — m IV, D. samochódchodu, Ms. samochódchodzie; lm M. samochódchody «dwuśladowy pojazd mechaniczny mający najmniej trzy koła, napędzany silnikiem, zwykle spalinowym tłokowym, składający się z nadwozia i podwozia, służący do przewozu po drogach osób… … Słownik języka polskiego
wóz — m IV, D. wozu (daw. woza), Ms. wozie; lm M. wozy 1. «czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty przez konie, służący do przewożenia ciężarów, fura, furmanka; ilość czegoś mieszcząca się w tym pojeździe» Wóz zaprzężony w konie (w woły). Skrzypienie… … Słownik języka polskiego
taksówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. taksówkawce; lm D. taksówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samochód osobowy lub furgonetka, służące do przewożenia ludzi i towarów za opłatą według ustalonych taryf : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osobówka — ż III, CMs. osobówkawce; lm D. osobówkawek pot. «samochód osobowy, pociąg osobowy» Jeździć osobówką. W osobówce siedział kierowca z dwoma pasażerami … Słownik języka polskiego
taksówka — ż III, CMs. taksówkawce; lm D. taksówkawek «samochód osobowy lub niewielki samochód ciężarowy, służące do przewożenia ludzi lub towarów za opłatą według ustalonej taryfy» Taksówka osobowa, bagażowa. Wolna, zajęta taksówka. Prywatna taksówka.… … Słownik języka polskiego
gablota — ż IV, CMs. gablotaocie; lm D. gablotaot 1. «oszklona szafka albo oszklone pudło służące do wystawiania różnego rodzaju eksponatów, wartościowych przedmiotów, zbiorów, towarów itp.» Stojąca gablota. Gablota na produkty żywnościowe. Gabloty z… … Słownik języka polskiego
krążownik — m III, D. a, N. krążownikkiem; lm M. i 1. «okręt bojowy o dużym zasięgu pływania, opancerzony, silnie uzbrojony w działa, torpedy, pociski kierowane; wspiera własne siły, niszczy konwoje, współdziała z własną flotą liniową» Ciężki, lekki… … Słownik języka polskiego