służebny

См. также в других словарях:

• służebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, służebnyni, {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek ze służeniem komuś lub ze służbą – osobami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powinności służebne. Dziewka służebna. Pokój służebny. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• służebny — służebnyni przestarz. «dotyczący służby, służenia komuś, służący komuś, należący do służby (służących)» Służebne roboty, obowiązki. Pokój służebny. Panna służebna. przen. (dziś żywa) «służący czemuś, pomocniczy» Służebny charakter teatru …   Słownik języka polskiego

• instrumentalny — 1. przym. od instrument a) w zn. 1: Oprawa instrumentalna utworu muzycznego. ∆ Muzyka instrumentalna «muzyka wykonywana wyłącznie na instrumentach, bez udziału śpiewu» ∆ Zespół instrumentalny «zespół muzyków grających na instrumentach» b) w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

• panosza — m odm. jak ż II, DCMs. panoszaszy; lm DB. panoszaszy a. panoszaszów hist. «w XIV i XV wieku w Polsce i Czechach: rycerz służebny» …   Słownik języka polskiego

• służebnie — «w sposób służebny» …   Słownik języka polskiego

• slūžaunas — ×slūžaũnas, à (l. służebny) adj. (4), slūžaunas, a (1) [K]; R379, MŽ508, N patarnaujantis: Ne mano dukružė, tai slūžauna mergužė JD916. Reik slūžaunosios mergaitės J …   Dictionary of the Lithuanian Language