sırtıq

См. также в других словарях:

• sırtıq — sif. Utanmaz, həyasız, arsız, üzlü; özünü hər yerə soxan, heç şeydən utanmayan. <İsfəndiyar:> Mənim sırtıq adamdan xoşum gəlmir. Ə. Vəl.. <Teymur:> Axı nəyi bilirsiniz? Mən sırtıq adam olsaydım, bütün günü ac qalmazdım. M. Hüs.. // İs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ərinməz-ərinməz — z. Utanmadan, həyasızcasına, sırtıq sırtıq. O məni görüb söyər, bəzən də ərinməz ərinməz yüyürüb məni tutar. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• göygənə — (Qazax) zəhlətökən, sırtıq, tutduğunu buraxmayan (adam). – Adam ha döy, göygənədi, yapışdı, buraxmaz …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• həvil — (Goranboy) sırtıq. – O çox həvil adamdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• hırhırı — (Bakı, Salyan) sırtıq. – Qız uşağı hırhırı olmaz (Salyan) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• irsiz — I (Qax) qədirbilməz (vardövlətin) II (Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Ucar) həyasız, sırtıq. – Həmzə irsizin biridi, çox üz vermeyiη ona, sizi axırda köçəselə: jəx’ bir gün (Gədəbəy); – Nə irsiz uşaxıηız var (Ucar); – Çox irsiz üşaxlardı… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• qalmıx — (Meğri) sırtıq. – Bu Xə:l kimi qalmıx gədə heş yerdə yoxdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• qampalay — (Xaçmaz) sırtıq. – Qunşunun uğlu çux qampalay uşağdu …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• qapıdan — (Meğri) sırtıq. – Onun qızi bir qapıdan qızdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• qaşqa — I (Balakən, Basarkeçər, Borçalı, Hamamlı, Xaçmaz, Qazax, Mingəçevir, Şəmkir, Şəki, Tovuz, Zaqatala) alın. – Qaşqağa nə yazılıptısa, honu görcaxsan (Zaqatala); – Qaşqamnan yara çıxıf (Borçalı); – Güllə canavarın qaşqasınnan dəymişdi (Balakən); –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• siləvsun — (Qax) həyasız, sırtıq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti