Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

sĭtella

  • 1 sitella

        sitella ae, f dim.    [situla, bucket], an urn for lots (with a narrow neck, so that but one lot could float upon the water): de M. Octavio deferre sitellam: sitella lata est, ut sortirentur, L.
    * * *

    Latin-English dictionary > sitella

  • 2 sitella

    sĭtella, ae, f. dim. [situla], a kind of urn used in drawing lots. It was made narrow at the top, so that but one lot at a time could be on the surface of the water with which it was partly filled, Plaut. Cas. 2, 4, 17; 2, 5, 34; 2, 5, 43; 2, 6, 11;

    2, 6, 44: sitellam detulit,

    Auct. Her. 1, 12, 21:

    de M. Octavio deferre sitellam,

    Cic. N. D. 1, 38, 106:

    sitella lata est, ut sortirentur,

    Liv. 25, 3, 16 Weissenb. ad loc.; 41, 18, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > sitella

  • 3 sitella

    sitella, ae, f. (Demin. v. situla), ein Gefäß mit engem Halse und weitem Bauche, zum Losen gebraucht, in der Art, daß man es mit Wasser füllte, dann die hölzernen Lose hineinwarf und darauf das Gefäß schüttelte, so daß wegen des engen Halses allemal nur ein Los obenauf schwamm, das dann herausgenommen wurde, der Lostopf, die Stimmurne, Plaut. Cas. 296. Cornif. rhet. 1, 21. Cic. pro Cornel. 1. fr. 30 u. 31 M. Liv. 25, 3, 6: de alqo sitellam deferre, über jmd. abstimmen lassen, Cic. de nat. deor. 1, 106.

    lateinisch-deutsches > sitella

  • 4 sitella

    sitella, ae, f. (Demin. v. situla), ein Gefäß mit engem Halse und weitem Bauche, zum Losen gebraucht, in der Art, daß man es mit Wasser füllte, dann die hölzernen Lose hineinwarf und darauf das Gefäß schüttelte, so daß wegen des engen Halses allemal nur ein Los obenauf schwamm, das dann herausgenommen wurde, der Lostopf, die Stimmurne, Plaut. Cas. 296. Cornif. rhet. 1, 21. Cic. pro Cornel. 1. fr. 30 u. 31 M. Liv. 25, 3, 6: de alqo sitellam deferre, über jmd. abstimmen lassen, Cic. de nat. deor. 1, 106.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sitella

  • 5 sitella

    ae f. [demin. к situla ]
    небольшой сосуд, из которого тянули жребий при выборах, избирательная урна Pl, L
    de aliquo sitellam deferre C — поставить чью-л. кандидатуру на голосование

    Латинско-русский словарь > sitella

  • 6 situla

    situla, ae, f. = κάδος (Gloss.), a) der Eimer zum Wasserschöpfen, Plaut. Amph. 671. Paul. dig. 18, 1, 40. § 6. Anthol. Lat. 65, 3 M. (aus Charis. 275, 24 u. Diom. 461, 24): synk. sitla, Auct. de idiom. gen. (IV) 578, 14: Nbf. situlus, ī, m., Cato r.r. 10, 2 u. 11, 3. Vitr. 10, 4 (9), 4. Paul. sent. 3, 6, 83: situlus barbatus, Paul. ex Fest. 176, 6. – b) der Krug zu Wein, situlas duas plenas mero duxit, Vopisc. Firm. 4, 5. – c) die Urne zum Losen, die Stimmurne, Plaut. Cas. 359; vgl. sitella.

    lateinisch-deutsches > situla

  • 7 situla

    situla, ae, f. = κάδος (Gloss.), a) der Eimer zum Wasserschöpfen, Plaut. Amph. 671. Paul. dig. 18, 1, 40. § 6. Anthol. Lat. 65, 3 M. (aus Charis. 275, 24 u. Diom. 461, 24): synk. sitla, Auct. de idiom. gen. (IV) 578, 14: Nbf. situlus, ī, m., Cato r.r. 10, 2 u. 11, 3. Vitr. 10, 4 (9), 4. Paul. sent. 3, 6, 83: situlus barbatus, Paul. ex Fest. 176, 6. – b) der Krug zu Wein, situlas duas plenas mero duxit, Vopisc. Firm. 4, 5. – c) die Urne zum Losen, die Stimmurne, Plaut. Cas. 359; vgl. sitella.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > situla

  • 8 Daphoenositta

    3. ENG pink-faced nuthatch, pink-faced sitella
    4. DEU Prachtkleiber m, Rotstirnkleiber m
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Daphoenositta

  • 9 Daphoenositta miranda

    3. ENG pink-faced nuthatch, pink-faced sitella, red-fronted creeper
    4. DEU Prachtkleiber m, Rotstirnkleiber m
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Daphoenositta miranda

  • 10 Neositta

    1. LAT Neositta ( Hellmayr)
    3. ENG sitella
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Neositta

  • 11 Neositta chrysoptera

    3. ENG varied [Australian, orange-winged] sitella
    4. DEU Spiegelkleiber m, Australkleiber m
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Neositta chrysoptera

  • 12 Neositta papuensis

    4. DEU Papua-Kleiber m
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Neositta papuensis

  • 13 aequo

    aequo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [aequus].
    I.
    Act., to make one thing equal to another; constr. with cum and (in gen. in the histt.) with dat., and with cop. conj. (cf. adaequo).
    (α).
    With cum:

    inventum est temperamentum, quo tenuiores cum principibus aequari se putarent,

    Cic. Leg. 3, 10:

    cum suas quisque opes cum potentissimis aequari videat,

    Caes. B. G. 6, 22:

    numerum (corporum) cum navibus,

    Verg. A. 1, 193.—
    (β).
    With dat.:

    Insedabiliter sitis arida, corpora mersans, Aequabat multum parvis umoribus imbrem,

    an unquenchable, burning thirst... made the most copious stream seem to them as only a few drops, Lucr. 6, 1176:

    per somnum vinumque dies noctibus aequare,

    Liv. 31, 41:

    aequavit togatus armati gloriam collegae,

    id. 4, 10, 8:

    cujus magnitudini semper animum aequavit,

    id. 33, 21, 3 (but in id. 6, 20, 8, facta dictis aequando, dictis is abl.; v Weissenb. ad h. l.); Vell. 2, 127;

    aequare solo templum,

    to level with the ground, Tac. A. 1, 51;

    so domum,

    Quint. 3, 7, 20, and Aur. Vict. Vir. lllustr. 17. 5;

    and in an extended sense: Scipio Numantiam excisam aequavit solo,

    Vell. 2, 4.—Hence, trop.: solo aequandae sunt dictaturae consulatusque, entirely abolished, Liv 6, 18.—
    (γ).
    With cop. conj.:

    Curios aequare Fabriciosque,

    Aur. Vict. Caes. 18, 2. — Poet.:

    si protinus illum Aequāsset nocti ludum,

    had played through the whole night, Verg. A. 9, 338.—Hence also,
    B.
    In comparison, to place a thing on an equality with, to compare.; in Cic. with cum; later with dat.:

    aequare et conferre scelera alicujus cum aliis,

    Cic. Verr. 1, 1, 8:

    ne aequaveritis Hannibali Philippum, ne Carthaginiensibus Macedonas: Pyrrho certe aequabitis,

    Liv. 31, 7:

    Deum homini non aequabo,

    Vulg. Job, 32, 21:

    quis in nubibus aequabitur Domino,

    ib. Psa. 88, 7.—
    C.
    Of places, to make level, even, or smooth:

    aequata agri planities,

    Cic. Verr. 2, 4, 48;

    and trop.: aequato discrimine,

    at an equal distance, Lucr. 5, 690:

    aequato omnium periculo,

    Caes. B. G. 1, 25:

    aequato Marte,

    Liv. 1, 25:

    aequato jure omnium,

    id. 2, 3.— Poet.: ibant aequati numero, [p. 58] divided into equal parts, Verg. A. 7, 698:

    foedera regum Vel Gabiis vel cum rigidis aequata Sabinis, i. e. aequis legibus icta,

    Hor. Ep. 2, 1, 25; cf.:

    si foedus est, si societas aequatio juris est... cur non omnia aequantur?

    placed in the same circumstances? Liv. 8, 4.—
    D.
    T. t.
    1.
    Aequare frontem, milit. t., to make an equal front, Liv. 5, 38:

    aequatis frontibus,

    Tib. 4, 1, 102; v. frons.—
    2.
    Aequare sortes, to see that the lots are equal in number to those who draw, of the same material, and each with a different name. The classical passage for this phrase is Plaut. Cas. 2, 6, 35: conicite sortes: uxor, aequa (sc. eas); v. the preceding verses. So Cic. Fragm. Or. Corn. 1, p. 449 Orell.: dum sitella defertur, dum aequantur sortes, dum sortitio fit, etc.—
    II.
    Neutr. or act., to become equal to one, to equal, come up to, attain to (mostly in the histt.); constr. with dat., but oftener with acc. (cf. adaequo and aequipero, and Zumpt, §

    389, 1): qui jam illis fere aequārunt,

    Cic. Off. 1, 1, 3; Ov. M. 6, 21:

    ea arte aequāsset superiores reges, ni, etc.,

    Liv. 1, 53; so,

    cursu equum,

    id. 31, 35;

    for which Curtius: cursum alicujus, 4, 1: gloriam alicujus,

    Suet. Caes. 55:

    eam picturam imitati sunt multi, aequavit nemo,

    Plin. 35, 11, 40, § 126; Luc. 3, 456.— Poet.: sagitta aequans ventos, like the winds in swiftness, Verg. A. 10, 248:

    valet nondum munia comparis Aequare (juvenca),

    i. e. cannot yet draw even with her mate, Hor. C. 2, 5, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > aequo

  • 14 cistella

    cistella, ae, f. dim. [cista], a small chest or box, Plaut. Cist. 3, 7; 4, 1, 3 sq.; id. Rud. 4, 4, 65 sq.; Ter. Eun. 4, 6, 15; Auct. Her. 1, 12, 21 dub. (al. sitella).

    Lewis & Short latin dictionary > cistella

  • 15 effugio

    ef-fŭgĭo, fūgi ( inf. pass. effugiri, Pseud. Syr. Sent. 815 Rib.), 3, v. n. and a. (class. and freq., esp. in the active sense).
    I.
    Neutr., to flee away; or, with reference to the result, to escape:

    effugias ex urbe inanis,

    Plaut. Trin. 3, 2, 75; so,

    ex urbe,

    id. ib. 2, 4, 196:

    e proelio,

    Cic. Phil. 2, 29:

    e manibus,

    id. de Imp. Pomp. 9 al.; cf.

    transf.: ex sitella (sors),

    Plaut. Cas. 2, 6, 44:

    a vita marituma,

    id. Bacch. 2, 3, 108:

    a quibus,

    Cic. Sest. 54 fin.:

    patriă,

    Plaut. Merc. 3, 4, 75:

    foras,

    id. Most. 1, 4, 3; cf. id. Curc. 5, 1, 8; Ter. Eun. 5, 5, 3:

    ad regem,

    Curt. 4, 15.— Absol.:

    pisces ne effugiant, cavet,

    Plaut. Truc. 1, 1, 16; Caes. B. G. 5, 58, 4; Cic. Att. 1, 16, 2; Verg. E. 3, 49 et saep.; cf.:

    via Nolam ferente,

    Liv. 8, 26.—With ne: parum effugerat ne dignus crederetur (= aegre impediebat, quin, etc.; Greek par oligon exephugen, etc.), Tac. H. 3, 39 fin.:

    propinque clade urbis ipsi, ne quid simile paterentur, effugerunt,

    Liv. 36, 25, 8.—
    II.
    Act.
    A.
    Of personal subjects: aliquid, to flee from, escape, avoid, shun (cf.:

    vito, caveo, fugio): ita vix poteris effugere infortunium,

    Plaut. Am. 1, 1, 295:

    pauca (with subterfugere),

    id. Capt. 5, 2, 18:

    malam rem,

    id. As. 2, 4, 9:

    impias propinquorum manus,

    Cic. Rep. 6, 12:

    dolores,

    id. Q. Fr. 1, 4, 4:

    mortem,

    Caes. B. G. 6, 30, 2:

    periculum celeritate,

    id. ib. 4, 35, 1; cf. id. B. C. 2, 41, 6:

    equitatum Caesaris,

    id. ib. 1, 65, 4:

    haec vincula,

    Hor. S. 2, 3, 71 et saep.; cf.:

    haec morte effugiuntur,

    Cic. Tusc. 1, 36:

    ea aetas tua, quae cupiditates adolescentiae jam effugerit,

    i. e. has passed beyond them, Tac. H. 1, 15:

    effugere cupiditatem regnum est vincere,

    Pub. Syr. 154 (Rib.).—Rarely with a rel. clause: numquam hodie effugies, quin mea moriaris manu, Naev. ap. Macr. S. 6, 1 (Trag. Rel. ed. Rib. p. 8).—Of inanimate subjects: res (me) effugit, it escapes me, I do not observe it:

    ubi eum locum omnem cogitatione sepseris, nihil te effugiet,

    Cic. de Or. 2, 34 fin.:

    nullius rei cura Romanos,

    Liv. 22, 33:

    neque hoc parentes Effugerit spectaculum,

    Hor. Epod. 5, 102:

    somniculosum plurima effugiunt,

    Col. 11, 1, 13 et saep.:

    petitiones corpore effugi,

    i. e. narrowly, barely, Cic. Cat. 1, 6, 15.— Rarely with a subject-clause:

    custodis curam non effugiat observare desilientem matricem,

    Col. 8, 11, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > effugio

  • 16 situla

    sĭtŭla, ae, f. ( masc. collat. form sĭtŭ-lus, Cato, R. R. 10, 2; 11, 3; Vitr. 10, 9 fin.; Fest. s. v. nanum, pp. 176 and 177 Müll.; Paul. Sent. 3, 7 fin.).
    1.
    A bucket for drawing water, Plaut. Am. 2, 2, 39; Dig. 18, 1, 40 fin.; Poët. ap. Anthol. Burm. 1, p. 493; Non. s. v. creterra, p. 375, 6 Gerl.; cf. Becker, Gallus, 2, p. 268 (2d edit.).—
    2.
    An urn, used in drawing lots (instead of the usual sitella), Plaut. Cas. 2, 6, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > situla

  • 17 urna

    urna, ae, f. [prop. a vessel of burnt clay; root uro], a vessel for drawing water, a water-pot, water-jar, urn.
    I.
    Lit.:

    urnae dictae, quod urinant in aquā hauriendā ut urinator,

    Varr. L. L. 5, § 126 Müll.; Plaut. Ps. 1, 2, 24; Prop. 4 (5), 4, 16; 4 (5), 11, 28; Ov. F. 3, 14; id. M. 3, 37; 3, 172; Hor. C. 3, 11, 22; id. S. 1, 5, 91; 1, 1, 54.—As an attribute of personified rivers, Verg. A. 7, 792; Sil. 1, 407.—Of the constellation Aquarius, Ov. F. 2, 457; Sen. Thyest. 865.—
    II.
    Transf., in gen., an urn used for any purpose.
    A. 1.
    A voting-urn (syn. sitella):

    senatorum urna copiose absolvit, equitum adaequavit,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 6; Ov. M. 15, 44; Prop. 4 (5), 11, 49; Hor. S. 2, 1, 47; Sil. 9, 27; Juv. 13, 4:

    educit ex urnā tres (judices),

    Cic. Verr. 2, 2, 17, § 42; Suet. Ner. 21; Verg. A. 6, 22; Val. Fl. 2, 484; Sen. Contr. 1, 2, § 7; Just. 22, 3, 6; Plin. Ep. 10, 20, 2; Sen. Troad. 974; Tert. Spect. 16.—
    2.
    The urn of fate, from which is drawn the lot of every one's destiny:

    omnium Versatur urna serius ocius Sors exitura,

    Hor. C. 2, 3, 26:

    omne capax movet urna nomen,

    id. ib. 3, 1, 16; Verg. A. 6, 432; Stat. S. 2, 1, 219:

    nomina in urnam coicere,

    Liv. 23, 3, 7; Plin. Ep. 10, 3, 2.—
    B.
    A vessel to hold the ashes of the dead, a cinerary urn, Ov. H. 11, 124; id. M. 4, 166; 11, 706; 12, 616; 14, 441; id. Tr. 3, 3, 65; Suet. Calig. 15; Luc. 7, 819; Sen. Troad. 375.—
    C.
    A money-pot, money-jar:

    argenti,

    Hor. S. 2, 6, 10.—
    D.
    A liquid measure containing half an amphora, an urn, Cato, R. R. 148, 1; Col. 12, 41; Plin. 17, 28, 47, § 263; Pers. 5, 144.—
    2.
    A measure in gen., Cato, R. R. 10, 2; 13, 3; Juv. 15, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > urna

  • 18 Neosittinae

    ENG treerunners
    NLD boomlopers, sitella's
    GER Australkleiber

    Animal Names Latin to English > Neosittinae

См. также в других словарях:

  • SITELLA — in sortitione apud Romanos adhibita. Livius, l. 25. c. 3. Testulis datis Tribum populium summoverunt: sitellaque allata est, ut sortirentur, ubi Latini suffragium ferrent. Ubi cistella alii legunt. Sed sitella etiam apud Ciceronem est de Nat.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sitella — (röm Ant.), Gefäß, worin die Loose waren, welche bei Abstimmungen die Stimmordnung der Tribus u. Centurien angeben sollten; während in der Cista die Stimmtafeln waren, welche jede Tribus u. Centurie zum Abstimmen erhielt …   Pierer's Universal-Lexikon

  • sitella — sitelos statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Daphoenositta angl. sitella ryšiai: platesnis terminas – siteliniai siauresnis terminas – juodoji sitela siauresnis terminas – margoji sitela …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • sitella — ▪ bird also called  Treerunner,         any of about seven species of Australasian birds of the genus Neositta, usually placed in the nuthatch family, Sittidae, but sometimes in the family Neosittidae. They resemble nuthatches in build short… …   Universalium

  • sitella — …   Useful english dictionary

  • varied sitella — margoji sitela statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Daphoenositta chrysoptera angl. varied sitella vok. Spiegelkleiber, m pranc. néositte variée, f ryšiai: platesnis terminas – sitelos …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • black sitella — juodoji sitela statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Daphoenositta miranda angl. black sitella vok. Prachtkleiber, m rus. краснолицый поползень, m pranc. néositte noire, f ryšiai: platesnis terminas – sitelos …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • СИТЕЛЛА —    • Sitella,          вазообразный сосуд, в который клались жребии при голосовании в комициях …   Реальный словарь классических древностей

  • Varied Sittella — Conservation status Least Concern ( …   Wikipedia

  • seau — [ so ] n. m. • XIIIe; seel XIIe; lat. pop. °sitellus, class. sitella, var. de situla ♦ Récipient cylindrique ou tronconique, en général muni d une anse, servant à transporter des liquides ou diverses matières. Seau en plastique, en métal, en bois …   Encyclopédie Universelle

  • LEX — I. LEX Alemannorum, e patriis consuetudinibus primum redacta est in scriptis a Theodorico Rege Francorum, qui floruit A. C. 512. Postea emendatior constituta est a Chlotario II. et Principibus eius, vid. 33. Episcopis, 34. Ducibus, 72. Comitibus …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»