sövgü

См. также в других словарях:

• sövgü — is. Sövmek için söylenen söz, sövme, küfür Başyapıtları arasında sayılan Budala , yaşadığı döneme, çevresindekilere, toplumun aydınlar katına sövgüsünden başka nedir ki? S. İleri …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• besmelesiz — zf. 1) Besmele çekmeden Eczacı Bey, sen bugün besmelesiz çıkmışsın herhâlde evden, tersliğin üstünde. B. Felek 2) is., argo Çocuklar için piç anlamında kullanılan bir sövgü sözü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deyyus — sf., hkr., Ar. deyyūṣ 1) Karısının veya kendisine çok yakın bir kadının iffetsizliğine göz yuman (kimse) 2) ünl. (de yyus) Bir sövgü sözü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dürüm dürüm — sf. 1) Sövgü sözü olarak kullanılan dürzü sözcüğünün anlamını pekiştiren bir söz Dürüm dürüm dürzü. 2) zf. Silindir biçiminde sararak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eşek sıpası — is., tkz. 1) Sövgü bildiren bir söz 2) Sevgi belirtisi olarak kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eşekoğlueşek — is., ği, argo Hakaret içeren bir sövgü sözü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• hayvanoğluhayvan — is., argo Hakaret içeren bir sövgü sözü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• hıyaroğluhıyar — is., argo Hakaret içeren bir sövgü sözü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• itoğluit — is., argo Hakaret içeren bir sövgü sözü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kandilli küfür — is., frü, hlk. İşitilmedik, çok ağır sövgü …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kantarlı — sf., argo Ağır sövgü anlamına gelen kantarlı küfür, ağır bir biçimde sövmek anlamına gelen kantarlıyı savurmak deyimlerinde geçen bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük