Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sættar-

  • 81 ÞRÆLL

    (-s, -ar), m. thrall, slave; fig. wretch, scoundrel.
    * * *
    m. [A. S. þræl; Engl. thrall; Dan. træl; Swed. träl]:—a thrall, serf, slave, Am. 43, 93, Grág. ii. 156, N. G. L. i. 73, 102, Ó. H. 28, Eg. 722, Eb. 158. As to the treatment of thralls by the ancients, see the interesting passage Ó. H. ch. 31 (Fms. iv. 70, 71), cp. Tacit. Germ. ch. 25; fór þat fjarri um svá stórættaðan mann at ek vilda at hann bæri þræls-nafn, Ld. 12; Skíði bar þræls-nafn, Sd. 148; þræla-fólk, thralls, Fms. v. 249; þræla-hús, -tala, i. 289, 292; þræls-efni, ii. 95; þræls-gjöld, weregild for a thrall, Eb., Nj. 57, Eg. 723; þræla-ættir, Fms. i. 289.
    II. metaph., the word became a term of abuse, þræll being used to denote a servile, mean fellow, and then a cruel, wicked wretch: as in the saying, íllt er at eiga þræl fyrir einka-vin, Grett.; lítið lagðisk hér fyrir góðan dreng er þrælar skyldu at bana verða, Landn. 36; þræll fastr á fótum, referring to a thrall being ‘glebae ascriptus,’ Nj. 27; eigi má ek minna hafa fyrir hest minn en sjá þrælinn, the scoundrel, Grett. 113 (of a ghost); djarfr görisk þræls-jafninginn nú, Fms. vi. 104; hví vartú svá djarfr, þræls-sonrinn! vii. 225; sú kona er eigi þræla-ættar ( of no mean extraction) er þú hefir tal átt við í Noregi, Ld. 188: and so in mod. usage, þú ert mesti þræll! with the notion of cruelty to man and beast, e. g. þræls-liga, adv. cruelly, wickedly; fara þ. með skepnur, to treat animals cruelly: þræls-ligr, adj. slavish; þ. ánauð, Stj.: cruel.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞRÆLL

  • 82 ÆFI

    f. age, etc., see ævi.
    * * *
    f., indecl. and without plur., gen. ævar, N. G. L. ii, is quite exceptional: [Ulf. aiws = αἰών; O. H. G. ewa; Gr. αἰών; Lat. aevum]:—an age, era, and esp. a life-time; hann var konungr yfir Noregi langa æfi, a long time, Fms. i. 1; hann leitaði langa æfi við at drepa hann, Rb. 382; lengi æfi, for a long time, Rd. 291; hélzk þat allt um hans æfi, Eg. 268; þau tíðendi er görðusk um æfi Ólafs konungs ens helga, Ó. H. (pref.); Þorgnýr faðir minn var með Birni konungi langa æfi … stóð um Bjarnar æfi ( reign) hans ríki með miklum styrk, 68; á síðasta vetri konungs ævar, N. G. L. ii; á öndurði æfi e-s, Ver. 71; lauk svá hans æfi, Róm. 156; lengi ævi minnar, Fas. i. 542; inn fyrra hluta æfi sinnar, Fs. 3, Fær. 16; alla æfi síðan, Nj. 246; þá er upp leið á æfi Gyðinga … þessa heims ævi, Rb. 392; segðu oss æfi vára ok langlífi, Landn. (Hb.) 77; vil ek at þú segir nökkut frá æfi þinni, Fb. i. 134; ennar fornu æfi, in the old era, Hom. 140; inni fornu æfi, Ver. 59; í inni nýju æfi, in the new era, id.; ef sú æfi stendr nökkura stund, Sks. 347; enginn veit sína æfi fyrr en öll er, a saying, Vídal. ii. 143: the allit. phrase, um aldr ok æfi, for ever and ever, N. G. L. i. 41, and in mod. usage; also, aldr ok um æfi, D. N. iii. 34, 35.
    2. a life, story, = æfi-saga; æfi Noregs konunga, Orkn. 86, Fms. xi. 179, 206, 343, Ó. H. (pref.); at hans sögu er skrifuð æfi allra lögsögumanna á bók þessi, Íb. 16; fyrir útan ættar-tölu ok konunga-æfi, 1; ríta hefi ek látið frá upphafi æfi konunga þeirra er …, Ó. H. (pref.)

    Íslensk-ensk orðabók > ÆFI

  • 83 ÆTT

    * * *
    (pl. -ir), f.
    1) quarter of the heaven, direction, = átt( flugu þau í brott bæði samt í sömu ætt);
    2) one’s family, extraction, pedigree (hann var sœnskr at ætt); þaðan eru komnar þræla ættir, the race of thralls; telja ætt til e-s, to trace one’s pedigree to; e-t gengr í ætt, it is hereditary;
    3) generation (í ina þriðju eða fjórðu ætt).
    * * *
    f., like sætt (q. v.), the forms vary between átt and ætt; in old writers the latter form is by far the more common; in mod. usage they have been separated, átt meaning a quarter in a local sense, ætt a family: [ætt is akin to Ulf. aihts = τα ὑπάρχοντα; A. S. æhte = property; Early Engl. agte; Germ. acht = patrimony; the root verb is eiga, átti, like mega, máttr; from this original sense are derived both the senses, ætt = a family, and ætt or átt = Scot. ‘airt,’ ‘regio caeli;’ the etymology of átt from átta ( eight), suggested at p. 47, col. 1, is too fanciful.]
    B. An airt, quarter of the heavens, in gen. dat. pl. átta, áttum; eptir þat sá sól, ok mátti þá deila ættir, Fb. i. 431; átta ættir, eina ætt, Sks. 54; af suðr-ætt, … vestr-ætt, flugu brott í sömu ætt, … ór þeim ættum sem þér þóttu ernirnir fljúga, Ísl. ii. 195, 196; þá drífr snær ór öllum áttum, Edda i. 186 (so also Ub. l. c., but ættum Cod. Worm. l. c.); í allar áttir, Edda i. 182 (ættir Ub. l. c.); norðr-ætt, suðr-ætt, vestr-ætt, austr-ætt, qq. v.; hann skyldi auka ríki sitt hálfu í hverja höfuð-átt, Hkr. i. 49; af öllum áttum, from all ‘airts’ of heaven, Edda 40, Hkr. i. 33; ór ýmissum áttum, Orkn. (in a verse), and so on; see átt, p. 47.
    II. prop. what is inborn, native, one’s own, Lat. proprium; one’s family, extraction, kindred, pedigree; áttir, Grág. i. 238, Haustl. 10; allt er þat ætt þín, Óttar heimski, Hdl.; telja, rekja ættir, to trace pedigrees, id.; jötna ætt, id.; órar ættir, Vþm.; komnir af ætt Hörða-Kára, Fms. i. 287; hitt veit ek eigi hvaðan þjófs-augu eru komin í ættir várar, Nj. 2; tvá menn er ættir eru frá komnar, Adam ok Evu, Edda (pref.); dýrra manna ættir, … enginn stærisk af sinni ætt, Landn. 357; er þaðan komin mikil ætt, Eb. 123 new Ed.; hann er orðinn stórum kynsæll, því at til hans telja ættir flestir inir göfgustu menn á Íslandi, 126; Háleygja-ætt, Landn. 255; jarla-ættir, konunga-ættir, biskupa-ættir, etc., passim; ór ættum er ef lengra er rekit, out of the ætt, not genuine, spurious, Edda 124; e-t gengr í ætt, to be hereditary, of habits, character, diseases, or the like, Ó. H. 122; cp. úr-ætta.
    COMPDS: ættarbálkr, ættarbragð, ættarbætir, ættarferð, ættarfylgja, ættarfærsla, ættargripr, ættarhaugr, ættarhögg, ættarlaukr, ættarmenn, ættarmót, ættarnafn, ættarréttr, ættarskarð, ættarskjöldr, ættarskömm, ættarspillir, ættarstofn, ættarsvipr, ættartal, ættartala.
    ☞ Genealogies (ættir, ættar-tölur, ætt-vísi) form the ground-work of the old Icel. historiography; the ancient Saga-men delighted in them, and had a marvellous memory for lineages; in the Sagas the pedigrees give the clue by which to trace the succession of events, and supply the want of chronology. Whole chapters in the best Sagas, esp. at the beginning of a work, are set apart for genealogies, thus. Nj. ch. 1, 19, 20, 25, 26, 46, 57, 96, 97, 114, 115, 155, as also 47, 57, 58, 106 (begin.), Eb. ch. 1, 7, 8, 12, 65, Ld. ch. 1, 31, 32, Eg. ch. 23, Gullþ. ch. 1, Dropl. S. ch. 1–3, Þorst. hv. ch. 1–3, Þorst. Saga St. (the end), Rafns S. (the end-chapter), Flóam. S. ch. 1 (and esp. the end-chapter), Hænsa Þ. S. ch. 1, Gísl. S. pp. 8, 9, Vapn. S. ch. 3, Ísl. i. 353–362 (Biskupa-ættir), Guðm. S. ch. 1, Árna b. S. ch. 1, Þórð. S. hr. new Ed. (at the end), Fagrsk. 144–148, Orkn. S. ch. 39, 59. In the Sturlunga S. the initial chapters (Sturl. i. 44–55, with which the work of Sturla begins) are devoted to the tracing the families of that time; so also Sturl. i. 202–206, iii. 96, 97. But the chief store-house for genealogical knowledge is the Landnáma, which contains about 5000 pr. names, of which perhaps a third are names of women.

    Íslensk-ensk orðabók > ÆTT

  • 84 aukvisi

    m. degenerate person, laggard (einn er aukvisi ættar hverrar).

    Íslensk-ensk orðabók > aukvisi

  • 85 bóndaætt

    f. a bóndi’s extraction (hann er ættar).

    Íslensk-ensk orðabók > bóndaætt

  • 86 eyvitar

    (for ‘ey vættar’), adv. not, not at all.

    Íslensk-ensk orðabók > eyvitar

  • 87 snúast

    * * *
    v. refl. to turn oneself (hafði Gunnarr snúizt í hauginum);
    snúast at e-m, í móti e-m, við e-m, to turn upon one, face about, to meet an attack;
    svá snerist, at þeir kómust í engan lífs-háska, it turned out so, that they got into no danger of life;
    snúast til leiðar, to turn to the right way;
    snúast til e-s um e-t, to turn to one for a thing (er þat líkast, at hann snúist til várrar ættar um vinfengit);
    snúast undan, to draw back (síðan vildi A. undan snúast).

    Íslensk-ensk orðabók > snúast

  • 88 þrælaætt

    n. family of slaves; sú kona er eigi þrælaættar, that woman is of no mean extraction.

    Íslensk-ensk orðabók > þrælaætt

  • 89 fırça

    I
    сущ.
    1. кисть:
    1) прикрепленный к рукоятке пучок щетины, волоса или синтетических волокон, служащий для нанесения краски, клея и т.п. на какую-л. поверхность. Rəngsaz fırçası малярная кисть, akvarel fırçası акварельная кисть
    2) манера письма, работа художника. Səttar Bəhlulzadə fırçası кисть Саттара Бахлулзаде
    2. щётка (приспособление для чистки и т.п. в виде плоской колодки с часто посаженной на неё щетиной). Diş fırçası зубная щётка
    3. помазок (кисточка для смазывания, намазывания чего-л.)
    II
    прил. щёточный. Fırça istehsalı щёточное производство

    Azərbaycanca-rusca lüğət > fırça

  • 90 mənsub

    прил. принадлежащий. Mənə mənsub şeylər вещи, принадлежащие мне, в сочет. mənsub olmaq kimə, nəyə:
    1. принадлежать кому, чему:
    1) составлять чью-л. собственность. Bu kitablar mənə mənsubdur эти книги принадлежат мне
    2) являться чьим-л. творением, исходить от кого-л., чего-л. Bu rəsm əsəri Səttar Bəhlulzadənin fırçasına mənsubdur эта картина принадлежит кисти Саттара Бахлулзаде, bu ideya ona mənsubdur эта идея принадлежит ему
    3) быть свойственным, присущим кому-, чему-л. Fəhlə sinfinə mənsub olmaq принадлежать рабочему классу (о какой-л. черте)
    4) входить в состав кого-л., чего-л., быть участником, членом чего-л., относиться к чему-л. Hər hansı bir cəmiyyətə mənsub olmaq принадлежать к какому-л. обществу, ziyalı zümrəsinə mənsub olmaq принадлежать к интеллигенции; bu qrupa mənsub olmaq относиться к этой группе

    Azərbaycanca-rusca lüğət > mənsub

См. также в других словарях:

  • əttar — is. <ər.> köhn. 1. Ətirli şeylər, ədəvat və s. satan adam. Elm və maarif . . hamının arasında yayılmalıdır, çoban da, əkinçi də, tacir də, əttar da nazirlərin əlində olan iqtidara malik olmalıdırlar. M. F. A.. Əttar dükanı – bu cür şeylərin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əttar — ə. ətir satan; dərman, ətriyyat, ədviyyat və müxtəlif bitki yağları satan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • səttar — ə. 1) örtən; 2) bax: səttarül’üyub …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • səttar — sif. <ər.> köhn. Örtən, ört basdır edən …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Morphologie de l'hébreu — La morphologie de l hébreu[1] (צוּרָנוּת הַעִבְרִית) occupe une place importante dans la grammaire hébraïque : l analyse d un énoncé en phrases[2] (משפטים), et de ces phrases en propositions, est l objet qu étudiera la syntaxe. L analyse des …   Wikipédia en Français

  • Morphologie de la grammaire hébraïque — Morphologie de l hébreu La morphologie de l hébreu[1] (צוּרָנוּת הַעִבְרִית) occupe une place importante dans la grammaire hébraïque : l analyse d un énoncé en phrases[2] (משפטים), et de ces phrases en propositions, est l objet qu étudiera… …   Wikipédia en Français

  • Rediu — 1 Original name in latin Rediu Name in other language Radiu, Rediu, Rdiu State code RO Continent/City Europe/Bucharest longitude 46.63374 latitude 27.69439 altitude 100 Population 1061 Date 2013 04 21 2 Original name in latin Rediu Name in other… …   Cities with a population over 1000 database

  • Саттар-хан — азерб. ستتارخان, Səttar xan, перс. ستارخان‎ …   Википедия

  • Бахлулзаде, Саттар Бахлул оглы — Саттар Бахлулзаде азерб. Səttar Bəhlul oğlu Bəhlulzadə …   Википедия

  • Турабов, Гасан Саттар оглы — Гасан Турабов азерб. Həsənağa Səttar oğlu Turabov Гасан Турабов в роли Гачага Наби Имя при рождении …   Википедия

  • Турабов — Турабов, Гасан Саттар оглы Гасан Турабов азерб. Həsənağa Səttar oğlu Turabov Гасан Турабов в роли Гачага Наби Имя при рож …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»