rzeźbiarza

См. также в других словарях:

• Mannerist architecture and sculpture in Poland — Mikołaj Przybyła s House attic (1615), Polish style mannerism (Lublin type), Kazimierz Dolny. Mannerist architecture and sculpture in Poland dominated between 1550 and 1650, when it was finally replaced with baroque.[ …   Wikipedia

• wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

• dłuto — n III, Ms. dłucie; lm D. dłut «narzędzie stalowe w kształcie sztabki zakończonej z jednej strony ostrzem a z drugiej uchwytem trzymanym bezpośrednio ręką, używane do ręcznego przecinania, wykonywania wszelkiego rodzaju zagłębień i otworów (w… …   Słownik języka polskiego

• rzeźbiarski — rzeźbiarskiscy «odnoszący się do rzeźbiarza, rzeźbienia, rzeźbiarstwa» Pracownia rzeźbiarska. Sztuka rzeźbiarska. Prace, wyroby rzeźbiarskie. Tworzywo rzeźbiarskie. Plenery rzeźbiarskie. Arcydzieło rzeźbiarskie. Dłuto, narzędzie rzeźbiarskie …   Słownik języka polskiego

• rzeźbiarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «artysta zajmujący się rzeźbieniem» Pomnik dłuta znanego rzeźbiarza …   Słownik języka polskiego

• styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… …   Słownik języka polskiego

• szkicownik — m III, D. a, N. szkicownikkiem; lm M. i «album, blok do szkicowania (rysowania, kreślenia itp.); album, teczka zawierające szkice (rysunkowe, malarskie itp.)» Szkicownik malarza, rzeźbiarza, architekta. Szkicownik z rysunkami, akwarelami …   Słownik języka polskiego

• twór — m IV, D. tworu, Ms. tworze; lm M. twory «to, co zostało stworzone, utworzone, co powstało w określony sposób» a) «o istocie żywej; stworzenie» Ryba to twór wodny. Nie różni się od tworów swego gatunku. b) «o elementach przyrody» Twór górski. c)… …   Słownik języka polskiego

• wykuć — dk Xa, wykućkuję, wykućkujesz, wykućkuj, wykućkuł, wykućkuty wykuwać ndk I, wykućam, wykućasz, wykućają, wykućaj, wykućał, wykućany 1. «kując zrobić, uformować coś» Wykuć zbroję. Misy, dzbany wykute z brązu. 2. «kując, krusząc (np. skałę, kamień) …   Słownik języka polskiego

• atelier — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. atelje – akcent na ostatniej sylabie] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odpowiednio wyposażona pracownia artysty (malarza, rzeźbiarza, fotografika) {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień