-
1 rzęzić
См. также в других словарях:
rzezać — ndk I, rzezaćam, rzezaćasz, rzezaćają, rzezaćaj, rzezaćał, rzezaćany a. IX, rzeżę, rzeżesz, rzeż 1. przestarz. «rżnąć, ciąć, krajać, piłować» Rzezać drzewo. 2. przestarz. «rzeźbić, ryć; wyrzynać, szlifować» Rzezać w kamieniu, bursztynie, drzewie … Słownik języka polskiego
rzęzić — ndk VIa, rzężę, rzęzićzisz, rzęź, rzęzićził «oddychać ciężko, z wysiłkiem, chrapliwie i świszcząco; wydawać chrapliwy głos; chrapać» Miał duszności i rzęził … Słownik języka polskiego
rzęzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rzężę, rzęzićzi, rzęź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: wydawać charkotliwy, chrapiący i świszczący odgłos, zwłaszcza oddychając z najwyższym trudem : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
