rysia

См. также в других словарях:

• ryšiakaulis — ryšiãkaulis sm. (1) DŽ, NdŽ anat. raktikaulis (clavicula): Peties juostą sudaro du kaulai: mentė ir ryšiakaulis rš …   Dictionary of the Lithuanian Language

• rysi — 1. «dotyczący rysia, należący do rysia» Skóra rysia. 2. «zrobiony z futra rysia, podbity futrem rysia» Rysia szuba. Rysi kołpak. rysią przestarz. «kłusem, biegiem pośrednim między stępem a galopem» …   Słownik języka polskiego

• rysi — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do rysia; będący rysiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rysie pazury. Rysia skóra. Rysia rodzina. Rysie maleństwo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Katarzyna Figura — en 2010. Katarzyna Figura, née le 22 mars 1962 à Varsovie, est une actrice polonaise. Elle est souvent nommée selon le diminutif Kashia ou Kasia dans les distributions de rôles des films auxquels elle part …   Wikipédia en Français

• Osiedle Dojlidy, Białystok — Osiedle Dojlidy Area Population Population density …   Wikipedia

• być — 1. Być do niczego «nie nadawać się do niczego»: Jak ocenia pan kandydatów do prezydenckiego fotela? – Jeden rozumie sam przez się, drugi rozumie to, co mu inni pokazują, trzeci nie rozumie ani sam przez się, ani gdy mu inni pokazują. Pierwszy… …   Słownik frazeologiczny

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• kocię — n IV, D. kocięęcia; lm M. kocięęta, D. kocięciąt 1. «młode kota, zwykle kota domowego» Ślepe kocię. Kotka z kociętami. 2. łow. «młode zająca, rysia, żbika» …   Słownik języka polskiego

• kocur — m IV, DB. a, Ms. kocururze; lm M. y 1. «dorosły samiec kota domowego; kocisko» Leniwy, stary kocur. 2. łow. «samiec niektórych zwierząt drapieżnych, np. rysia, żbika» …   Słownik języka polskiego

• pędzelek — m III, D. pędzeleklka, N. pędzeleklkiem; lm M. pędzeleklki 1. zdr. od pędzel Pędzelek retuszerski. Pędzelek do tuszu. Pędzelek do malowania, pisania. 2. «mała kępka włosów, włosia; najczęściej: kępka włosów na końcach uszu niektórych zwierząt, np …   Słownik języka polskiego

• ryś — m I, DB. rysia; lm M. rysie, D. rysiów (rysi) «Felis lynx, ssak drapieżny z rodziny kotów, o sierści brązowoszarej, czarno cętkowanej, na końcach uszu pędzelki czarnych włosów; gnieździ się w jamach i rozpadlinach, żyje w lasach Europy i płn.… …   Słownik języka polskiego