Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

rynny

См. также в других словарях:

  • rynna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż. Ia, CMc. rynnanie; lm D. rynnanien {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj przewodu w kształcie korytka, najczęściej z blachy stalowej ocynkowanej lub z tworzywa sztucznego, montowanego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bryzgać — ndk I, bryzgaćam, bryzgaćasz, bryzgaćają, bryzgaćaj, bryzgaćał, bryzgaćany bryznąć dk Va, bryzgaćnę, bryźniesz, bryźnij, bryzgaćnął, bryzgaćnęła, bryzgaćnęli, bryzgaćnąwszy, bryźnięty, rzad. bryzgnąć dk Va, bryzgaćnę, bryzgaćniesz, bryzgaćnij,… …   Słownik języka polskiego

  • chlap — «wyraz, zwykle powtórzony, naśladujący odgłos powstający przy chlapaniu» Słychać kapanie z rynny: chlap, chlap! …   Słownik języka polskiego

  • chlustać — ndk I, chlustaćam, chlustaćasz, chlustaćają, chlustaćaj, chlustaćał, chlustaćany a. IX, chluszczę, chluszczesz, chluszcz chlusnąć dk Va, chlustaćnę, chluśniesz, chluśnij, chlustaćnął, chlustaćnęła, chlustaćnęli, chluśnięty, chlustaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego

  • ciurkać — ndk I, ciurkaćka, ciurkaćają, ciurkaćaj, ciurkaćał 1. «lać się małą strugą, ciec z pluskiem, kapać» Potok ciurkał po kamieniach. Woda ciurkała z rynny. 2. «o ptakach: wywodzić trele; śpiewać» Słowik ciurka w krzakach …   Słownik języka polskiego

  • gargulec — m II, D. garguleclca; lm M. garguleclce, D. garguleclców archit. «ozdobne, wystające zakończenie rynny dachowej, zwykle w formie paszczy lub leżącej półpostaci fantastycznych zwierząt; rzygacz» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • kaskada — ż IV, CMs. kaskadaadzie; lm D. kaskadaad 1. «wodospad złożony z kilku spadków wodnych naturalnych lub utworzonych sztucznie; potocznie także: spadający strumień wody, struga» Szum kaskady. Woda kaskadą spływała z rynny. ◊ Kaskada dźwięków… …   Słownik języka polskiego

  • koryto — n III, Ms. korytoycie; lm D. korytoyt 1. «podłużne naczynie, zwykle drewniane, służące do pojenia i karmienia zwierząt domowych» Koryto dla cieląt. ◊ posp. Ktoś lezie, pcha się jak świnia do koryta «ktoś jest natrętny, niedelikatny, ktoś pcha się …   Słownik języka polskiego

  • lutować — ndk IV, lutowaćtuję, lutowaćtujesz, lutowaćtuj, lutowaćował, lutowaćowany «łączyć metale za pomocą innego metalu o niższej niż one temperaturze topnienia» Lutować rynny. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

  • napłynąć — dk Vb, napłynąćnę, napłynąćniesz, napłynąćpłyń, napłynąćnął, napłynąćnęła, napłynąćnęli, napłynąćnąwszy napływać ndk I, napłynąćam, napłynąćasz, napłynąćają, napłynąćaj, napłynąćał 1. «o cieczach: cieknąc zebrać się gdzieś, wlać się do czegoś, na …   Słownik języka polskiego

  • podtrzymywacz — m II, D. a; lm M. e, D. y «to, co podtrzymuje coś; przyrząd służący do podtrzymywania czegoś» Rynny wiszą na podtrzymywaczach …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»