-
1 włosy rwać z głowy
= włosy sobie drzeć na głowie рвать на себе́ во́лосы -
2 włosy sobie drzeć na głowie
= włosy rwać z głowy -
3 włos
сущ.• волос• волосок• шерсть* * *♂ 1. волос;2. (w zegarku) волосок;● pod \włos против шерсти;
brać kogoś pod \włos играть на чьём-л. самолюбии;dzielić (rozszczepiać) \włos na czworo копаться в мелочах; о (mały) \włos чуть не, едва не; \włosу anielskie ёлочный дождь; \włosу (sobie) rwać (drzeć) z głowy (na głowie) рвать на себе волосы;
\włosу stają dęba (jeżą się) komuś волосы встают дыбом у кого-л.* * *м1) во́лос2) ( w zegarku) волосо́к•- pod włos- brać kogoś pod włos
- dzielić włos na czworo
- rozszczepiać włos na czworo
- o włos
- mały włos
- włosy anielskie
- włosy rwać z głowy
- włosy sobie drzeć na głowie
- włosy stają dęba komuś
- włosy stają jeżą się komuś
См. также в других словарях:
rwać — oko (oczy) zob. oko 52. Rwać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
włosy — 1. Rwać, wyrywać, drzeć (sobie) włosy z głowy «bardzo rozpaczać, czasem czyniąc przy tym gest sugerujący wyrywanie sobie włosów»: Rwał włosy z głowy, że taki wstyd, bo jeszcze w rodzie Sibersteinów złodzieja nie było. W. Żukrowski, Za kurtyną.… … Słownik frazeologiczny
rwać — ndk IX, rwę, rwiesz, rwij, rwał, rwany 1. «szarpiąc dzielić coś na kawałki, powodować pękanie, rozpadanie się czegoś na części, przerywać, rozrywać» Koń rwał pęta. Rwać ubranie na strzępy. □ Cicha woda brzegi rwie. 2. «mocno ciągnąć ku sobie;… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki … Słownik języka polskiego
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
głowa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głowawie; lm D. głów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ciała człowieka i większości zwierząt, mieszcząca mózg i narządy zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża, okrągła głowa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
targać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, targaćam, targaća, targaćają, targaćany {{/stl 8}}– targnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, targaćnę, targaćnie, targaćnij, targaćnął, targaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień