-
1 rueful
rueful [ˊru:fl] a1) уны́лый, печа́льный; го́рестный;a rueful countenance гру́стная ми́на
2) жа́лкий; жа́лобный3) по́лный сожале́ния, раска́яния -
2 rueful
-
3 rueful
-
4 rueful
-
5 rueful
-
6 rueful
[ˈru:ful]rueful жалкий; жалобный rueful полный сожаления, раскаяния rueful унылый, печальный; горестный; a rueful countenance грустная мина rueful унылый, печальный; горестный; a rueful countenance грустная мина -
7 rueful
ˈru:ful прил.
1) грустный, унылый, печальный;
горестный, подавленный, удрученный;
страдальческий rueful shrieks ≈ печальные крики a rueful smile ≈ грустная улыбка Syn: lamentable, doleful, dismal
1., sad, cheerless
2) несчастный, жалкий;
вызывающий жалость Syn: pitiable, pitiful
3) полный жалости, сожаления, раскаяния печальный, горестный, унылый, удрученный - * smile скорбная улыбка - Knight of the R. Countenance рыцарь Печального Образа (Дон-Кихот) жалкий, жалобный покаянный, полный раскаяния rueful жалкий;
жалобный ~ полный сожаления, раскаяния ~ унылый, печальный;
горестный;
a rueful countenance грустная мина ~ унылый, печальный;
горестный;
a rueful countenance грустная мина -
8 rueful
reumütig; reuig* * *['ru:ful](regretful; sorrowful.) kläglich- academic.ru/91125/ruefully">ruefully- ruefulness* * *rue·ful[ˈru:fəl]a \rueful glance ein reuiger Blick geh* * *['ruːfUl]adjlook reuig, reuevoll; situation beklagenswert* * *rueful adj (adv ruefully)1. kläglich, jämmerlich:the Knight of the Rueful Countenance der Ritter von der traurigen Gestalt (Don Quichotte)2. wehmütig, trübselig3. reumütig, reuig:be rueful about Reue verspüren über (akk)4. obs mitleidig* * *reumütig; reuig* * *adj.kläglich adj.reuig adj. -
9 rueful
'ru:ful(regretful; sorrowful.) afligido, apenado- ruefully- ruefulness
tr['rʊːfʊl]1 (repentant) arrepentido,-a2 (sad) afligido,-a, triste, compungido,-arueful ['ru:fəl] adj1) pitiful: lastimoso2) regretful: arrepentido, pesarosoadj.• arrepentido, -a adj.• lamentable adj.• triste adj.'ruːfəladjective atribulado, compungido['ruːfʊl]ADJ (=sorrowful) triste; (=repentant) arrepentido* * *['ruːfəl]adjective atribulado, compungido -
10 rueful
{'ru:ful}
1. плачевен, (достоен) за оплакване/съжаление
2. печален, унил, мрачен, обезсърчен
the Knight of the RUEFUL Countenance лит. рицарят на печалния образ (Дон Кихот)* * *{'ru:ful} a 1. плачевен; (достоен) за оплакване/ съжаление; 2.* * *унил; обезсърчен; опечален; плачевен; разочарован;* * *1. the knight of the rueful countenance лит. рицарят на печалния образ (Дон Кихот) 2. печален, унил, мрачен, обезсърчен 3. плачевен, (достоен) за оплакване/съжаление* * * -
11 rueful
[ʹru:f(ə)l] a1. печальный, горестный, унылый, удручённый2. жалкий, жалобный3. покаянный, полный раскаяния -
12 rueful
['ruːfl]* * *['ru:ful](regretful; sorrowful.) addolorato, afflitto- ruefully- ruefulness* * *rueful /ˈru:fl/a. (lett.)2 commovente; pietosoruefully avv.* * *['ruːfl] -
13 rueful
['ruːf(ə)l], [-ful]прил.1) грустный, унылый, печальный; горестный, подавленный, удручённый; страдальческийSyn:2) несчастный, жалкий; вызывающий жалостьSyn:3) полный жалости, сожаления, раскаяния -
14 rueful
Adj1. उदासShe had a rueful smile on her face. -
15 rueful
['ru:ful](regretful; sorrowful.) skrušen- ruefully- ruefulness* * *[rú:ful]adjective ( ruefully adverb)kesajoč se, poln kesanja ali obžalovanja, skrušen, pobit, žalosten -
16 rueful
-
17 rueful
adj. покајнички: rueful smile покајничка насмевка -
18 rueful
-
19 rueful
adjective1) унылый, печальный; горестный; a rueful countenance грустная мина2) жалкий; жалобный3) полный сожаления, раскаяния* * *(a) разочарованный; унылый* * *грустный, унылый, печальный; горестный* * *['rue·ful || 'ruːfʊl] adj. печальный, горестный, унылый, жалобный* * *горестенгорестныйжалкийжалобныйпечаленпечальныйприскорбенприскорбныйраскаянияунылунылый* * *1) грустный, унылый, печальный; горестный 2) несчастный, жалкий; вызывающий жалость 3) полный жалости -
20 rueful
1. a печальный, горестный, унылый, удручённый2. a жалкий, жалобный3. a покаянный, полный раскаянияСинонимический ряд:1. contrite (adj.) contrite; full of regret; grieving; regretful; remorseful; sorrowful; sorry2. melancholy (adj.) afflicted; doleful; dolent; dolesome; dolorous; grievous; lamentable; lugubrious; melancholy; moanful; mournful; plaintive; regrettable; ruthful; sad; sighful; wailful; woebegone; woeful3. pathetic (adj.) abject; commiserable; dejected; despondent; disheartened; miserable; pathetic; piteous; pitiable; pitiful; poor; wretched
См. также в других словарях:
Rueful — Rue ful, a. 1. Causing one to rue or lament; woeful; mournful; sorrowful. [1913 Webster] 2. Expressing sorrow. Rueful faces. Dryden. [1913 Webster] Two rueful figures, with long black cloaks. Sir W. Scott. [1913 Webster] {Rue ful*ly}, adv. {Rue… … The Collaborative International Dictionary of English
rueful — index contrite, despondent, lamentable, penitent, remorseful, repentant Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
rueful — early 13c., rewfulle, reowfule, from RUE (Cf. rue) (v.) + FUL (Cf. ful) … Etymology dictionary
rueful — dolorous, doleful, lugubrious, plaintive, *melancholy Analogous words: depressed, weighed down, oppressed (see DEPRESS): piteous, *pitiful: despairing, *despondent, hopeless … New Dictionary of Synonyms
rueful — [adj] regretful apologetic, ashamed, deplorable, lamentable, mournful, remorseful, repentant, sad, sorrowful, sorry; concept 403 … New thesaurus
rueful — ► ADJECTIVE ▪ expressing regret, especially in a wry or humorous way. DERIVATIVES ruefully adverb ruefulness noun … English terms dictionary
rueful — [ro͞o′fəl] adj. 1. causing sorrow or pity; lamentable 2. a) feeling or showing sorrow or pity; mournful b) feeling or showing regret, esp. in an abashed way ruefully adv. ruefulness n … English World dictionary
rueful — [[t]ru͟ːfʊl[/t]] ADJ GRADED If someone is rueful, they feel or express regret or sorrow in a quiet and gentle way. [LITERARY] He shook his head and gave me a rueful smile... Our marriage was a mistake, she said, looking rueful. Derived words:… … English dictionary
rueful — adjective Date: 13th century 1. exciting pity or sympathy ; pitiable < rueful squalid poverty…by every wayside John Morley > 2. mournful, regretful < troubled her with a rueful disquiet W. M. Thackeray > • ruefully adverb • ruefulness … New Collegiate Dictionary
rueful — ruefully, adv. ruefulness, n. /rooh feuhl/, adj. 1. causing sorrow or pity; pitiable; deplorable: a rueful plight. 2. feeling, showing, or expressing sorrow or pity; mournful; doleful: the rueful look on her face. [1175 1225; ME reowful. See RUE1 … Universalium
rueful — adj. Rueful is used with these nouns: ↑grin, ↑laugh, ↑smile … Collocations dictionary