rudyment

См. также в других словарях:

• rudyment — m IV, D. u Ms. rudymentncie; lm M. y a. a częściej w lm 1. książk. «element, początek, podstawa» 2. książk. «pozostałość, szczątek» Rudymenty sumienia. 3. biol. «narząd uwsteczniony lub zanikły w rozwoju ewolucyjnym danego szczepu w związku z… …   Słownik języka polskiego