-
1 rubeo
rubeo, uī, ēre (ruber), I) rot sein, sol rubere solitus, Liv.: rubere aquas credunt, Curt.: rubent ocelli flendo, Catull.: sanguine terra rubet, Ov. – II) insbes., vor Scham erröten, Cic. u.a.
-
2 rubeo
rubeo, uī, ēre (ruber), I) rot sein, sol rubere solitus, Liv.: rubere aquas credunt, Curt.: rubent ocelli flendo, Catull.: sanguine terra rubet, Ov. – II) insbes., vor Scham erröten, Cic. u.a. -
3 haereo
haereo, haesī, haesūrus, ēre (aus *haeseo), hangen, stecken, kleben, festsitzen, I) im allg.: 1) eig.: pugnus in mala haereat, Ter.: classis in vado haerebat, Curt.: haerens in salo navicula, Hieron.: haerens tabulae (v. Schiffbrüchigen), Hieron.: h. in equo, Cic., od. equo, Hor., fest zu Pferde sitzen, sich gut im Sattel halten, sattelfest sein: os devoratum fauce cum haeret lupi, Phaedr.: terra radicibus suis (mit ihren W.) haereat, Cic.: pars superiori ossi malarum haeret, Cels.: duabus haerentes hastis, Liv.: cuspis in tergis visa est haerere, schien haften zu wollen, Ov.: haeret pede pes, es haftet Fuß an Fuß, Verg.: h. in complexu alcis, Quint., od. amplexibus, Ov., jmd. fest umarmt halten: h. osculo, Liv.: vix ossibus haerent, hängen in Haut u. Knochen, Verg. – v. Gestirnen, fest stehen (Ggstz. discurrere), nec enim est quod existimes septem sola discurrere, cetera haerere, Sene ben. 4, 23, 4. – im Bilde, v. Übeln, haerere visceribus civitatis, Liv.: in visceribus Graeciae, Liv. – 2) übtr.: a) an einem Orte festsitzen, verweilen, hic haereo, Cic.: h. circa muros urbis, Curt. – b) h. alci, an jmd. beständig sich anschließen, wie eine Klette hangen, ihm nicht von der Seite gehen, Plin. ep. u. Verg.: ebenso lateri alcis, Plin. pan.: apud alqam (meretricem), sich hängen an usw., Plaut.: comes haeret, Mart.: haeret ager Mario, verbleibt ihm, Mart. – im feindl. Sinne, haerere in tergo od. in tergis od. bl. tergis hostium, dem F. auf dem Nacken sitzen, Liv., Tac. u. Curt.: so auch h. visceribus cervi, Verg. – c) ein (bloßes) Anhängsel bilden, sich anhängen, ne in turba quidem haerere plebeium, Liv.: conviva nec ultimus haesi, Mart. – d) hangen, festhangen, festsitzen, haften, festhangen bleiben, von etw. nicht lassen, in od. bei etw. bleiben, aushalten, beharren, od. sich in etw. verfangen, von etwas nicht loskommen ( fortkommen) od. sich nicht losmachen können, haerere in iure ac praetorum tribunalibus, Cic.: dolor animo infixus haeret, Cic.: haeret animo tuo gaudium, Plin. pan.: in oculis, immer vor Augen (gegenwärtig) sein, Cic.: in vultu patris, den V. fest ansehen, Ov.: visae cupidine virginis haeret, er betrachtet lange mit Sehnsucht die J., Ov.: memoria rei in populo haerebit, Cic.: in memoria, Cic.: in pectore, Ov.: haerent infixi pectore vultus verbaque, Verg.: menti, vorschweben, Ov.: crimen haeret in alqo, Cic.: peccatum haeret alci, Cic.: in eadem sententia, Cic.: haeret in causa semper, Cic.: in iis poenis, quae etc., sich verfangen, Cic.: haerent repetundarum criminibus, Tac.: circa libidines, Suet. – haeret mihi, es haftet mir im Gedächtnis, es ist mir erinnerlich, m. folg. indir. Fragesatz, Traian. in Plin. ep. 10, 95 (96). – II) mit dem Nbbegr. der gehemmten Bewegung = wie angewurzelt stehen bleiben, stecken bleiben, stut zen, stocken, 1) eig.: aspectu territus haesit continuitque gradum, Verg.: lingua haeret metu, stockt vor F., Ter.: vox faucibus haesit, Verg.: h. in salebra, s. salebra. – sprichw., s. aqua(no. I, A, d) u. 2. lutum (no. I). – 2) übtr.: a) stocken = aufgehalten-, in seinem Fortgang gehemmt werden, aufhören, Aeneae manu victoria haesit, Verg.: amor haesit, Ov. – b) stocken = in Verlegenheit sein, keinen Rat wissen, haerebat nebulo, Cic.: haerere homo, versari, rubere, Cic.: haereo quid faciam, Ter.: in nominibus, die N. nicht erraten können, Cic.
-
4 lugubris
lūgubris, e (lugeo), zur Trauer gehörig, Trauer-, I) eig.: a) v. Lebl.: lamentatio, über den Toten, Cic.: sordes, über den Verlust des Bruders, Cic.: cantus, Cic. u. Hor.: vestis, Ter. u. Curt.: nuntii, Sall. fr.: terrebat et proximus annus lugubris duorum consulum funeribus, trauervoll, Liv. – subst., lūgubria, ium, n., Trauerkleider, Prop. u. Ov. – aber lugubre sagum, ein gemeines, schmutziges Oberkleid, Hor. epod. 9, 28. – b) v. Pers.u. personif. Lebl., in Trauer befindlich, trauernd, Trauer-, domus, Liv.: genitor, Ov. – II) meton., traurig, a) = unheilvoll, bellum, Hor.: od. = Unheil verkündend, ales, Hor. – b) = kläglich, vox, Lucr.: verba, Ov. – dah. lūgubre adv., unheilvoll, lugubre rubere, Verg. Aen. 10, 273. – / Die Silbe gu ist bei Dichtern öfter lang als kurz.
-
5 meracius
merācius, Adv. im Compar. (meracus), reiner, unvermischter, bibere, Cels. 1, 3. p. 21, 27 D.: rubere, Solin. 33, 18: vinum mixtum m., Scrib. Larg. 170. – übtr., purius, fortius, meracius amare, Sidon. epist. 4, 1, 1.
-
6 haereo
haereo, haesī, haesūrus, ēre (aus *haeseo), hangen, stecken, kleben, festsitzen, I) im allg.: 1) eig.: pugnus in mala haereat, Ter.: classis in vado haerebat, Curt.: haerens in salo navicula, Hieron.: haerens tabulae (v. Schiffbrüchigen), Hieron.: h. in equo, Cic., od. equo, Hor., fest zu Pferde sitzen, sich gut im Sattel halten, sattelfest sein: os devoratum fauce cum haeret lupi, Phaedr.: terra radicibus suis (mit ihren W.) haereat, Cic.: pars superiori ossi malarum haeret, Cels.: duabus haerentes hastis, Liv.: cuspis in tergis visa est haerere, schien haften zu wollen, Ov.: haeret pede pes, es haftet Fuß an Fuß, Verg.: h. in complexu alcis, Quint., od. amplexibus, Ov., jmd. fest umarmt halten: h. osculo, Liv.: vix ossibus haerent, hängen in Haut u. Knochen, Verg. – v. Gestirnen, fest stehen (Ggstz. discurrere), nec enim est quod existimes septem sola discurrere, cetera haerere, Sene ben. 4, 23, 4. – im Bilde, v. Übeln, haerere visceribus civitatis, Liv.: in visceribus Graeciae, Liv. – 2) übtr.: a) an einem Orte festsitzen, verweilen, hic haereo, Cic.: h. circa muros urbis, Curt. – b) h. alci, an jmd. beständig sich anschließen, wie eine Klette hangen, ihm nicht von der Seite gehen, Plin. ep. u. Verg.: ebenso lateri alcis, Plin. pan.: apud alqam (meretricem), sich hängen an usw., Plaut.: comes haeret, Mart.: haeret ager Mario, verbleibt ihm, Mart. – im————feindl. Sinne, haerere in tergo od. in tergis od. bl. tergis hostium, dem F. auf dem Nacken sitzen, Liv., Tac. u. Curt.: so auch h. visceribus cervi, Verg. – c) ein (bloßes) Anhängsel bilden, sich anhängen, ne in turba quidem haerere plebeium, Liv.: conviva nec ultimus haesi, Mart. – d) hangen, festhangen, festsitzen, haften, festhangen bleiben, von etw. nicht lassen, in od. bei etw. bleiben, aushalten, beharren, od. sich in etw. verfangen, von etwas nicht loskommen ( fortkommen) od. sich nicht losmachen können, haerere in iure ac praetorum tribunalibus, Cic.: dolor animo infixus haeret, Cic.: haeret animo tuo gaudium, Plin. pan.: in oculis, immer vor Augen (gegenwärtig) sein, Cic.: in vultu patris, den V. fest ansehen, Ov.: visae cupidine virginis haeret, er betrachtet lange mit Sehnsucht die J., Ov.: memoria rei in populo haerebit, Cic.: in memoria, Cic.: in pectore, Ov.: haerent infixi pectore vultus verbaque, Verg.: menti, vorschweben, Ov.: crimen haeret in alqo, Cic.: peccatum haeret alci, Cic.: in eadem sententia, Cic.: haeret in causa semper, Cic.: in iis poenis, quae etc., sich verfangen, Cic.: haerent repetundarum criminibus, Tac.: circa libidines, Suet. – haeret mihi, es haftet mir im Gedächtnis, es ist mir erinnerlich, m. folg. indir. Fragesatz, Traian. in Plin. ep. 10, 95 (96). – II) mit dem Nbbegr. der gehemmten Bewegung = wie angewurzelt stehen bleiben, stecken bleiben, stut-————zen, stocken, 1) eig.: aspectu territus haesit continuitque gradum, Verg.: lingua haeret metu, stockt vor F., Ter.: vox faucibus haesit, Verg.: h. in salebra, s. salebra. – sprichw., s. aqua (no. I, A, d) u. 2. lutum (no. I). – 2) übtr.: a) stocken = aufgehalten-, in seinem Fortgang gehemmt werden, aufhören, Aeneae manu victoria haesit, Verg.: amor haesit, Ov. – b) stocken = in Verlegenheit sein, keinen Rat wissen, haerebat nebulo, Cic.: haerere homo, versari, rubere, Cic.: haereo quid faciam, Ter.: in nominibus, die N. nicht erraten können, Cic. -
7 lugubris
lūgubris, e (lugeo), zur Trauer gehörig, Trauer-, I) eig.: a) v. Lebl.: lamentatio, über den Toten, Cic.: sordes, über den Verlust des Bruders, Cic.: cantus, Cic. u. Hor.: vestis, Ter. u. Curt.: nuntii, Sall. fr.: terrebat et proximus annus lugubris duorum consulum funeribus, trauervoll, Liv. – subst., lūgubria, ium, n., Trauerkleider, Prop. u. Ov. – aber lugubre sagum, ein gemeines, schmutziges Oberkleid, Hor. epod. 9, 28. – b) v. Pers.u. personif. Lebl., in Trauer befindlich, trauernd, Trauer-, domus, Liv.: genitor, Ov. – II) meton., traurig, a) = unheilvoll, bellum, Hor.: od. = Unheil verkündend, ales, Hor. – b) = kläglich, vox, Lucr.: verba, Ov. – dah. lūgubre adv., unheilvoll, lugubre rubere, Verg. Aen. 10, 273. – ⇒ Die Silbe gu ist bei Dichtern öfter lang als kurz.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lugubris
-
8 meracius
merācius, Adv. im Compar. (meracus), reiner, unvermischter, bibere, Cels. 1, 3. p. 21, 27 D.: rubere, Solin. 33, 18: vinum mixtum m., Scrib. Larg. 170. – übtr., purius, fortius, meracius amare, Sidon. epist. 4, 1, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > meracius
См. также в других словарях:
RUBERE — pro eximie candere. Vide infra Rutilare. Apud Senecam, Hippolytô, v. 788. ubi de Luna, Et nuper rubuit indigitatur Veterum superstitio, qui Lunam magicô carmine sollicitatam rubore suffundi existimârunt, vel ob magarum imprudentiam et scelera;… … Hofmann J. Lexicon universale
PENINIM — vox Hebr. Gap desc: Hebrew, Proverb. c. 3. v. 15. Est pretiosior τοῖς Peninim, c. 8. v. 11. Melior est sapientia τοῖς Peninim. c. 20. v. 15. Aurum et Peninim abunde sunt, sed labra erudita sunt rara suppellex, notat Margaritas, Chaldaeo, et R.… … Hofmann J. Lexicon universale
RUTILAE Coronae — apud Prudentium, in Hamartig. v. 934. Iustorum dirimente Choro, rutilasque coronas. Eminus ostendit poenarum carcere mersis: aureae sunt, quibus ad imitationem militum, qui praeclare contra hostes rem olim gesserant, Martyres, utpote tyrannicae… … Hofmann J. Lexicon universale
rouge — Rouge, Ruber. Il vient de Rubere, par mutation de b en g. Fort rouge, Rubicundus. Estre rouge, Rubere. Rouge, fort reluysant et de haute couleur, Spadix. Devenir rouge, Colorem rubicundum trahere. Faire devenir rouge, Dare in ruborem … Thresor de la langue françoyse
Rouge — Rouge, a. [F., fr. L. rubeus red, akin to rubere to be red, ruber red. See {Red}.] red. [R.] [1913 Webster] {Rouge et noir}[F., red and black], a game at cards in which persons play against the owner of the bank; so called because the table… … The Collaborative International Dictionary of English
Rouge et noir — Rouge Rouge, a. [F., fr. L. rubeus red, akin to rubere to be red, ruber red. See {Red}.] red. [R.] [1913 Webster] {Rouge et noir}[F., red and black], a game at cards in which persons play against the owner of the bank; so called because the table … The Collaborative International Dictionary of English
Rubedinous — Ru*bed i*nous, a. [L. rubedo redness, fr. rubere to be red.] Reddish. [R.] M. Stuart. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rubefacient — Ru be*fa cient, a. [L. rubefaciens, p. pr. of rubefacere to make red; rubere to be red + facere to make.] Making red. n. (Med.) An external application which produces redness of the skin. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rubescent — Ru*bes cent, a. [L. rubescens, entis, p. pr. of rubescere to grow red, v. incho from rubere to be red: cf. F. rubescent. See {Ruby}.] Growing or becoming red; tending to redness. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rubicund — Ru bi*cund, a. [L. rubicundus, fr. rubere to be red, akin to ruber red. See {Red}.] Inclining to redness; ruddy; red. His rubicund face. Longfellow. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rubidium — Ru*bid i*um, n. [NL., fr. L. rubidus red, fr. rubere to be red. So called from two dark red spectroscopic lines by means of which it was discovered in the lepidolite from Rozena, Moravia. See {Rubicund}.] (Chem.) A rare metallic element of the… … The Collaborative International Dictionary of English