rozwalić

См. также в других словарях:

• rozwalić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}łeb {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zastrzelić, zabić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciekaj, bo łeb ci rozwalę! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozwalić — dk VIa, rozwalićlę, rozwalićlisz, rozwalićwal, rozwalićlił, rozwalićlony rozwalać ndk I, rozwalićam, rozwalićasz, rozwalićają, rozwalićaj, rozwalićał, rozwalićany 1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś… …   Słownik języka polskiego

• rozwalać się – rozwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozsypywać się; rozlatywać się; niszczeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwalające się domy. But ci się całkiem rozwalił. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozwalaćam, rozwalaća, rozwalaćają, rozwalaćany {{/stl 8}}– rozwalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozwalaćlę, rozwalaćli, rozwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• porozwalać — dk I, porozwalaćam, porozwalaćasz, porozwalaćają, porozwalaćaj, porozwalaćał, porozwalaćany 1. «wiele czegoś (kolejno) zburzyć, rozwalić; rozwalić coś w wielu miejscach» Porozwalać stare mury. Domy porozwalane od bomb. 2. posp. «wiele czegoś… …   Słownik języka polskiego

• porozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, porozwalaćam, porozwalaća, porozwalaćają, porozwalaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zburzyć, rozwalić kilka (wiele) obiektów; rozwalić coś w różnych miejscach : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… …   Słownik języka polskiego

• rozpieprzyć — dk VIb, rozpieprzyćrzę, rozpieprzyćrzysz, rozpieprzyćpieprz, rozpieprzyćrzył, rozpieprzyćrzony rozpieprzać ndk I, rozpieprzyćam, rozpieprzyćasz, rozpieprzyćają, rozpieprzyćaj, rozpieprzyćał, rozpieprzyćany, wulg. «rozwalić, zburzyć, zniszczyć,… …   Słownik języka polskiego

• wyburzyć — dk VIb, wyburzyćrzę, wyburzyćrzysz, wyburzyćburz, wyburzyćrzył, wyburzyćrzony wyburzać ndk I, wyburzyćam, wyburzyćasz, wyburzyćają, wyburzyćaj, wyburzyćał, wyburzyćany «burząc zniszczyć, rozwalić, znieść coś w celu wybudowania nowych domów,… …   Słownik języka polskiego

• wysadzić — dk VIa, wysadzićdzę, wysadzićdzisz, wysadzićsadź, wysadzićdził, wysadzićdzony wysadzać ndk I, wysadzićam, wysadzićasz, wysadzićają, wysadzićaj, wysadzićał, wysadzićany 1. «dowiózłszy kogoś środkiem lokomocji do pewnego miejsca dać, pozwolić,… …   Słownik języka polskiego

• zburzyć — dk VIb, zburzyćrzę, zburzyćrzysz, zburz, zburzyćrzył, zburzyćrzony 1. «spowodować rozpadnięcie się czegoś; zniszczyć, zrujnować, rozwalić» Zburzyć stare mury. Bomba zburzyła dom. Zburzone miasto. przen. Zburzyć czyjeś szczęście, spokój. 2.… …   Słownik języka polskiego