rozważny

См. также в других словарях:

• rozważny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozważnyni, rozważnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się rozwagą w działaniu; rozsądny; roztropny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozważny człowiek. Rozważny polityk.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozważny — rozważnyni, rozważnyniejszy 1. «działający z rozwagą, z namysłem, roztropnie» Rozważny człowiek, przywódca. 2. «będący objawem czyjejś rozwagi, świadczący o czyimś namyśle, zastanowieniu» Rozważne działanie, postępowanie, posunięcie. Rozważny… …   Słownik języka polskiego

• Снядецкий, Иван Андреевич — ректор Виленского университета, известный астроном, математик и польский общественный деятель, род. в 1756 г., 29 августа, в великом княжестве Познанском, в Гнезненском воеводстве, в местечке Криницкого прихода Жнине. Болезненный с детства, С.… …   Большая биографическая энциклопедия

• ЛИТОВСКАЯ ФИЛОСОФСКАЯ И ОБЩЕСТВЕННАЯ МЫСЛЬ — У литов. народности первобытное, анимистическое миропонимание, находившее свое выражение в фольклоре, сохранилось, несмотря на распространение католичества, вплоть до сер. 16 в. В 1 й пол. 16 в. в Литве началась Реформация [А. Кульветис (ок.… …   Философская энциклопедия

• przezorny — przezornyni, przezornyniejszy 1. «rozważny w postępowaniu, przewidujący następstwa, myślący o przyszłości; ostrożny, czujny, przenikliwy, baczny» Przezorni rodzice. 2. «wynikający z przewidywania, z ostrożności, czujności» Przezorna gospodarność …   Słownik języka polskiego

• rozmyślny — «zrobiony z rozwagą, z rozmysłem, nieprzypadkowy; baczny, rozważny, umyślny» Rozmyślny czyn. Rozmyślne zabójstwo. Rozmyślne działanie …   Słownik języka polskiego

• rozsądny — rozsądnyni, rozsądnyniejszy «nacechowany, odznaczający się rozsądkiem, pełen rozsądku; roztropny, rozważny; będący objawem czyjegoś rozsądku» Rozsądny człowiek. Rozsądna decyzja, rada. Rozsądne postępowanie. Rozsądny pomysł, plan …   Słownik języka polskiego

• roztropny — roztropnyni, roztropnyniejszy 1. «mający zdolność trafnej oceny sytuacji; działający z namysłem; rozważny, rozsądny, rozgarnięty» Roztropny człowiek, polityk. Bardzo roztropne dziecko. Jest zbyt roztropny, żeby sobie pozwolić na jakiś wybryk. 2.… …   Słownik języka polskiego

• rozważnie — rozważnieej «w sposób rozważny, z namysłem» Postępować, zachowywać się rozważnie. Mówił powoli, rozważnie …   Słownik języka polskiego

• zrównoważony — zrównoważonyeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zrównoważyć (p.) zrównoważony w użyciu przym. 1. «spokojny, opanowany, rozważny» Zrównoważony młody człowiek. 2. «będący wyrazem opanowania, rozwagi» Zrównoważone usposobienie. Zrównoważony… …   Słownik języka polskiego

• mieć krytyczne [trzeźwe] spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} posiadać rozważny, krytyczny stosunek do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał trzeźwe spojrzenie na całą sprawę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień