-
1 roztkliwić
roztkliwiać się gerührt sein; Mitleid empfinden;roztkliwiać się nad sobą wehleidig sein -
2 roztkliwić
глаг.• тронуть* * *roztkliwi|ć\roztkliwićony сов. тронуть, растрогать; умилить+rozczulić, rozrzewnić
* * *roztkliwiony сов.тро́нуть, растро́гать; умили́тьSyn: -
3 roztkliwić
розчулити -
4 roztkliwić się
сов.растро́гаться, умили́тьсяroztkliwić się się nad czymś — растро́гаться че́м-л., умили́ться чему́-л.
Syn: -
5 roztkliwić\ się
сов. растрогаться, умилиться;\roztkliwić\ się się nad czymś растрогаться чём-л., умилиться чему-л.+rozczulić się, rozrzewnić się
-
6 roztkliwić się
розчулитися -
7 roztkliwiać się
(-wiam, -wiasz)* * *ipf.roztkliwić się pf. be touched l. moved, sentimentalize, become l. get maudlin (nad kimś/czymś about l. over sb/sth); roztkliwić się nad czyimś losem feel sorry for sb, pity sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztkliwiać się
-
8 rozczulić
глаг.• разжалобить• растрогать* * *rozczul|ić\rozczulićony сов. растрогать, тронуть, умилить+rozrzewnić, roztkliwić
* * *rozczulony сов.растро́гать, тро́нуть, умили́тьSyn: -
9 rozrzewnić
глаг.• растрогать• растрогаться* * *rozrzewni|ć\rozrzewnićony сов. растрогать, тронуть, умилить+rozczulić, roztkliwić
* * *rozrzewniony сов.растро́гать, тро́нуть, умили́тьSyn: -
10 roztkliw|ić
pf — roztkliw|iać impf Ⅰ vt to move- roztkliwiła mnie ta historia this story has moved me deeplyⅡ roztkliwić się — roztkliwiać się (rozrzewnić się) to sentimentalize- roztkliwić się nad kimś/czymś to sentimentalize about a. over sb/sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztkliw|ić
-
11 rozczulić się
-
12 rozrzewnić się
-
13 roztkliwiać się
-
14 rozczulić\ się
сов. растрогаться, расчувствоваться, умилиться+rozrzewnić się, roztkliwić się
-
15 rozrzewnić\ się
сов. растрогаться, расчувствоваться, умилиться+rozczulić się, roztkliwić się
-
16 roztkliwiać\ się
несов. трогаться; умиляться; ср. roztkliwić się+rozczulać się, rozrzewniać się
-
17 roztkliwiać
impf ⇒ roztkliwićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztkliwiać
-
18 roztkliwiać
roztkliwiać się gerührt sein; Mitleid empfinden;roztkliwiać się nad sobą wehleidig sein -
19 roztkliwiać się
roztkliwiać się [rɔstklivjaʨ̑ ɕɛ], roztkliwić się [rɔstkliviʨ̑ ɕɛ]\roztkliwiać się nad kimś/czymś Mitleid für jdn/etw empfinden, jdn/etw bemitleiden
См. также в других словарях:
roztkliwiać się – roztkliwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się tkliwym; rozrzewniać się, rozczulać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubiła roztkliwiać się nad sobą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztkliwiać — ndk I, roztkliwiaćam, roztkliwiaćasz, roztkliwiaćają, roztkliwiaćaj, roztkliwiaćał, roztkliwiaćany roztkliwić dk VIa, roztkliwiaćwię, roztkliwiaćwisz, roztkliwiaćtkliw, roztkliwiaćwił, roztkliwiaćwiony «czynić tkliwym, czułym, wprawiać w stan… … Słownik języka polskiego
rozczulić — dk VIa, rozczulićlę, rozczulićlisz, rozczulićczul, rozczulićlił, rozczulićlony rozczulać ndk I, rozczulićam, rozczulićasz, rozczulićają, rozczulićaj, rozczulićał, rozczulićany «wywołać u kogoś wzruszenie; rozrzewnić, roztkliwić» Rozczulić kogoś… … Słownik języka polskiego
roztkliwienie — n I 1. rzecz. od roztkliwić. 2. lm D. roztkliwienieeń «uczucie tkliwości, czułości; rozczulenie, rozrzewnienie» Myśleć o kimś, spoglądać na kogoś, na coś z roztkliwieniem. Ktoś skłonny, skory do roztkliwień. roztkliwienie się rzecz. od roztkliwić … Słownik języka polskiego
rozmiękczyć — dk VIb, rozmiękczyćczę, rozmiękczyćczysz, rozmiękczyćmiękcz, rozmiękczyćczył, rozmiękczyćczony rozmiękczać ndk I, rozmiękczyćam, rozmiękczyćasz, rozmiękczyćają, rozmiękczyćaj, rozmiękczyćał, rozmiękczyćany «uczynić miękkim, spowodować zmięknięcie … Słownik języka polskiego
roztajać — dk IX, roztajaćję, roztajaćjesz, roztajaćtaj, roztajaćjał «przestać być zamarzniętym, zmarzniętym, pozbyć się pokrywy lodowej, śnieżnej; o śniegu, lodzie: tając roztopić się, rozpuścić się, stopnieć; rozmarznąć» Drogi roztajały. Lody, śniegi… … Słownik języka polskiego
wzruszyć — dk VIb, wzruszyćszę, wzruszyćszysz, wzrusz, wzruszyćszył, wzruszyćszony wzruszać ndk I, wzruszyćam, wzruszyćasz, wzruszyćają, wzruszyćaj, wzruszyćał, wzruszyćany 1. «wzbudzić uczucia, zwłaszcza uczucia tkliwości, czułości, wdzięczności itp.,… … Słownik języka polskiego
roztkliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, roztkliwiaćam, roztkliwiaća, roztkliwiaćają, roztkliwiaćany {{/stl 8}}– roztkliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, roztkliwiaćwię, roztkliwiaćwi, roztkliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że ktoś staje się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztkliwienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. roztkliwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}roztkliwienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. roztkliwienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} stan uczuciowy wyrażający … Langenscheidt Polski wyjaśnień
