roztargnienie

См. также в других словарях:

• roztargnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} rozproszenie uwagi; nieumiejętność skupienia uwagi na tym, co istotne; roztrzepanie; nieuwaga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgubić, przegapić coś przez roztargnienie. Tłumaczyć się roztargnieniem.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• roztargnienie — n I, blm «trudność w skupieniu uwagi na jednym przedmiocie, jednej czynności lub zbytnia koncentracja uwagi na jednym przedmiocie czy jednej czynności i niedostrzeganie niczego innego; nieuwaga, roztrzepanie» Przeoczyć, zgubić, zostawić coś przez …   Słownik języka polskiego

• dystrakcja — ż I, DCMs. dystrakcjacji, blm 1. przestarz. «rozrywka, przyjemność» 2. przestarz. «roztargnienie, brak uwagi, coś co przeszkadza w skupieniu się» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• lapsus — m IV, D. u, Ms. lapsussie; lm M. y «błąd, omyłka w wypowiedzi, zwłaszcza popełnione przez roztargnienie» Popełnić lapsus. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• nieuwaga — ż III, CMs. nieuwagaadze, blm «brak uwagi, niezwracanie uwagi na coś; roztargnienie» Narobić szkody przez nieuwagę. Potrącić kogoś, strącić coś przez nieuwagę. Czyjaś nieuwaga spowodowała wypadek …   Słownik języka polskiego

• przegapić — dk VIa, przegapićpię, przegapićpisz, przegapićgap, przegapićpił, przegapićpiony przegapiać ndk I, przegapićam, przegapićasz, przegapićają, przegapićaj, przegapićał, przegapićany, pot. «nie zauważyć kogoś, czegoś przez gapiostwo, roztargnienie,… …   Słownik języka polskiego

• rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… …   Słownik języka polskiego

• roztrzepanie — n I 1. rzecz. od roztrzepać. 2. «brak uwagi, roztargnienie; płochość, trzpiotowatość» Młodzieńcze roztrzepanie. Wskutek roztrzepania wsiadł do niewłaściwego tramwaju …   Słownik języka polskiego

• skupić — I dk VIa, skupićpię, skupićpisz, skup, skupićpił, skupićpiony skupiać ndk I, skupićam, skupićasz, skupićają, skupićaj, skupićał, skupićany 1. «zgromadzić, zebrać razem w jednym miejscu, w jednej grupie; umieścić coś ciasno, jedno przy drugim»… …   Słownik języka polskiego

• zapomnieć — dk VIIa, zapomniećnę, zapomniećnisz, zapomniećnij, zapomniećniał, zapomniećnieli, zapomniećniany zapominać ndk I, zapomniećam, zapomniećasz, zapomniećają, zapomniećaj, zapomniećał, zapomniećany 1. «nie zachować w pamięci, przestać pamiętać o kimś …   Słownik języka polskiego

• zapomnienie — n I 1. rzecz. od zapomnieć. 2. «brak pamięci o kimś, o czymś; niepamięć» Żyć w zapomnieniu. Coś skazane na zapomnienie. Uratować, ocalić coś od zapomnienia. ◊ Wydobyć kogoś, coś z zapomnienia «mówiąc, pisząc przypomnieć kogoś, coś opinii… …   Słownik języka polskiego