rozpuszczalnik

См. также в других словарях:

• rozpuszczalnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} ciecz rozpuszczająca inne substancje, zdolna do tworzenia z nimi jednorodnego roztworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dolać rozpuszczalnika do farby. Usunąć plamy smaru rozpuszczalnikiem. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpuszczalnik — m III, D. a, N. rozpuszczalnikkiem; lm M. i «składnik danego roztworu znajdujący się w nim w dominującej ilości; ciecz powodująca rozpuszczanie innych ciał, tworząca z nimi mieszaniny jednorodne, używane m.in. do usuwania, wywabiania plam»… …   Słownik języka polskiego

• alkohol — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «napój o właściwościach odurzających otrzymywany najczęściej z rozcieńczonego spirytusu etylowego lub przez destylację przefermentowanych moszczów gronowych, owocowych itp.; trunek; także zbiorowo o takich… …   Słownik języka polskiego

• acetofenon — m IV, D. u, Ms. acetofenonnie, blm chem. «najprostszy keton alifatyczno aromatyczny; bezbarwne płatki o zapachu siana; stosowany w przemyśle perfumeryjnym i jako rozpuszczalnik estrów celulozy i żywic» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• aceton — m IV, D. u, Ms. acetonnie, blm chem. «związek organiczny, najprostszy i najważniejszy keton alifatyczny, bezbarwna, łatwo palna, lotna ciecz o charakterystycznym zapachu; używany do syntez chemicznych i jako uniwersalny rozpuszczalnik» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• benzyna — ż IV, CMs. benzynanie, blm «mieszanina ciekłych węglowodorów, bezbarwna ciecz otrzymywana głównie przez destylację i krakowanie ropy naftowej albo syntetycznie, łatwopalna, używana jako paliwo silników spalinowych i jako rozpuszczalnik» Benzyna… …   Słownik języka polskiego

• butanol — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, alkohol alifatyczny, używany jako rozpuszczalnik klejów i lakierów, do ekstrakcji tłuszczów, wosków i żywic oraz jako surowiec do produkcji detergentów; alkohol butylowy» …   Słownik języka polskiego

• chlorobenzen — m IV, D. u, Ms. chlorobenzennie, blm chem. «bezbarwna, palna ciecz, otrzymywana przez chlorowanie benzenu, używana m.in. do produkcji fenolu, aniliny oraz jako rozpuszczalnik» …   Słownik języka polskiego

• chloroform — m IV, D. u, Ms. chloroformmie, blm chem. farm. «związek organiczny, bezbarwna ciecz o słodkawym zapachu i właściwościach usypiających, używana jako rozpuszczalnik oraz do ekstrakcji i oczyszczania antybiotyków; dawniej stosowany też do narkozy;… …   Słownik języka polskiego

• czterochlorek — m III, D. czterochlorekrku, N. czterochlorekrkiem; lm M. czterochlorekrki ∆ chem. Czterochlorek węgla «niepalna, bezbarwna ciecz o słodkawym zapachu, stosowana jako rozpuszczalnik, do ekstrakcji tłuszczów, jako środek przeciwpożarowy w gaśnicach… …   Słownik języka polskiego

• denaturat — m IV, D. u, Ms. denaturatacie, blm «alkohol etylowy skażony substancjami trującymi, używany do celów technicznych (jako paliwo i rozpuszczalnik); spirytus denaturowany, skażony» Zatruć się denaturatem. ‹n. łac.› …   Słownik języka polskiego