-
1 rozpustny
adj* * *a.1. (= rozwiązły) licentious.2. (= niemoralny) immoral; (prowadzić) rozpustne życie (live) a life of debauchery.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpustny
-
2 rozpustný
-
3 rozpustný
-
4 rozpustný v tuku
-
5 rozpustný ve vodě
-
6 lubieżn|y
adj. 1. (rozpustny) [osoba, spojrzenie, uśmiech, usta] lecherous 2. (nieprzyzwoity) [sceny, opisy, obrazy, piosenki] obscene- czyn lubieżny Prawo indecent exposureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lubieżn|y
См. также в других словарях:
rozpustny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozpustnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uprawiający rozpustę; rozwiązły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpustny mężczyzna. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpustny — rozpustnyni 1. przestarz. «oddający się rozpuście, uprawiający miłostki; rozwiązły, wyuzdany» Rozpustny młokos. 2. przestarz. «nacechowany rozpustą, będący wyrazem czyjejś rozwiązłości; niemoralny, rozwiązły, wyuzdany» Rozpustne piosenki, utwory … Słownik języka polskiego
lubieżny — lubieżnyni, lubieżnyniejszy «zmysłowy, namiętny, rozpustny» Lubieżne usta, spojrzenie. Lubieżny starzec … Słownik języka polskiego
rozpustnie — rozpustnieej przestarz. «w sposób rozpustny, rozwiązły; niemoralnie» Żyć, zachowywać się rozpustnie … Słownik języka polskiego
rozpustnik — m III, DB. a, N. rozpustnikkiem; lm M. rozpustnikicy, DB. ów przestarz. «mężczyzna rozpustny; pędzący rozpustne życie» … Słownik języka polskiego
rozwiązły — rozwiązływiąźli (rozwiązływięźli), rozwiązływiąźlejszy «niemoralny, rozpustny, wyuzdany» Człowiek rozwiązły. Rozwiązły tryb życia … Słownik języka polskiego
sprośny — sprośnyni, sprośnyniejszy «bezwstydny, nieprzyzwoity; rozpustny» Sprośna anegdota. Sprośny żart. Sprośny starzec … Słownik języka polskiego
wszeteczny — wszetecznyni, wszetecznyniejszy przestarz. «rozpustny; bezwstydny, nieprzyzwoity, gorszący, sprośny» Wszeteczne słowa, czyny … Słownik języka polskiego
wyuzdany — wyuzdanyni «pozbawiony wszelkich hamulców moralnych, rozpasany, rozwydrzony, rozpustny; będący wyrazem czyjegoś wyuzdania, nacechowany wyuzdaniem» Wyuzdana kobieta. Wyuzdany taniec … Słownik języka polskiego
lubieżny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, lubieżnyni, lubieżnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} pełen pożądania, żądzy zaspokojenia potrzeb seksualnych lub będący wyrazem takich uczuć; zmysłowy, namiętny, rozpustny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubieżny czyn, gest.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obleśny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obleśnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią: rozpustny; będący wyrazem skłonności do rozpusty; lubieżny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obleśny typ. Obleśny uśmiech, grymas, wyraz twarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień