Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

rozpalić

  • 1 rozpalić

    глаг.
    • возбуждать
    • воспалить
    • воспалять
    • воспламенять
    • загореться
    • зажигать
    • запалить
    • разжечь
    • разжигать
    • раззадорить
    • раскурить
    • распалить
    • растапливать
    * * *
    rozpal|ić
    \rozpalićę, \rozpalićony сов. 1. разжечь, зажечь;

    \rozpalić ogień разжечь огонь; \rozpalić wyobraźnię перен. воспламенить воображение;

    2. w czym растопить что, развести огонь в чём;

    \rozpalić w piecu растопить печку;

    3. раскалить;
    \rozpalić do czerwoności, do białości раскалить докрасна, добела
    +

    1. rozniecić 2. podpalić 3. rozżarzyć

    * * *
    rozpalę, rozpalony сов.
    1) разже́чь, заже́чь

    rozpalić ogień — разже́чь ого́нь

    rozpalić wyobraźnięперен. воспламени́ть воображе́ние

    2) w czym растопи́ть что, развести́ ого́нь в чём

    rozpalić w piecu — растопи́ть пе́чку

    3) раскали́ть

    rozpalić do czerwoności, do białości — раскали́ть до́красна́, до́бела́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozpalić

  • 2 rozpalić się

    сов.
    1) разже́чься, разгоре́ться
    2) раскали́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozpalić się

  • 3 rozpalić\ się

    сов. 1. разжечься, разгореться;
    2. раскалиться
    +

    2. rozżarzyć się

    Słownik polsko-rosyjski > rozpalić\ się

  • 4 rozpalić kominek

    разжечь небольшую

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozpalić kominek

  • 5 rozpalić namiętność

    разжечь страсть

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozpalić namiętność

  • 6 rozpalić ogień

    разжечь огонь

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozpalić ogień

  • 7 rozpalić ognisko

    разжечь фокус

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozpalić ognisko

  • 8 ognisko

    сущ.
    • горн
    • горнило
    • камелёк
    • камин
    • костёр
    • очаг
    • топка
    • фокус
    * * *
    ☼ 1. костёр ♂;

    rozpalić (rozłożyć) \ognisko зажечь костёр;

    2. огонь ♂;
    3. очаг ♂;

    \ognisko domowe домашний очаг; \ognisko kultury очаг культуры;

    4. физ. фокус ♂;

    ● \ognisko plastyczne любительская изостудия;

    \ognisko kowalskie кузнечный горн.
    +

    2. ogień 3. ośrodek

    * * *
    с

    rozpalić (rozłożyć) ognisko — заже́чь костёр

    2) ого́нь m
    3) оча́г m

    ognisko domowe — дома́шний оча́г

    ognisko kultury — оча́г культу́ры

    4) физ. фо́кус m
    - ognisko kowalskie
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ognisko

  • 9 podpalić

    глаг.
    • поджечь
    • подпалить
    * * *
    podpal|ić
    \podpalićony сов. 1. поджечь;
    2. w czym, pod czym растопить что;

    \podpalić w piecu растопить печь;

    3. подпалить, припалить
    +

    2. rozpalić, zapalić 3. przypalić

    * * *
    podpalony сов.
    1) подже́чь
    2) w czym, pod czym растопи́ть что

    podpalić w piecu — растопи́ть печь

    3) подпали́ть, припали́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podpalić

  • 10 rozniecić

    глаг.
    • возбуждать
    • воспламенять
    • зажигать
    • разжечь
    • разжигать
    * * *
    rozniec|ić
    \rozniecićę, \rozniecićony сов. разжечь;

    \rozniecić ognisko разжечь (развести) костёр; \rozniecić nienawiść разжечь ненависть

    + rozpalić

    * * *
    rozniecę, rozniecony сов.
    разже́чь

    rozniecić ognisko — разже́чь (развести́) костёр

    rozniecić nienawiść — разже́чь не́нависть

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozniecić

  • 11 rozpalać

    глаг.
    • возбуждать
    • воспалить
    • воспалять
    • воспламенить
    • воспламенять
    • выжигать
    • гореть
    • горячить
    • жечь
    • жечься
    • загореться
    • зажечь
    • зажигать
    • запалить
    • засветить
    • засветиться
    • обжигать
    • палить
    • поджигать
    • пылать
    • разжечь
    • разжигать
    • распалять
    • растапливать
    • сгореть
    • сжечь
    • сжигать
    • спалить
    * * *
    rozpala|ć
    \rozpalaćny несов. 1. разжигать, зажигать;
    2. w czym растапливать что, разводить огонь в чём; 3. раскалять; ср. rozpalić
    +

    1. rozniecać 2. podpalać 3. rozżarzać

    * * *
    rozpalany несов.
    1) разжига́ть, зажига́ть
    2) w czym раста́пливать что, разводи́ть ого́нь в чём
    3) раскаля́ть; ср. rozpalić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozpalać

  • 12 rozżarzyć

    глаг.
    • возбуждать
    • воспламенять
    • зажигать
    • запалить
    • накалить
    • разжечь
    • разжигать
    • раскалить
    • растапливать
    * * *
    rozżarz|yć
    \rozżarzyćony сов. раскалить;

    \rozżarzyć do czerwoności раскалить докрасна

    + rozpalić

    * * *
    rozżarzony сов.
    раскали́ть

    rozżarzyć do czerwoności — раскали́ть до́красна́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozżarzyć

  • 13 rozwieść

    глаг.
    • развести
    * * *
    развести(расторгнуть брак)
    hodować, rozmnażać, rozpleniać развести(вырастить, дать расплодиться)
    założyć развести(основать)
    rozprowadzić, rozstawić развести(по местам)
    odprowadzić, poodprowadzać, rozprowadzić развести(проводить)
    rozcieńczyć развести(разбавить)
    rozewrzeć, rozsunąć развести(раздвинуть)
    rozniecić, rozpalić развести(разжечь)
    rozłączyć, rozsunąć развести(разнять)
    oddalić od siebie развести(разъединить)
    rozpuścić развести(растворить)
    wywołać, wzbudzić, wzniecić разг. развести(вызвать)
    dać się rozplenić, pozwolić się rozplenić разг. развести(дать размножиться)
    oszukać, pot. nabrać, naciąć, wystawić сл. развести(обмануть)
    * * *
    rozwi|eść
    \rozwieśćodę, \rozwieśćedzie, \rozwieśćedź, \rozwieśćódł, \rozwieśćodła, \rozwieśćedli, \rozwieśćedziony сов. развести;

    \rozwieść małżeństwo развести супругов

    * * *
    rozwiodę, rozwiedzie, rozwiedź, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli, rozwiedziony сов.
    развести́

    rozwieść małżeństwo — развести́ супру́гов

    Słownik polsko-rosyjski > rozwieść

  • 14 rozżarzyć się

    сов.
    раскали́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozżarzyć się

  • 15 rozżarzyć\ się

    сов. раскалиться

    Słownik polsko-rosyjski > rozżarzyć\ się

См. также в других словарях:

  • rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… …   Słownik języka polskiego

  • rozpalić — 1. Rozpalać kogoś do białości, do czerwoności a) «podniecać, roznamiętniać kogoś»: Niewinne dziewczątko o anielskim spojrzeniu, które rozpala mężczyzn do białości. Cosm 3/2001. b) «wywoływać w kimś gniew, złość, irytację»: Jesteśmy neofitami… …   Słownik frazeologiczny

  • rozpalać się – rozpalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopniowo zaczynać palić się coraz intensywniej, zajmować się coraz większym płomieniem, zapalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sucha trawa rozpaliła się błyskawicznie. Ognisko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpłomienić — dk VIa, rozpłomienićnię, rozpłomienićnisz, rozpłomienićmień, rozpłomienićnił, rozpłomienićniony rozpłomieniać ndk I, rozpłomienićam, rozpłomienićasz, rozpłomienićają, rozpłomienićaj, rozpłomienićał, rozpłomienićany 1. «sprawić, że coś zapali się… …   Słownik języka polskiego

  • Szeptem — Эта статья предлагается к удалению. Пояснение причин и соответствующее обсуждение вы можете найти на странице Википедия:К удалению/25 августа 2012. Пока процесс обсужден …   Википедия

  • krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

  • żyła — 1. pot. Dać sobie w żyłę «wstrzyknąć sobie narkotyk»: (...) pierwsza była „marycha”. Potem coraz mocniejsze używki. Nigdy jednak nie dawałem sobie w żyłę, chociaż raz przesadziłem z ilością. GWr 11/02/1999. 2. Podciąć, pot. poderżnąć sobie żyły… …   Słownik frazeologiczny

  • rozniecić — dk VIa, rozniecićcę, rozniecićcisz, rozniecićnieć, rozniecićcił, rozniecićcony rozniecać ndk I, rozniecićam, rozniecićasz, rozniecićają, rozniecićaj, rozniecićał, rozniecićany 1. «spowodować powstanie ognia; rozpalić, wzniecić» Rozniecić ogień,… …   Słownik języka polskiego

  • rozognić — dk VIa, rozognićnię, rozognićnisz, rozognićnij, rozognićnił, rozognićniony rozogniać ndk I, rozognićam, rozognićasz, rozognićają, rozognićaj, rozognićał, rozognićany 1. «rozpalić, rozżarzyć, rozgrzać silnie» Rozogniony do czerwoności kawałek… …   Słownik języka polskiego

  • białość — Rozpalać kogoś do białości zob. rozpalić 1 …   Słownik frazeologiczny

  • czerwoność — Rozpalać kogoś do czerwoności zob. rozpalić 1 …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»