rozpadlina

См. также в других словарях:

• rozpadlina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rozpadlinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} element ukształtowania powierzchni ziemi w formie pęknięć spowodowanych czynnikami atmosferycznymi lub ruchami skorupy ziemskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpadlina skalna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpadlina — ż IV, CMs. rozpadlinanie; lm D. rozpadlinain «rozstęp, szczelina powstała w ziemi, skale na skutek pęknięcia, erozji, wstrząsów podziemnych itp.» Głęboka rozpadlina. Rozpadlina skalna. Droga pełna rozpadlin …   Słownik języka polskiego

• jama — ż IV, CMs. jamamie; lm D. jam 1. «dół, znaczne wgłębienie gruntu; loch, jaskinia, rozpadlina» Głęboka, przepaścista jama. Kopać jamę. Wpaść do jamy. ∆ techn. Jama skurczowa «pusta przestrzeń w odlewie powstała w czasie krzepnięcia odlewanego… …   Słownik języka polskiego

• lejkowaty — «mający kształt lejka, podobny do lejka» Lejkowata rozpadlina. Lejkowata suknia. Lejkowaty wir. Lejkowate ujście rzeki …   Słownik języka polskiego

• przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści …   Słownik języka polskiego

• skalny — 1. «dotyczący skały, uformowany ze skały, utworzony, wykuty w skale, będący skałą» Skalna ściana. Skalna krawędź, pieczara, pochyłość, rozpadlina, zwietrzelina. Skalne rumowisko, urwisko. Skalny występ, zrąb. Skalne bloki, bryły, odłamy. 2.… …   Słownik języka polskiego

• spękanie — n I 1. rzecz. od spękać. 2. lm D. spękanieań «pęknięcie, rozpadlina» Spękania skał. Spękania na pniu drzewa …   Słownik języka polskiego

• szczelina — ż IV, CMs. szczelinanie; lm D. szczelinain «wąski, długi otwór w czymś, między dwiema płaszczyznami, pęknięcie w czymś; szpara, rysa, rozpadlina» Szczelina skalna. Szczeliny w ścianach, w drzwiach …   Słownik języka polskiego

• szpara — ż IV, CMs. szparaarze; lm D. szpar «podłużna rysa, szczelina, rozpadlina, podłużny wąski otwór» Szpara w drzwiach, w oknie. Szpara w skale. Coś przenika przez szparę. Ktoś lub coś wciska się przez szparę. Uszczelnić, zatkać szparę …   Słownik języka polskiego

• żłób — m IV, D. żłobu, Ms. żłobie; lm M. żłoby 1. «podłużna skrzynia, koryto zwykle drewniane umocowane na stałe w stajni i oborze, w które nakłada się paszę dla koni, bydła» Nasypać obroku do żłobu. Osiołkowi w żłoby dano, w jeden owies, w drugi siano …   Słownik języka polskiego

• dół — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. dołu, Mc. dole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dość duże zagłębienie w ziemi, gruncie itp. (wykopane, wyrwane, zaklęsłe itp.); jama, dziura, rozpadlina : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień