rozkulbaczyć

См. также в других словарях:

• rozkulbaczyć — dk VIb, rozkulbaczyćczę, rozkulbaczyćczysz, rozkulbaczyćbacz, rozkulbaczyćczył, rozkulbaczyćczony rozkulbaczać ndk I, rozkulbaczyćam, rozkulbaczyćasz, rozkulbaczyćają, rozkulbaczyćaj, rozkulbaczyćał, rozkulbaczyćany «zdjąć kulbakę (zwykle z… …   Słownik języka polskiego

• rozsiodłać — dk I, rozsiodłaćam, rozsiodłaćasz, rozsiodłaćają, rozsiodłaćaj, rozsiodłaćał, rozsiodłaćany rzad. rozsiodływać ndk VIIIa, rozsiodłaćłuję, rozsiodłaćłujesz, rozsiodłaćłuj, rozsiodłaćywał, rozsiodłaćywany «zdjąć (z konia) siodło, uwolnić od siodła; …   Słownik języka polskiego