-
1 rozkopać
(-pię, -piesz); vb; od rozkopywać* * *pf.- pię -piesz, rozkopywać ipf.1. (= robić dół) (ogród, ulicę) dig up.2. (= rozrzucać, uderzając nogami) kick off; rozkopać pościel tumble the bedclothes.pf.tumble one's bedclothes, kick off one's bedclothes.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkopać
-
2 rozkop|ać
pf — rozkop|ywać impf (rozkopię — rozkopuję) Ⅰ vt 1. (zrobić dół) to dig (up) [ogród, ulicę] 2. pot. (skłębić, rozrzucić) to kick off- rozkopać pościel to kick one’s bedclothes offⅡ rozkopać się — rozkopywać się to kick one’s bedclothes offThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkop|ać
-
3 rozryć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozryć
-
4 rozkopywać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkopywać
См. также в других словарях:
rozkopać — dk IX, rozkopaćpię, rozkopaćpiesz, rozkopaćkop, rozkopaćał, rozkopaćany rozkopywać ndk VIIIa, rozkopaćpuję, rozkopaćpujesz, rozkopaćpuj, rozkopaćywał, rozkopaćywany 1. «kopiąc łopatą, kilofem, motyką zrobić w ziemi (śniegu) dół, rów; zryć,… … Słownik języka polskiego
rozkopywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozkopywaćpuję, rozkopywaćpuje, rozkopywaćany {{/stl 8}}– rozkopać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozkopywaćpię, rozkopywaćpie, rozkopywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kopiąc… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porozkopywać — dk VIIIa, porozkopywaćpuję, porozkopywaćpujesz, porozkopywaćpuj, porozkopywaćywał, porozkopywaćywany «wiele czegoś kolejno rozkopać; rozkopać coś w wielu miejscach» Porozkopywać ulice … Słownik języka polskiego
odkopać — dk IX, odkopaćpię, odkopaćpiesz, odkopaćkop, odkopaćał, odkopaćany odkopywać ndk VIIIa, odkopaćpuję, odkopaćpujesz, odkopaćpuj, odkopaćywał, odkopaćywany 1. «kopiąc odnaleźć coś, natrafić na coś, wydobyć coś zakopanego; kopiąc odkryć, odsłonić… … Słownik języka polskiego
rozgrzebać — dk IX, rozgrzebaćbię, rozgrzebaćbiesz, rozgrzebaćgrzeb, rozgrzebaćał, rozgrzebaćany rozgrzebywać ndk VIIIa, rozgrzebaćbuję, rozgrzebaćbujesz, rozgrzebaćbuj, rozgrzebaćywał, rozgrzebaćywany «grzebiąc rozgarnąć, rozrzucić coś; rozryć, rozkopać»… … Słownik języka polskiego
rozryć — dk Xa, rozryćryję, rozryćryjesz, rozryćryj, rozryćrył, rozryćryty «ryjąc zrobić w ziemi dół, rów, bruzdę; rozkopać, rozorać, rozgrzebać; zburzyć, zrujnować» Koparki rozryły drogę. Bomby rozryły ziemię. Ziemia rozryta przez dziki … Słownik języka polskiego
grunt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gruntncie; lm M. y || a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uprawiana lub nadająca się do uprawy wierzchnia warstwa ziemi; ziemia uprawna, gleba, rola : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień