-
1 rozgraniczenie
rozgraniczenie [rɔzgraɲiʧ̑ɛɲɛ] ntAbgrenzung f, Trennung[slinie] f -
2 rozdział
\rozdział kościoła od państwa Trennung von Kirche und Staat -
3 Abgrenzung
Abgrenzung <-, -en> f5) ( das Abgrenzen)die \Abgrenzung von der Gesellschaft separacja f od społeczeństwa -
4 Gebietsabgrenzung
См. также в других словарях:
rozgraniczenie — n I 1. rzecz. od rozgraniczyć. 2. lm D. rozgraniczenieeń «to, co jest granicą, oddziela coś od czegoś; linia graniczna, granica» Rzeka stanowi jakby rozgraniczenie wsi … Słownik języka polskiego
delimitacja — ż I, DCMs. delimitacjacji, blm «szczegółowe określenie i wytyczenie granicy państwa dokonywane zwykle zgodnie z umową międzynarodową przez specjalną komisję; rozgraniczenie czego, delimitowanie» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
demarkacja — ż I, DCMs. demarkacjacji; lm D. demarkacjacji (demarkacjacyj) «oznaczenie w terenie granicy na podstawie zawartych umów; rozgraniczenie» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
rozdział — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozdziałale, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynność polegająca na rozdzielaniu czegoś między kogoś lub coś; dzielenie, podział, przydzielenie, rozdysponowanie :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
