-
1 courroucer
rozgniewać -
2 kolerigi
-
3 anger
['æŋgə(r)] 1. ngniew m, złość f2. vtgniewać (rozgniewać perf), złościć (rozzłościć perf)* * *['æŋɡə] 1. noun(a violent, bitter feeling (against someone or something): He was filled with anger about the way he had been treated.) gniew2. verb(to make someone angry: His words angered her very much.) rozgniewać- angry- angrily -
4 angry
['æŋgrɪ]adjto be angry with sb/at sth — złościć się na kogoś/o coś
to get angry — rozgniewać się ( perf), rozzłościć się ( perf)
to make sb angry — rozzłościć ( perf) kogoś, rozgniewać ( perf) kogoś
* * *1) (feeling or showing anger: He was so angry that he was unable to speak; angry words; She is angry with him; The sky looks angry - it is going to rain.) rozzłoszczony, gniewny2) (red and sore-looking: He has an angry cut over his left eye.) zaogniony -
5 досаждать
глаг.• denerwować• dokuczać• doskwierać• drażnić• dręczyć• irytować• molestować• naprzykrzać• niepokoić• nękać• rozdrażniać• rozgniewać• trapić• złościć* * *dogryzać, dokuczać, doskwierać, kąsać -
6 дразнить
глаг.• dokuczać• drażnić• droczyć• dręczyć• irytować• rozdrażniać• rozgniewać• zdenerwować• zirytować• złościć* * *drażnić, drażnić się -
7 злить
глаг.• dokuczać• drażnić• dręczyć• gniewać• indyczyć• irytować• rozdrażniać• rozgniewać• rozzłościć• zirytować• złościć• żołądkować* * *irytować, złościć -
8 раздражать
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• droczyć• dręczyć• frustrować• irytować• jątrzyć• niecierpliwić• niepokoić• nękać• obrażać• oburzać• pobudzać• podniecać• podniecić• podrażniać• podrażnić• pogarszać• rozdrażniać• rozdrażnić• rozgniewać• rozjątrzać• rozjątrzyć• rozsierdzić• urażać• wzbudzać• zadrażniać• zaostrzać• zdenerwować• zezłościć• zirytować• złościć* * *jątrzyć перен., denerwować, drażnić, irytować, podrażniać, rozdrażniać -
9 рассердить
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• irytować• jątrzyć• podrażniać• podrażnić• pogniewać• rozdrażniać• rozdrażnić• rozgniewać• rozjątrzyć• rozsierdzić• zgniewać• złościć* * *rozzłościć, zirytować -
10 сердить
глаг.• bóść• denerwować• dokuczać• drażnić• gniewać• irytować• jątrzyć• podrażniać• podrażnić• rozdrażniać• rozdrażnić• rozgniewać• rozjątrzyć• rozsierdzić• rozzłościć• zirytować• złościć* * * -
11 розгнівати
rozhniwatyдієсл. -
12 розгніватися
rozhniwatysjaдієсл. -
13 aufbringen
* vt1) wystarać się; zdobyć cośGeduld aufbringen — zdobyć się na cierpliwość
2) ( erzürnen) rozgniewać ( j-n kogoś); ( aufwiegeln) podburzać ( gegen j-n przeciw komuś) -
14 böse
auf j-n bö́se werden — rozgniewać się na kogoś
seien Sie nicht bö́se — niech się pan nie gniewa
-
15 verärgern
vtrozgniewać, zdenerwować -
16 Zorn
-
17 разгневать
глаг.• rozgniewać• rozjuszyć -
18 раздосадовать
глаг.• drażnić• irytować• rozdrażniać• rozgniewać• zirytować• złościć -
19 раздражить
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• irytować• jątrzyć• podniecać• podrażniać• podrażnić• poirytować• rozdrażniać• rozdrażnić• rozgniewać• rozjątrzyć• rozsierdzić• zadrażnić• zirytować• złościć -
20 agacer
1. denerwować2. dokuczać3. drażnić4. gniewać5. irytować6. podrażniać7. rozdrażniać8. rozdrażnić9. rozgniewać10. złoszczenie11. złościć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozgniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, rozgniewaćam, rozgniewaća, rozgniewaćają, rozgniewaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołać u kogoś gniew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niesprawiedliwa ocena rozgniewała go. Rozgniewany nauczyciel. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgniewać — dk I, rozgniewaćam, rozgniewaćasz, rozgniewaćają, rozgniewaćaj, rozgniewaćał, rozgniewaćany «wywołać w kimś gniew; rozzłościć, zirytować» Rozgniewał go swym uporem. Rozgniewany ojciec. rozgniewać się «wpaść w gniew, wybuchnąć gniewem; rozzłościć… … Słownik języka polskiego
rozgniewać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć odczuwać silny, narastający gniew; rozzłościć się, rozwścieczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka rozgniewała się na syna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… … Słownik języka polskiego
narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… … Słownik języka polskiego
rozeźlić — dk VIa, rozeźlićźlę, rozeźlićźlisz, rozeźlićźlij, rozeźlićźlił, rozeźlićźlony pot. «rozgniewać, rozzłościć» Zachowanie syna rozeźliło go. rozeźlić się pot. «wpaść w gniew, w złość; rozgniewać się, rozzłościć się» Rozeźlił się na dzieci … Słownik języka polskiego
rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… … Słownik języka polskiego
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
rozzłościć — dk VIa, rozzłościćzłoszczę, rozzłościćcisz, rozzłościćzłość, rozzłościćcił, rozzłościćzłoszczony «doprowadzić kogoś do złości; rozgniewać» Rozzłościć kogoś swoim zachowaniem. Długie oczekiwanie rozzłościło go. Upór dziecka rozzłościł go jeszcze… … Słownik języka polskiego
zagniewać — dk I, zagniewaćam, zagniewaćasz, zagniewaćają, zagniewaćaj, zagniewaćał, zagniewaćany przestarz. «wzbudzić w kimś gniew; rozgniewać» zagniewać się «wpaść w gniew, rozgniewać się, rozzłościć się» … Słownik języka polskiego