-
1 rozgniatać
глаг.• раздавливать• раздроблять• расплющивать• расплющить* * *rozgniata|ć\rozgniataćny несов. раздавливать; разминать* * *rozgniatany несов.разда́вливать; размина́ть -
2 miażdżyć
глаг.• давить• мельчить• помять• раздавить• раздавливать• раздроблять• расплющивать• расплющить• сжимать• смять• уничтожать* * *miażdż|yć\miażdżyćony несов. 1. раздавливать; дробить;2. перен. сокрушать, уничтожать;\miażdżyć obronę przeciwnika сокрушать оборону противника;
\miażdżyć spojrzeniem kogoś смотреть уничтожающим взглядом на кого-л.+1. rozgniatać 2. druzgo-tać, kruszyć
* * *miażdżony несов.1) разда́вливать; дроби́ть2) перен. сокруша́ть, уничтожа́тьmiażdżyć obronę przeciwnika — сокруша́ть оборо́ну проти́вника
miażdżyć spojrzeniem kogoś — смотре́ть уничтожа́ющим взгля́дом на кого́-л.
Syn: -
3 tłuc
глаг.• бить• биться• дубасить• колотить• толочь• трамбовать• трепать* * *tłu|c\tłuckę, \tłuccze, \tłuckł, \tłucczony несов. 1. бить, разбивать;\tłuc naczynia бить посуду;
2. толочь;\tłuc pieprz толочь перец; \tłuc kartofle мять картошку;
3. разг. бить, колотить;\tłuc po głowie бить по голове; \tłuc we drzwi колотить в дверь;
Ь.разг. убивать+1. rozbijać 2. rozgniatać 3. walić 4. zabijać
* * *tłukę, tłucze, tłukł, tłuczony несов.1) бить, разбива́тьtłuc naczynia — бить посу́ду
2) толо́чьtłuc pieprz — толо́чь пе́рец
tłuc kartofle — мять карто́шку
3) разг. бить, колоти́тьtłuc po głowie — бить по голове́
tłuc we drzwi — колоти́ть в дверь
4) разг. убива́тьSyn: -
4 zerdrücken
См. также в других словарях:
rozgniatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgniataćam, rozgniataća, rozgniataćają, rozgniataćany {{/stl 8}}– rozgnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, rozgniataćgniotę, rozgniataćgniecie, rozgniataćgnieć, rozgniataćgniótł, rozgniataćgniotła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miażdżyć — ndk VIb, miażdżyćdżę, miażdżyćdżysz, miażdż, miażdżyćdżył, miażdżyćdżony «gnieść, kruszyć, tłuc coś na drobniutkie części, na miazgę; rozgniatać, rozbijać, rozkruszać» Miażdżyć żwir. Głaz miażdży komuś nogę. przen. «niszczyć doszczętnie,… … Słownik języka polskiego
przeżuwać — ndk I, przeżuwaćam, przeżuwaćasz, przeżuwaćają, przeżuwaćaj, przeżuwaćał, przeżuwaćany przeżuć dk Xa, przeżuwaćżuję, przeżuwaćżujesz, przeżuwaćżuj, przeżuwaćżuł, przeżuwaćżuty 1. «żując rozdrabniać, rozgniatać zębami pokarm» Pokarmy powinno się… … Słownik języka polskiego
rozgnieść — dk XI, rozgnieśćgniotę, rozgnieśćgnieciesz, rozgnieśćgnieć, rozgnieśćgniótł, rozgnieśćgniotła, rozgnieśćgnietli, rozgnieśćgnieciony, rozgnieśćgniótłszy rozgniatać ndk I, rozgnieśćam, rozgnieśćasz, rozgnieśćają, rozgnieśćaj, rozgnieśćał,… … Słownik języka polskiego
tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… … Słownik języka polskiego
trzeć — ndk XI, trę, trzesz, trzyj, tarł, tarty 1. «naciskając przesuwać czymś po czymś, szorować po czymś, pocierać czymś o coś» Opony trą o asfalt. Trzeć ręką czoło. Trzeć ciało ręcznikiem. 2. «rozdrabniać coś na cząstki za pomocą tarki lub rozgniatać… … Słownik języka polskiego
żuć — ndk Xa, żuję, żujesz, żuj, żuł, żuty «rozcierać, rozgniatać zębami pokarm; gryźć coś powoli obracając w ustach» Żuć gumę. Krowa żuła powoli pokarm. ◊ Żuć w ustach słowa, przekleństwa «mówić jakieś słowa, przekleństwa, niewyraźnie, cicho, tłumiąc… … Słownik języka polskiego
miażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, miażdżyćdżę, miażdżyćdży, miażdżyćdżony {{/stl 8}}– zmiażdżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgniatać, rozbijać, tłuc coś na miazgę; kruszyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdeptywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozdeptywaćtuję, rozdeptywaćtuje, rozdeptywaćany {{/stl 8}}– rozdeptać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, rozdeptywaćpczę || rozdeptywaćpcę, rozdeptywaćpcze || rozdeptywaćpce, rozdeptywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkruszaćam, rozkruszaća, rozkruszaćają, rozkruszaćany {{/stl 8}}– rozkruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozkruszaćszę, rozkruszaćszy, rozkruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} krusząc, dzielić coś na wiele… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozmiażdżyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz dk VIIa, rozmiażdżyćdżę, rozmiażdżyćdży, rozmiażdżyćdżony {{/stl 8}}{{stl 7}} miażdżąc spowodować pokruszenie, pogniecenie, trwałe zniszczenie, zniekształcenie czegoś, powstanie z czegoś miazgi; rozgniatać : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień