-
1 branch
[brɑːntʃ] 1. n ( lit, fig) 2. viPhrasal Verbs:* * *1. noun1) (an arm-like part of a tree: He cut some branches off the oak tree.) gałąź2) (an offshoot from the main part (of a business, railway etc): There isn't a branch of that store in this town; ( also adjective) That train runs on the branch line.) filia2. verb((usually with out/off) to spread out like, or into, a branch or branches: The road to the coast branches off here.) rozgałęziać się -
2 разветвить
глаг.• rozgałęzić• rozwidlać• rozwidlić -
3 разветвиться
глаг.• rozgałęziać• rozgałęzić -
4 bifurquer
1. rozgałęzić2. rozwidlać3. wykręcać -
5 brancher
1. odgałęzić2. podłączać3. podłączyć4. rozgałęziać5. rozgałęzić6. włączać -
6 ramifier
1. rozgałęziać2. rozgałęzić
См. также в других словарях:
rozgałęziać się – rozgałęzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozchodzić się z jednego miejsca na wiele odnóg; rozwidlać się, rozrastać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzewo się szeroko rozgałęziło. Tu przewody rozgałęziają się. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgałęziać — ndk I, rozgałęziaćam, rozgałęziaćasz, rozgałęziaćają, rozgałęziaćaj, rozgałęziaćał, rozgałęziaćany rozgałęzić dk VIa, rozgałęziaćzię, rozgałęziaćzisz, rozgałęziaćłęź, rozgałęziaćził, rozgałęziaćziony «rozdzielać na odnogi linie boczne biegnące w… … Słownik języka polskiego
rozdwoić — dk VIa, rozdwoićdwoję, rozdwoićisz, rozdwoićdwój, rozdwoićił, rozdwoićdwojony rozdwajać ndk I, rozdwoićam, rozdwoićasz, rozdwoićają, rozdwoićaj, rozdwoićał, rozdwoićany «rozdzielić, podzielić na dwoje, na dwie części, na połowy; rozszczepić»… … Słownik języka polskiego
rozdzielić — dk VIa, rozdzielićlę, rozdzielićlisz, rozdzielićdziel, rozdzielićlił, rozdzielićlony rozdzielać ndk I, rozdzielićam, rozdzielićasz, rozdzielićają, rozdzielićaj, rozdzielićał, rozdzielićany 1. «podzielić, rozłożyć całość na części; pokawałkować,… … Słownik języka polskiego
rozgałęzienie — n I 1. rzecz. od rozgałęzić. 2. lm D. rozgałęzienieeń zwykle w lm «linie biegnące w różnych kierunkach od linii głównej lub punktu głównego; odnogi, bocznice, odgałęzienia; także: miejsce, punkt, od którego rozchodzą się linie boczne»… … Słownik języka polskiego
rozgałęziony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozgałęzić (p.) rozgałęziony w użyciu przym. «rozchodzący się, rozwidlający się w kilku kierunkach; tworzący odgałęzienia, odnogi, rozwidlony» Rozgałęziona sieć dróg. Rozgałęziona korona drzewa … Słownik języka polskiego
rozrosnąć się — + rzad. rozróść się dk Vc, rozrosnąć sięrosnę się, rozrosnąć sięrośniesz się, rozrosnąć sięrośnij się, rozrosnąć sięrósł się, rozrosnąć sięrosła się, rozrosnąć sięrośli się, rozrosnąć sięrósłszy się rozrastać się ndk I, rozrosnąć sięam się,… … Słownik języka polskiego
rozszczepić — dk VIa, rozszczepićpię, rozszczepićpisz, rozszczepićszczep, rozszczepićpił, rozszczepićpiony rozszczepiać ndk I, rozszczepićam rozszczepićasz, rozszczepićają, rozszczepićaj, rozszczepićał, rozszczepićany 1. «rozpołowić coś wzdłuż czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
rozgałęziać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozgałęziaćam, rozgałęziaća, rozgałęziaćają, rozgałęziaćany {{/stl 8}}– rozgałęzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozgałęziaćzię, rozgałęziaćzi, rozgałęziaćłęź, rozgałęziaćziony {{/stl 8}}{{stl 7}} rozdzielać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgałęzienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. rozgałęzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozgałęzienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. rozgałęzienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce, gdzie coś się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień