rozczynić

См. также в других словарях:

• rozczynić — dk VIa, rozczynićnię, rozczynićnisz, rozczynićczyń, rozczynićnił, rozczynićniony rozczyniać ndk I, rozczynićam, rozczynićasz, rozczynićają, rozczynićaj, rozczynićał, rozczynićany «przygotować rozczyn, rozrobić ciasto; zmieszać mąkę z wodą lub z… …   Słownik języka polskiego

• rozczyniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozczyniaćam, rozczyniaća, rozczyniaćają, rozczyniaćany {{/stl 8}}– rozczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozczyniaćnię, rozczyniaćni, rozczyniaćczyń, rozczyniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} przygotowywać rozczyn… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciasto — n III, Ms. cieście; lm D. ciast 1. «gęsta masa powstała ze zmieszania mąki z wodą lub mlekiem, często z dodaniem drożdży, jaj, tłuszczu lub innych składników i przypraw» Ciasto na chleb, na bułki, na kluski, na placki. Rozczynić, rozrobić,… …   Słownik języka polskiego

• rozmiesić — dk VIa, rozmiesićmieszę, rozmiesićmiesisz, rozmiesićmieś, rozmiesićsił, rozmiesićmieszony «miesząc rozrobić ciasto lub masę przypominającą ciasto; rozgniatając urobić, rozczynić» Rozmiesić ciasto w dzieży. Rozmiesić cement, wapno …   Słownik języka polskiego

• zaczynić — dk VIa, zaczynićnię, zaczynićnisz, zaczynićczyń, zaczynićnił, zaczynićniony zaczyniać ndk I, zaczynićam, zaczynićasz, zaczynićają, zaczynićaj, zaczynićał, zaczynićany «dodać do rozrobionego ciasta zakwasu (zaczynu); rozczynić» Zaczynić chleb.… …   Słownik języka polskiego