rozczarować

См. также в других словарях:

• rozczarować — dk IV, rozczarowaćruję, rozczarowaćrujesz, rozczarowaćruj, rozczarowaćował, rozczarowaćowany rozczarowywać ndk VIIIa, rozczarowaćowuję, rozczarowaćowujesz, rozczarowaćowuj, rozczarowaćywał, rozczarowaćywany «zawieść czyjeś oczekiwania,… …   Słownik języka polskiego

• rozczarować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozczarowywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozczarowywać się – rozczarować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać uczucia zawodu, niespełnienia pokładanych w czymś, w kimś nadziei, oczekiwań; tracić złudzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozczarował się w stosunku do przełożonego. Rozczarował się nową pracą. Rozczarować się do czegoś.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozczarowywać — → rozczarować …   Słownik języka polskiego

• kubeł — m IV, D. kubełbła, Ms. kubełble; lm M. kubełbły 1. «naczynie walcowatego kształtu, zwykle rozszerzone u góry, z pałąkiem, używane do noszenia, przetrzymywania w nim wody, śmieci, węgla itp.; także: zawartość tego naczynia; wiadro» Kubeł blaszany …   Słownik języka polskiego

• rozczarowanie — n I 1. rzecz. od rozczarować. 2. lm D. rozczarowanieań «stan psychiczny, uczucie człowieka, który się rozczarował, zawiódł; zawód» Gorzkie rozczarowanie. Rozczarowanie do ludzi, do życia. Przeżyć rozczarowanie. Doznać rozczarowań …   Słownik języka polskiego

• sparzyć — I dk VIb, sparzyćrzę, sparzyćrzysz, sparz, sparzyćrzył, sparzyćrzony 1. «dotykając czymś gorącym, uszkodzić ciało, tkanki; oparzyć, przypiec» Sparzyć rękę, palec. Sparzyć usta, język herbatą, papierosem. 2. «wywołać podrażnienie skóry takie, jak… …   Słownik języka polskiego

• boleśnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., boleśnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób sprawiający silny ból fizyczny lub psychiczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Boleśnie zadrapać się drutem kolczastym. Boleśnie dotknąć kogoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gorzko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. gorzki w zn. 1.: Smakować gorzko. Pachnieć gorzko; w zn. 2.: Gorzko płakać. Zaśmiać się gorzko. Gorzko się rozczarować. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gorzko II… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozczarowanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. rozczarować (się) . {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozczarowanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. rozczarowanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie wywołane… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozczarowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozczarowywaćowuję, rozczarowywaćowuje, rozczarowywaćany {{/stl 8}}– rozczarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozczarowywaćruję, rozczarowywaćruje, rozczarowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać w kimś uczucie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień