-
1 resorption resorpcja resound
rozbrzmiewaćEnglish-Polish dictionary for engineers > resorption resorpcja resound
-
2 разноситься
-
3 звучать
глаг.• brzmieć• brzęczeć• dudnić• dzwonić• dźwięczeć• odezwać• pobrzmiewać• rezonować• rozbrzmiewać• wybrzmiewać• zabrzmieć* * *brzmieć, dźwięczeć, rozbrzmiewać, ( время от времени) pobrzmiewać, rozlegać się -
4 раздаваться
глаг.• dźwięczeć• rozbrzmiewać• rozlegać* * *brzmieć, odzywać się, rozbrzmiewać, (o okrzykach, strzałach itp.) padać, pobrzmiewać, rozlegać się -
5 echo
['ɛkəu] 1. pl echoes, necho nt2. vt 3. vi* * *['ekəu] 1. plural - echoes; noun(the repeating of a sound caused by its striking a surface and coming back: The children shouted loudly in the cave so that they could hear the echoes.) echo2. verb1) (to send back an echo or echoes: The cave was echoing with shouts; The hills echoed his shout.) rozbrzmiewać echem2) (to repeat (a sound or a statement): She always echoes her husband's opinion.) powtarzać za -
6 resound
[rɪ'zaund]vito resound (with) — rozbrzmiewać ( +instr)
* * *(to sound loudly or for a long time: The audience's cheers resounded through the hall.) rozbrzmiewać- resoundingly -
7 ring
[rɪŋ] 1. n( on finger) pierścionek m; ( large) pierścień m; (also: wedding ring) obrączka f; (for keys, of smoke) kółko nt; (of people, objects) krąg m, koło nt; ( of spies) siatka f; ( of drug-dealers) gang m; ( for boxing) ring m; (of circus, for bullfighting) arena f; ( on cooker) palnik m; ( sound of bell) dzwonek m2. vi; pt rang, pp rung 3. vt; pt rang, pp rung ( BRIT)( TEL) dzwonić (zadzwonić perf) do +gen; ( mark) zakreślać (zakreślić perf), brać (wziąć perf) w kółeczko (inf)to give sb a ring ( BRIT) — dzwonić (zadzwonić perf) do kogoś
to ring true/false — brzmieć szczerze/fałszywie
to run rings round sb ( inf, fig) — bić kogoś na głowę (inf)
Phrasal Verbs:- ring off- ring up* * *I 1. [riŋ] noun1) (a small circle eg of gold or silver, sometimes having a jewel set in it, worn on the finger: a wedding ring; She wears a diamond ring.) pierścionek2) (a circle of metal, wood etc for any of various purposes: a scarf-ring; a key-ring; The trap-door had a ring attached for lifting it.) pierścień, kółko3) (anything which is like a circle in shape: The children formed a ring round their teacher; The hot teapot left a ring on the polished table.) koło4) (an enclosed space for boxing matches, circus performances etc: the circus-ring; The crowd cheered as the boxer entered the ring.) ring5) (a small group of people formed for business or criminal purposes: a drugs ring.) krąg, szajka2. verb( verb)1) (to form a ring round.) otaczać kołem2) (to put, draw etc a ring round (something): He has ringed all your errors.) zakreślić3) (to put a ring on the leg of (a bird) as a means of identifying it.) obrączkować•- ringlet
- ring finger
- ringleader
- ringmaster
- run rings round II 1. [riŋ] past tense - rang; verb1) (to (cause to) sound: The doorbell rang; He rang the doorbell; The telephone rang.) (za)dzwonić2) ((often with up) to telephone (someone): I'll ring you (up) tonight.) zadzwonić do3) ((often with for) to ring a bell (eg in a hotel) to tell someone to come, to bring something etc: She rang for the maid.) zadzwonić (na)4) ((of certain objects) to make a high sound like a bell: The glass rang as she hit it with a metal spoon.) zadzwonić5) (to be filled with sound: The hall rang with the sound of laughter.) rozbrzmiewać6) ((often with out) to make a loud, clear sound: His voice rang through the house; A shot rang out.) rozlegać się2. noun1) (the act or sound of ringing: the ring of a telephone.) dzwonek2) (a telephone call: I'll give you a ring.) rozmowa telefoniczna3) (a suggestion, impression or feeling: His story has a ring of truth about it.) brzmienie, nuta•- ring back
- ring off
- ring true -
8 греметь
глаг.• dźwięczeć• grzmieć• hałasować• huczeć• rozbrzmiewać* * *bębnić, dudnić, gruchotać, grzmieć -
9 оглашаться
( napełniać się dźwiękami) rozbrzmiewać -
10 раздавать
глаг.• dyspensować• dystrybuować• rozbrzmiewać• rozdawać• rozdać• rozdzielać• rozkolportować• rozlegać• rozpowszechniać• rozprowadzać• rozprowadzić• rozsiedlać• rozsyłać• udzielać• wydawać• zadawać* * * -
11 schallen
* vizadźwięczeć, rozbrzmiewać -
12 tönen
1. virozbrzmiewać, dźwięczeć2. vttonować (odcienie); farbować (włosy) -
13 peal
[piːl]n( of bells) bicie nt* * *[pi:l] 1. noun1) (the ringing of (a set of) bells.) bicie dzwonów2) (a set of (usually church) bells.) kurant3) (a loud noise: peals of laughter/thunder.) salwa, grzmot2. verb(to (cause to) ring or sound loudly: Thunder pealed through the valley.) rozbrzmiewać, grzmieć -
14 vibrate
[vaɪ'breɪt]vi* * *(to (cause to) shake, tremble, or move rapidly back and forth: Every sound that we hear is making part of our ear vibrate; The engine has stopped vibrating.) drgać, wibrować -
15 reverberate
[rɪ'vəːbəreɪt]visound rozlegać się (rozlec się perf); ( fig) ideas etc odbijać się (odbić się perf) szerokim echem; placeto reverberate with — rozbrzmiewać +instr
-
16 резонировать
глаг.• rezonować• rozbrzmiewać -
17 retentir
1. brzmieć2. dźwięczeć3. grzmieć4. huczeć5. odezwać6. rozbrzmiewać7. rozbrzmieć8. rozlegać9. zabrzmieć -
18 résonner
1. brzmieć2. rezonować3. rozbrzmiewać4. rozlegać -
19 athfhuaimnigh
1 dudnić 2 dźwięczeć 3 obiegać 4 odgłos 5 rozbrzmiewać -
20 cling
1 bicie 2 brzęczeć 3 brzęczyk 4 brzęk 5 detonacja 6 dzwonienie 7 dzwonić 8 dźwięczeć 9 dźwięcznie 10 dźwięk 11 gwizdać 12 huczeć 13 huk 14 kurant 15 obwieszczać 16 pobrzękiwać 17 przylegać 18 rozbrzmiewać 19 rozgłaszać 20 uderzenie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rozbrzmiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, rozbrzmiewaća, rozbrzmiewaćają {{/stl 8}}– rozbrzmieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, rozbrzmiewaćmi, rozbrzmiewaćmiał {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach, odgłosach:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźwięczeć — ndk VIIb, dźwięczećczy, dźwięczećczał, dźwięczećczeli rzad. dźwięknąć ndk Va, dźwięczećnie, dźwięczećnął, dźwięczećnęli «wywoływać wrażenie akustyczne, słuchowe, być słyszanym jako pewien dźwięk lub zespół dźwięków; brzmieć, rozbrzmiewać, wydawać … Słownik języka polskiego
grzmieć — ndk VIIa, grzmię, grzmisz, grzmij, grzmiał, grzmieli 1. «głośno, hucznie rozbrzmiewać, rozlegać się» Grzmią armaty, oklaski. Grzmi bitwa. 2. «mówić głośno, dobitnie, z groźbą lub z naganą» Grzmieć tubalnym głosem. grzmi nieos. «rozlega się grzmot … Słownik języka polskiego
huczeć — ndk VIIb, huczećczę, huczećczysz, hucz, huczećczał, huczećczeli huknąć dk Va, huczećnę, huczećniesz, huczećnął, huczećnęła, huczećnęli, huczećnięty, huczećnąwszy 1. «wydawać głośny, niski dźwięk; rozbrzmiewać niskimi dźwiękami» Morze huczy. Huczą … Słownik języka polskiego
pohukiwać — ndk VIIIb, pohukiwaćkuję, pohukiwaćkujesz, pohukiwaćkuj, pohukiwaćiwał 1. «wydawać okrzyki; pokrzykiwać» Pohukiwać w lesie. 2. «łajać, strofować kogoś co pewien czas» Pohukiwać na niegrzeczne dzieci. 3. «rozbrzmiewać, rozlegać się donośnie od… … Słownik języka polskiego
rozbrzmieć — dk VIIa, rozbrzmiećmi, rozbrzmiećmiał rozbrzmiewać ndk I, rozbrzmiećwa, rozbrzmiećają, rozbrzmiećał 1. «o dźwiękach, odgłosach: dać się słyszeć, rozlec się; zabrzmieć, zadźwięczeć» W lesie rozbrzmiewały nawoływania. Rozbrzmiał krzyk, śmiech,… … Słownik języka polskiego
ryczeć — ndk VIIb, ryczećczę, ryczećczysz, rycz, ryczećczał, ryczećczeli ryknąć dk Va, ryczećnę, ryczećniesz, ryczećnij, ryczećnął, ryczećnęła, ryczećnęli, ryczećnąwszy 1. «o niektórych dzikich zwierzętach, np. jeleniu, lwie, niedźwiedziu i o bydle… … Słownik języka polskiego
umilknąć — dk Vc, umilknąćnę, umilknąćniesz, umilknąćnij, umilkł a. umilknąćnął, umilknąćkła, umilknąćkli, umilknąćkłszy «przestać mówić, wydawać głos; przestać rozbrzmiewać; ucichnąć» Umilkł warkot samochodu. Umilkły rozmowy i śmiechy. Śpiew ptaków umilkł … Słownik języka polskiego
brzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, brzmię, brzmi, brzmiał, brzmieli {{/stl 8}}– zabrzmieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być odbieranym zmysłem słuchu, dawać się słyszeć; rozlegać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dźwięczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIa, dźwięczećczy, dźwięczećczał {{/stl 8}}– dźwięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźwięczećnie, dźwięczećnął, rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być źródłem dźwięku, wydawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdzwaniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, rozdzwaniać sięa się, rozdzwaniać sięają się {{/stl 8}}– rozdzwonić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozdzwaniać sięni się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaczynać dzwonić … Langenscheidt Polski wyjaśnień