-
1 rozbestwić
rozbestwiać się fam. übermütig werden, frech werden -
2 rozbestwić
глаг.• разъярить* * *rozbestwi|ć\rozbestwićj, \rozbestwićony сов. разъярить; привести в ярость (бешенство)* * *rozbestwij, rozbestwiony сов.разъяри́ть; привести́ в я́рость (бе́шенство) -
3 rozbestwić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbestwić (się)
-
4 rozbestwiać
impf ⇒ rozbestwić* * *ipf.enrage, madden, brutalize.ipf.1. (= stawać się brutalnym) go savage.2. (= stawać się niezdyscyplinowanym) become unruly; get out of hand.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbestwiać
-
5 привести в ярость
(бе́шенство) rozbestwić -
6 разъярить
глаг.• rozbestwić• rozjuszyć• rozsrożyć• rozwścieczyć -
7 rozbestw|ić
pf — rozbestw|iać impf Ⅰ vt 1. pot. to enrage- rozbestwiony tłum the enraged mob2. pot. to spoil- rozbestwiły go sukcesy success spoilt him- rozbestwiony dzieciak a spoilt kidⅡ rozbestwić się — rozbestwiać się pot., pejor.- dzieci rozbestwiły się na wakacjach during the holidays the children got out of hand- kierowcy tak się rozbestwili, że dyktują, gdzie chcą jechać! the taxi drivers have become so damn cocky that they'll tell you where they want to go! pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozbestw|ić
-
8 rozbestwiać
rozbestwiać się fam. übermütig werden, frech werden -
9 rozbestwiać się
rozbestwiać się [rɔzbɛstfjaʨ̑ ɕɛ], rozbestwić się [rɔzbɛstfiʨ̑ ɕɛ]
См. также в других словарях:
rozbestwiać się – rozbestwić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się samowolnym, nieposłusznym; mieć coraz większe wymagania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystko jej się ostatnio udaje, więc się rozbestwiła i ma chrapkę na stanowisko szefa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbestwiać — ndk I, rozbestwiaćam, rozbestwiaćasz, rozbestwiaćają, rozbestwiaćaj, rozbestwiaćał, rozbestwiaćany rozbestwić dk VIa, rozbestwiaćwię, rozbestwiaćwisz, rozbestwiaćbestw, rozbestwiaćwił, rozbestwiaćwiony «wzbudzać, wywoływać w kimś najgorsze… … Słownik języka polskiego
rozpasać — dk IX, rozpasaćpasze, rozpasaćał, rozpasaćany przestarz. dziś tylko w imiesłowie biernym «spowodować nadmierny rozrost czegoś, rozkiełznać, rozpętać; rozpuścić, rozbestwić» Rozpasane żywioły. Rozpasana żądza. rozpasać się książk. «nadmiernie się… … Słownik języka polskiego
rozbestwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbestwiaćam, rozbestwiaća, rozbestwiaćają, rozbestwiaćany {{/stl 8}}– rozbestwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbestwiaćwię, rozbestwiaćwi, rozbestwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wyzwalać w kimś najniższe… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpanoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, rozpanoszyć sięszę się, rozpanoszyć sięszy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zacząć zachowywać się zuchwale, komenderować innymi bezprawnie, korzystając z sytuacji (np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień