-
1 rozświetlić
глаг.• осветить* * *rozświetl|ić\rozświetlićony сов. осветить; озарить* * *rozświetlony сов.освети́ть; озари́ть -
2 rozświetlić się
сов.освети́ться; озари́ться -
3 rozświetlić\ się
сов. осветиться; озариться -
4 rozświetlić mrok
осветить сумеркиOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozświetlić mrok
-
5 rozjaśnić
глаг.• облегчать• озарить• освещать• очищать• посветлеть• просветлить* * *rozjaśni|ć\rozjaśnićj, \rozjaśnićony сов. 1. сделать более светлым; осветить;2. прояснить (лицо etc.); ● \rozjaśnić włosy сделать волосы более светлыми (с помощью краски и ♂.ň.)+1. rozświetlić, rozwidnić 2. rozpromienić
* * *rozjaśnij, rozjaśniony сов.1) сде́лать бо́лее све́тлым; освети́ть2) проясни́ть (лицо и т. п.)•Syn:rozświetlić, rozwidnić 1), rozpromienić 2) -
6 rozwidnić się
сов.1) освети́ться, озари́ться2) безл. рассвести́Syn: -
7 rozwidnić\ się
сов. 1. осветиться, озариться;2. безл. рассвести+1. rozświetlić się, rozjaśnić się 2. rozednieć
См. также в других словарях:
rozświetlić — dk VIa, rozświetlićlę, rozświetlićlisz, rozświetlićświetl, rozświetlićlił, rozświetlićlony rozświetlać ndk I, rozświetlićam, rozświetlićasz, rozświetlićają, rozświetlićaj, rozświetlićał, rozświetlićany 1. «uczynić coś jasnym, widnym; oświetlić,… … Słownik języka polskiego
rozświetlać się – rozświetlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się oświetlonym, widnym, jasnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokój rozświetlał się od blasku świec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozjarzyć — dk VIb, rozjarzyćrzę, rozjarzyćrzysz, rozjarzyćjarz, rozjarzyćrzył, rozjarzyćrzony rozjarzać ndk I, rozjarzyćam, rozjarzyćasz, rozjarzyćają, rozjarzyćaj, rozjarzyćał, rozjarzyćany, rzad. «sprawić, że coś się jarzy, jasno pali; rozżarzyć,… … Słownik języka polskiego
rozświetlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozświetlaćam, rozświetlaća, rozświetlaćają, rozświetlaćany {{/stl 8}}– rozświetlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozświetlaćlę, rozświetlaćli, rozświetlaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koszt — 1. Bawić się, zabawić się cudzym, czyimś kosztem «natrząsać się z kogoś, czynić, uczynić kogoś przedmiotem zabawy, żartów»: (...) postaci bez wrażliwości, zabawiające się cudzym kosztem (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. Niewielkim, tanim kosztem a) … Słownik frazeologiczny
rozbielić — dk VIa, rozbielićlę, rozbielićlisz, rozbielićbiel, rozbielićlił, rozbielićlony rozbielać ndk I, rozbielićam, rozbielićasz, rozbielićają, rozbielićaj, rozbielićał, rozbielićany 1. «nadać jaśniejszy odcień przez dodanie białej farby» Subtelna gama… … Słownik języka polskiego
rozgorzeć — dk III, rozgorzećeję, rozgorzećejesz, rozgorzećej, rozgorzećrzał, rozgorzećeli, rozgorzećrzały, rozgorzećrzali 1. «rozpalić się, zapłonąć; rozświetlić się, zajaśnieć» Ognisko rozgorzało na polanie. Niebo rozgorzało łunami pożarów. ◊ Rozgorzeć… … Słownik języka polskiego
rozpromienić — dk VIa, rozpromienićnię, rozpromienićnisz, rozpromienićmień, rozpromienićnił, rozpromienićniony rozpromieniać ndk I, rozpromienićam, rozpromienićasz, rozpromienićają, rozpromienićaj, rozpromienićał, rozpromienićany, książk. «uczynić promiennym,… … Słownik języka polskiego
rozświecić — dk VIa, rozświecićcę, rozświecićcisz, rozświecićświeć, rozświecićcił, rozświecićcony rozświecać ndk I, rozświecićam, rozświecićasz, rozświecićają, rozświecićaj, rozświecićał, rozświecićany, książk. «uczynić coś świecącym, jasnym; rozświetlić,… … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego