Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

royva

  • 1 HREYFA

    * * *
    (-ða, -ðr), v. to move, stir, with acc.;
    refl., hreyfast, to put oneself in motion, stir.
    * * *
    ð, [Ivar Aasen royva], to stir, with acc., (but in mod. usage, with acc. of a person, and dat. of a thing); nú varðar eigi þótt sá seyðr rjúki er þeir hafa hreyft, Fms. vi. 105; engi knút fékk hann leyst ok engi álar-endann hreyft, Edda 28.
    II. reflex. to put oneself into motion, stir, Mag. 93: of a bird (= beina flug), rœyfðisk inn hösfjaðri, Fagrsk. (Hornklofi), of the raven, to shake his feathers, cp. Fms. x. 130 (in a verse); hann hreyfðisk at fljúga, Konr.; feldr nokkurr liggr þar—mér þykkir sem hræfisk (i. e. hrœyfisk) stundum er ek lít til, Fas. ii. 167.
    2. metaph., hefsk upp ok hreyfisk í farsælligum hlutum, Stj. 376.
    III. this word, which in old writers is of rare occurrence and limited in sense, has in mod. usage become one of the general terms for to move, stir, and is usually, though erroneously, spelt with ei, hreifa; hreifa við e-u, to touch on a thing; hreifa sig, to stir the limbs; hann hreifir sig ekki, he does not stir:—also with dat., h. e-u máli, to move, bring forward a case; hann hreifði því ekki, he did not even mention it; hvar sem ófriðr hreifir sér, Pass. 21. 13.

    Íslensk-ensk orðabók > HREYFA

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»