-
1 rjúka
[rju:kʰa]vi rýk, rauk, rukum, rokið1) дымиться; дымить, коптить, чадить2) бросаться, кидаться; лететьrjúka í e-n — бросаться [набрасываться] на кого-л.
3)4)hann rauk upp á norðan — (imp) с севера налетела буря
-
2 RJÚKA
(rýk; rauk, rukum; rokinn), v.1) to reek, emit smoke or steam (hvat rýkr á diskinum fyrir þér?); impers., rýkr af e-m, reek rises from one (ambáttin reri í burt alsveitt af mœði, ok rauk af henni);2) to be driven, drifted like smoke (mjöll, sjór rýkr);3) fig. to fly, go flying; sverðið rauk ór hendi honum, the sword flew out of his hand.* * *pres. rýk; pret. rauk, raukt, rauk, pl. ruku; subj. ryki; part. rokinn: [A. S. reôcan; Engl. reek; Germ. riechen; Dan. ryge, etc.]:—to reek, smoke, emit smoke or steam, Fms. xi. 36; þann seyði er betr væri at eigi ryki, Ld. 208, Fms. vi. 105; rjúka mun um hauka vára, Fas. ii. 43; var stofan lítt rokin, i. e. there was steam (smoke) in the room, Grett. 170 new Ed.; hann varp af sér klæðum mæðiliga, ok rauk af honum, it reeked off him, Fms. vi. 226; hús stendr þar ok rýkr þar upp af, ok mun þar fé inni, Lv. 47; ambáttin var alsveitt af mæði ok rauk af henni, Gísl. 51; hvat rýkr á diskinum fyrir yðr? Fms. vii. 160; rjúkandi ofns-eldr, Stj. 112; hann laust á ok rauk ór eldr, Korm. 84:—of dust, svá sýndisk sem dusk ryki ór bjálbanum, Ó. H. 218, O. H. L. 39; mjöllin var laus, ok rauk hón, Fb. i. 579:—of the spray of sea-water, þótt stormr þjóti en sjnr rjúki, Bs. ii. 116 (cp. rok), það rýkr: hann tók sinni hendi hvern sveininn, ok slær niðr við steininum, svá at rýkr ( was splashed) heilinn um, Finnb. 292.II. metaph. to fly with violence and suddenly, Dan. ryge; sverðit rauk ór hendi honum, the sword flew out of his hand. Fms. xi. 153; hann rauk ofan fyrir bjargit, Fb. iii. 410; rauk Áskell ofan af viðunni, Fms. viii. 388, v. l.; hann rauk öfugr út á dyrnar, Grett. 114; ruku þeir ofan fyrir bjargit, 101; r. um koll, to be overthrown, etc. -
3 rjúka
v (rýk, rauk, rukum, rokið)1. kouřit se, dýmatÞað rýkur upp úr strompinum.2. vychladnoutVið skulum láta kaffið rjúka.3. spěchat, chvátat4. foukat, fičet -
4 rjúka (upp)
-
5 reykja, ósa, rjúka
-
6 RYK
* * *from rjúka.* * *n. [rjúka], dust, powder; einsog ryk, Stef. Ól., passim in mod.usage. ryk-mökkr, m. a dust-cloud. -
7 fly into
(suddenly to get into (a rage, a temper etc).) rjúka (upp) -
8 smoke
[sməuk] 1. noun1) (the cloudlike gases and particles of soot given off by something which is burning: Smoke was coming out of the chimney; He puffed cigarette smoke into my face.) reykur2) (an act of smoking (a cigarette etc): I came outside for a smoke.) reykur2. verb1) (to give off smoke.) reykja, ósa, rjúka2) (to draw in and puff out the smoke from (a cigarette etc): I don't smoke, but he smokes cigars.) reykja3) (to dry, cure, preserve (ham, fish etc) by hanging it in smoke.) reykja•- smoked- smokeless
- smoker
- smoking
- smoky
- smoke detector
- smokescreen
- go up in smoke -
9 rauk
[röy:kʰ]praet sg ind от rjúka -
10 rokið
[rɔ:kʲʰɪð̬]pp от rjúka -
11 rukum
[rʏ:kʰʏm̬]praet pl ind от rjúka -
12 rýk
[ri:kʰ]praes sg ind от rjúka -
13 ryki
[rɪ:kʲʰɪ]praet sg conj от rjúka -
14 HYRR
(gen. hyrjar), m. fire (poet.).* * *m., gen. hyrjar, [cp. Ulf. hauri = embers, John xviii. 18, Rom. xii. 20]:—embers of fire, but only in poetry, Vþm. 31, Hdl. 45, Ýt. 20, Haustl. 14, Vellekla, passim, as also in a great many compds denoting weapons (= the fire of the battle or of Odin), or gold (= the fire of the sea), see Lex. Poët. pp. 431–433. Hyrr-okin, the name of a giantess, from hyrr, and rokinn from rjúka, Edda. -
15 ROK
* * *n. pl.1) reason, ground, origin (nú skal segja, af hverjum rökum heiðnir menn héldu jól);2) wonder, marvel; forn r., great things of yore; firrist (imperat.) æ forn r. firar, let bygones be bygones; stór r., mighty things, great marvels; tíva r., the life and doings of the gods; þjóða r., origin, creation of mankind; í aldar r., at the end of the world; ragna r., see ragnarök.* * *n. [rjúka], the splashing, foaming sea, Skíða R. 203, passim. -
16 rauk
from rjúka. -
17 ruku
from rjúka. -
18 ryki
from rjúka. -
19 rokinn
pp. from rjúka;cooled off (var lítt rokin stofan). -
20 rauk
praet. sing. indic. от rjúka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
riechen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. riechen, ahd. riohhan, mndd. ruken, mndl. ruken, rie(c)ken (die Formen mit ū sind entweder regionale Sonderentwicklungen oder beruhen auf dem in der II. Ablautreihe auch sonst auftretenden besonderen Ablaut im Präsens)… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
reu-b- and reu-g- — reu b and reu g English meaning: to vomit, retch Deutsche Übersetzung: ‘sich erbrechen, rũlpsen, hervorbrechen”, also “Wolke, Rauch”? Material: 1. reub : O.Ice. rjūpa f. ‘schneehuhn”, Nor. rjupa, rype (compare Ltv. rubenis… … Proto-Indo-European etymological dictionary