-
1 rigatus
rigātus, (ūs) m. Ambr = rigatio -
2 rigatus
-
3 rigatus
-
4 rigatus
rĭgātus, ūs, m. [id.], a watering (eccl. Lat.); fig., Ambros. de Isaac, 1, 2; id. in Luc. 6, 85 init.; Ven. Fort. Carm. 7, 21, 3. -
5 rigō
rigō āvī, ātus, āre.—Of a liquid, to conduct, guide, turn: aquam Albanam emissam per agros rigabis (i. e. ad rigandum diduces), L.—To wet, moisten, water, bedew: arva, H.: fonte rigatur (hortus) aquae, O.: lucum perenni aquā (fons), L.: lacrimis ora, V.: Etymandrus ab accolis rigantibus carpitur (sc. agros), Cu.: natos vitali rore, i. e. suckle.* * *rigare, rigavi, rigatus Vmoisten, wet, water, irrigate
См. также в других словарях:
Monilea callifera — Five shells of Monilea callifera Scientific classification Kingdom … Wikipedia
arrouser — Arrouser, act. acut. Est jetter de l eau par plusieurs petites gouttes au coup comme rousée, comme, quand on arrouse un jardin avec chantepleures, qui sont percées au fonds de plusieurs petits trous, In modum decidentis roris, Innumeris aquae… … Thresor de la langue françoyse
rigation — noun ( s) Etymology: Latin rigation , rigatio, from rigatus (past participle of rigare to water) + ion , io ion more at rain obsolete : irrigation … Useful english dictionary