-
1 rider
v.tr. (de l'a. haut all. rîdan "tordre") 1. набръчквам, сбръчквам, бърча; 2. прен. набръчквам, правя гънки, набраздявам (предмет); 3. мор. обтягам с въжета; 4. покривам с вълнички (водна повърхност); se rider набръчквам се, покривам се с бръчки. -
2 crisper
v.tr. (lat. crispare "friser, rider") 1. свивам, сгърчвам; 2. прен., разг. дразня, изкарвам от търпение; se crisper свивам се, сгърчвам се. Ќ Ant. détendre; apaiser. -
3 ridage
m. (de rider) мор. силно опъване на въже. -
4 ride
f. (de rider) 1. бръчка; 2. гънка, бразда, лека вълничка (по вода); 3. мор. тънко въже (за обтягане, прикрепване); 4. гънка или бразда по някаква повърхност. -
5 ride,
e adj. (de rider) 1. набръчкан, сбръчкан; 2. който е покрит с бразди ( за предмет), с вълнички ( за водна повърхност). -
6 rideau
m. (de rider "plisser", le rideau formant des plis) 1. перде, завеса; tirer les rideaux дърпам завесите; 2. театр. завеса; 3. в съчет. au lever de rideau едноактна пиеса (която въвежда в представлението); 4. прен. преграда, завеса; екран; rideau fer метална завеса на театрална сцена (за предпазване от пожар); полит. желязната завеса (разделяща Източна от Западна Европа); метална ролетна щора на магазин; rideau de feu огнена завеса, вал (от артилерийски огън при атака на пехотата); 5. подвижна стена от малки летвички на мебел. Ќ rideaux de lit балдахин на легло; grimper aux rideaux разг. изпитвам изключително удоволствие; достигам оргазъм; tirer le rideau sur qqch. спирам да се занимавам с нещо; tomber en rideau повреждам се; obturateur а rideau фот. пердеобразен затвор на фотоапарат. -
7 ridée
f. (de l' a. sens de rider "tordre") мрежа за ловене на чучулиги. -
8 ridement
m. (de rider) сбръчкване, набръчкване. -
9 ridoir
m. (de rider) мор. уред с макара за обтягане на въжетата на кораб.
См. также в других словарях:
rider — [ ride ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIIe; « plisser, froncer » XIIe; de l a. haut all. rîdan « tordre » I ♦ 1 ♦ Marquer, sillonner de rides. La vieillesse « viendra rider ton visage » (Fénelon). ⇒ 1. flétrir. Pronom. Visage, peau qui se ride.… … Encyclopédie Universelle
Rider — Rider(s) or The rider(s) may refer to:In people who ride things *Bike rider, a cyclist *Horse rider, an equestrian *Motorbike rider, a motorcyclistIn general usage *Rider (legislation), an additional provision attached to a bill *Rider (theater) … Wikipedia
Rider — steht für Stage Rider oder Technical Rider, Dokument, das die technischen Anforderungen eines Künstlers für seine Auftritte beschreibt Line Rider, Flash Spiel Stoked Rider, Snowboard Computerspiel Titel Easy Rider, US amerikanischer Film (1969)… … Deutsch Wikipedia
rider — rid·er n 1: an addition to a document (as an insurance policy) often attached on a separate piece of paper 2: a clause or provision appended to a legislative bill to obtain a usu. distinct object Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam… … Law dictionary
rider — 1. (ri dé) v. a. 1° Causer des rides. • C est elle [l âme] qui nous ride ou nous aplanit le front en un instant, selon ses mouvements intérieurs, LA MOTHE LE VAYER Vertu des païens, II, Socrate.. • Le temps aux plus belles choses Se plaît à … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Rider — Rid er (r[imac]d [ e]r), n. 1. One who, or that which, rides. [1913 Webster] 2. Formerly, an agent who went out with samples of goods to obtain orders; a commercial traveler. [Eng.] [1913 Webster] 3. One who breaks or manages a horse. Shak. [1913 … The Collaborative International Dictionary of English
rider — en fait de navires, est tendre, roidir, comme Rider l estay du mast, c est tendre à force du cap de mouton, la corde qui contretient le mast. Rider aussi est quand la personne de triste ou furieux regard se renfrongne, faisant des plis et sillons … Thresor de la langue françoyse
rider — Rider. v. a. Faire des rides. Les années luy ont ridé le visage. cette grande maladie l a tout ridé. le chagrin ride le front. Il est aussi neutre, & signifie, Avoir des rides. Il commence à rider. son front commence à rider. Il est encore n. p.… … Dictionnaire de l'Académie française
rider — [n1] equestrian; commuter cowboy, driver, gaucho, horseback rider, horseman/woman, passenger, straphanger*, suburbanite, traveler; concept 348 rider [n2] amendment, clause addendum, addition, adjunct, alteration, attachment, clarification,… … New thesaurus
rider — one who rides, O.E. ridere, agent noun from RIDE (Cf. ride) (v.). Meaning clause tacked on to a document after first draft is from 1660s … Etymology dictionary
rider — ► NOUN 1) a person who rides a horse, bicycle, motorcycle, etc. 2) an added condition or proviso. DERIVATIVES riderless adjective … English terms dictionary