-
1 rif(bein)
-
2 rif, (regnhlífar)teinn, (kverk)biti
-
3 röng, bandrengla
-
4 stroff, brugîningur
-
5 RIF
* * *I)(gen. pl. rifja), n.1) rib (hljóp þá sverðið á síðuna ok í milli rifjanna);2) fig. cause, reason (þá skildi hann af hverjum rifjum vera myndi).n. reef in the sea (út í hólmann lá eitt rif mjótt ok langt).n. reef in a sail (sigla við eitt r.).n.1) tearing asunder;2) plundering (með ráni ok rifi).* * *n., gen. pl. rifja, dat. rifjum, [Engl. rib, reef; Germ. rippe]:— a rib, Lat. costa; á síðuna millum rifjanna, Nj. 262, Gullþ. 26; rifin öll, Orkn. 18, Fb. i. 531, Skíða R. 176; þá tók Guð brott eitt hans rif, Stj. 33, Eluc. 24, Ver. 3; at hann fyndi þat at mér býr fleira innan rifja en kál eitt, þvíat héðan skolu honum koma köld ráð undan hverju rifi, Ó. H. 132; cp. the allit. phrase, hafa ráð undir hverju rifi, to have ‘rede’ under every rib, i. e. to have all one’s wits about one:—metaph. cause, reason, við þat vaknar Geirmundr, … ok þykkisk vita af hverjum rifjum vera mun, Ld. 118; þá skildi hann af hverjum rifjum vera myndi, Ó. H. 67; konur þær er óarfgengjar vóru af þeim rifjum at þær höfðu leynt barngetnaði sínum, eða …, Grág. i. 228; ok skal á kveða af hverjum rifjum hann færir, 245:—of a whale’s ribs used as rollers for launching ships, Háv. 48 (hval-rif):—rifja rétti, Hkv. Hjörv., see réttr.II. a reef in the sea; út í hólmann lá eitt rif mjótt ok langt, Bárð. 180; rif nokkut gékk milli lands ok eyjar, Fms. viii. 306, ix. 503: freq. in mod. usage of reefs connecting two islands, but flooded over at high water, whence the local name Rif-gerðingar in western Icel.III. naut. a reef in a sail; þá var andviðri, svá at byrðingar sigldu á mót þeim við tvau rif, Fms. ix. 20; hvessti veðrit, ok sviptu þá til eins rifs, 21; herti seglit, svá hélt við rif, Fas. iii. 652; sigldu þá við eitt rif, 118, Bær. 5; var veðrit svá hart, at þeir sigldu með eitt rif í miðju tré, Bs. ii. 50: rif-hind = a ‘reef-hind,’ i. e. a ship, Lex. Poët. -
6 RÖNG
I) (gen. rangar, pl. rengr), f. rib in a ship.* * *f., gen. rangar, pl. rengr, qs. vröng; [thus called from the curved form; from rangr, q. v.]:—a rib in a ship; nú ef brestr ór byrði eðr borði eðr brotnar röng, N. G. L. ii. 81 (Jb. 147); ristin röng, Fms. vi. (in a verse); bifask rengr í röstum, vii. 49, freq. in mod. usage: poët. ranga-jór, -hjörtr, the rib-steed, rib-stag, i. e. a ship. -
7 BRESTA
* * *(brest; brast, brustum; brostinn), v.1) to burst, to be rent (steinninn brast);þá brast í sundr jörðin (the earth burst) undir hesti hans;2) to break, snap, with a noise (brast í sundr boginn);3) to crash, of the sound alone;þá brast strengr, they twanged the bowstring;4) to burst forth (skriða brast);eldr brestr upp, fire breaks out;blóð brestr út, blood bursts out;5) to rise, begin; flótti brestr, the ranks break in flight;bardagi brestr, the battle breaks out, begins;6) impers., e-n brestr e-t, one lacks, falls short of (eigi brestr mik áræði);ef oss brestr á borði, if we fall short, get the worst of it;þat mun aldri bresta (it will never fail), at.* * *pret. brast, pl. brustu; part. brostinn; pres. brest, [A. S. berstan, per metath.; Engl. to burst; Germ. bersten; Swed. brista; Dan. briste]:—to burst, be rent; jörðin brast ( the earth burst) undir hesti hans, Nj. 158; steinninn brast, the rock was rent, Bs. i. 5.β. to break with a crash; brast þú boginn í tvá hluti, Hkr. i. 342, Gísl. 81; brestr röng, the rib of a barrel creaks, Jb. 398: the hoops of a vessel bresta ( burst), Fs. 132; skulfu lönd, en brustu bönd (of a tub), Jón Þorl.2. to crash, of the sound alone; hófarnir brustu í veggjunum, the hoofs dashed against the wall, Grett. 25 new Ed.; hvat brast þar svá hátt, Hkr. i. 342; þá brast strengr á skipi, then twanged the bowstring on the ship, Fms. i. 182; brestandi bogi, the twanging bow, Hm. 84.β. to burst forth, of a stream, avalanche, or the like; brestr flóð, of an avalanche, Gísl. 33; skriða brast, id., Fms. v. 250; blóð brestr út, the blood bursts out, from a blow, N. G. L. i. 342.γ. a milit. term, flótti brestr, the ranks break in flight, when the host is seized by panic; þá brast flótti í liði Flosa, Nj. 246; er meginflóttinn brast, Fms. viii. 229; brast þá flótti á Vindum, xi. 233; bardagi brestr, the battle bursts out, begins, (rare and as it seems απ. λεγ.), Fas. i. 34.δ. b. or b. á, to burst or break out, a storm, gale, cp. Bs. i. 78 (vide however s. v. bera C. IV): b. or b. út, to ebb, but only of the first turning of the tide, Bb. 2. 15; augu b., the eyes break in death, v. auga; hence helbrostið auga.II. impers., e-n (acc.) brestr e-t (acc.), one lacks, falls short of; brast Sigríði (acc.) fimm tigi hundraða, Dipl. v. 3; ef oss brestr á borði, if we fall short, get the worst of it, Fms. ix. 507; eigi brestr mik árædi, Fs. 62; á mið þau er aldri mun fisk (Ed. wrongly fiskr) b., Bárð. 169; ef eitt orð (acc.) brysti, Fms. iv. 71; hann vissi þessa sína ætlan brostna ( frustrated), Bs. i. 289; þat mun aldri b., that will never fail, Grett. 24 new Ed.: hamingjuna brestr, Fms. vi. 155 (Ed. hamingjan). -
8 HUPPR
-
9 hval-rif
n. a whale’s rib, Háv. 48, Grett. 89. -
10 krapti
a, m. [akin to kraptr], a bar, one of a ship’s timbers, a rib or knee, Edda (Gl.); eyri skal bæta fyrir krapta hvern, N. G. L. i. 100; krapta-valr, ‘timber-hawk,’ poët. a ship, Ó. H. (in a verse); the bar across the inside of a shield, cp. Gr. κανών, krapti geirbrúar, Vellekla: metaph., krapti skóla, the main pillar of a school, epithet of a bishop, Gd. 13.II. = kraptr; hafa nokkurn krapta (acc.) aldrsins, Fms. xi. 14; hafa engu minna krapta, x. 318. -
11 ranga-
see röng, a ship’s rib. -
12 rif
* * *I)(gen. pl. rifja), n.1) rib (hljóp þá sverðið á síðuna ok í milli rifjanna);2) fig. cause, reason (þá skildi hann af hverjum rifjum vera myndi).n. reef in the sea (út í hólmann lá eitt rif mjótt ok langt).n. reef in a sail (sigla við eitt r.).n.1) tearing asunder;2) plundering (með ráni ok rifi).* * *n. = rifs, Barl. 134, Bs. ii. 143. -
13 snakkr
m. [akin to snákr, a snake], a snake-formed imp, as described in popular superstition, made of a man’s rib swaddled in wool; then under a wizard’s spell, it was sent out to suck the ewes and cows of his neighbours and to bring home the milk to his master or mistress; butter made of this milk ( snakk-smér) breaks up if marked with a cross; the snakkr is also called til-beri (q. v.), Maurer’s Volksagen. There is a similar legend among the Finns, who call the imp ‘para,’ see Ihire’s Diet, and Castren’s Finn. Mythol. -
14 hvalrif
n. whale’s rib. -
15 rétti
n. stretching; rifja r., rib-stretching. -
16 svínaskammrif
См. также в других словарях:
rib — rib·ald·ly; rib·al·drous; rib·al·dry; rib·and; rib·bok; rib·bon·er; rib·bon·ism; rib·bon·man; rib·by; rib; rib·less; rib·let; rib·ald; rib·band; rib·ber; rib·bing; rib·bon; pe·rib·o·lus; … English syllables
Rib — Rib, n. [AS. rib, ribb; akin to D. rib, G. rippe, OHG. rippa, rippi, Dan. ribbe, Icel. rif, Russ. rebro.] 1. (Anat.) One of the curved bones attached to the vertebral column and supporting the lateral walls of the thorax. [1913 Webster] Note: In… … The Collaborative International Dictionary of English
rib — [rib] n. [ME ribbe < OE rib, akin to ON rif, Ger rippe < IE base * rebh , to arch over, roof over > Gr ereptein, to crown, OSlav rebro, rib] 1. any of the arched bones attached posteriorly to the vertebral column and enclosing the chest… … English World dictionary
Rib — Rib, v. t. [imp. & p. p. {Ribbed}; p. pr. & vb. n. {Ribbing}.] 1. To furnish with ribs; to form with rising lines and channels; as, to rib cloth. [1913 Webster] 2. To inclose, as with ribs, and protect; to shut in. [1913 Webster] [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
RIB — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. {{{image}}} Sigles d une seule lettre Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres … Wikipédia en Français
rib... — rib..., Rib... vgl. ↑ribo..., Ribo … Das große Fremdwörterbuch
Rib — Rib. См. Ребро жесткости. (Источник: «Металлы и сплавы. Справочник.» Под редакцией Ю.П. Солнцева; НПО Профессионал , НПО Мир и семья ; Санкт Петербург, 2003 г.) … Словарь металлургических терминов
RIB ou R.I.B. — ● RIB ou R.I.B. nom masculin Relevé d identité bancaire … Encyclopédie Universelle
Rib — Rib: Symbol für ↑ Ribose in Polysaccharidformeln … Universal-Lexikon
rib — vb *banter, chaff, kid, rag, josh, jolly … New Dictionary of Synonyms
rib- — *rib germ., Verb: nhd. wickeln; ne. wrap (Verb); Hinweis: s. *rība , *ribjōn; Etymologie: s. ing. *reip , Verb, Substantiv, reißen, Rand, Pokorny 858; … Germanisches Wörterbuch