Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

rhythmos

  • 1 rhythmos

    rhythmos or - us, i, m., = rhuthmos, symmetry, harmony, rhythm in music or speech, Mart. Cap. 9, § 967 sqq.; Varr. ap. Diom. p. 512 P.; Quint. 9, 4, 45 sq.; 51 sq.; 78; 109 (Cicero constantly has numerus instead of this word, which he writes only as Greek, Or. 20, 67; 51, 170).

    Lewis & Short latin dictionary > rhythmos

  • 2 rhythmos

    Latin-English dictionary > rhythmos

  • 3 rhythmus

    rhythmos or - us, i, m., = rhuthmos, symmetry, harmony, rhythm in music or speech, Mart. Cap. 9, § 967 sqq.; Varr. ap. Diom. p. 512 P.; Quint. 9, 4, 45 sq.; 51 sq.; 78; 109 (Cicero constantly has numerus instead of this word, which he writes only as Greek, Or. 20, 67; 51, 170).

    Lewis & Short latin dictionary > rhythmus

  • 4 alligo

    al-ligo (ad-ligo), āvī, ātum, āre, anbinden, festbinden, I) eig.: 1) im allg.: a) übh.: alqm ad statuam od. ad palum, jmd. (als Verbrecher) vor der Hinrichtung, Cic.: canem ad ostium, Sen. rhet.: quis generum meum ad gladium alligavit? wer hat meinen Schwiegersohn an das Schwert gebunden? (ein Scherz über das lange Schwert des kleinen Lentulus), Cic.: all. canem (Ggstz. solvere), Phaedr., catulos (junge Hunde), Varr.: sarmenta ad cornua boum, Liv. epit.: pueris in geniculis serperastra, Varr. LL.: medicamentum in pannulo illitum fasciā quam longissimā, Scrib.: alligatus anulus, Quint. – b) als. t.t. des Landbaues, die Weinstöcke an die Pfähle u. Bäume (arbusta) anbinden, vineas, Col.: palmare, id est materias alligare, Col.

    2) mit dem Nebenbegr. der gehemmten Bewegung, a) festmachen, festhalten, hemmen, ancora (Rhodiae navis) unco dente velut manu ferreā iniectā alligavit alterius proram, Liv.: unco non alligat (naves) ancora morsu, Verg.: u. poet., undā alqm, bannen, fesseln, v. Styx, Verg. georg. 4, 480; Aen. 6, 439: von der in eine Insel verwandelten Äa, Val. Flacc. 5, 429. – b) fest binden, schnüren, manipulos, Col. 11, 2, 40: sarcinulas, Plin. ep. 4, 1, 2.

    3) durch ein Band od. einen Verband verwahren (als Synon. von vincire), a) mit etwas umbinden, einbinden, texta fasciola, quā capillum in capite alligarent, dictum capital, Varr. LL.: dolia plumbo vincito vel materiā querneā, viti siccā alligato, Cato: sic sirpata dolia quassa, cum alligata, dicta, Varr. LL.: poet.: moenia spissa vallatā coronā alligat, umgibt, Sil. – b) einen leidenden Körperteil od. eine Wunde mit einem Verband umbinden, umwickeln, etw. verbinden, auf etwas einen Verband auflegen, caput lanā, Mart.: u. gew. ohne Abl., vulnus, Cic. u. Liv.: alcis oculum, Cic.: brachium, crus, Sen.: fracturas, Hier. – c) mit Fesseln binden, fesseln, alliga, inquam, colliga, Plaut.: servum (Ggstz. revincire), Col.: non enim alligabitur infans, Quint.: alligari se ac venire patitur, Tac.: leones alligati (Ggstz. soluti), Sen. – Partic. subst., alligāti, ōrum, m., gefesselte Sklaven, Col. 1, 9, 4.

    II) übtr.: 1) im allg., etwas binden, fesseln, festhalten, hemmen, so daß es unbeweglich ist, sich nicht von der Stelle rührt, vultum alligat quae tristitas? hält starr den Blick fest, Pacuv. fr.: videas civitatis voluntatem solutam, virtutem (die Tatkraft) alligatam, Cic.: cedendum est celeriter, ne forte quā re impediar atque alliger, damit nicht irgend ein Zufall mich hindert und mir die Hände bindet, Cic.: tristi palus inamabilis undā alligat, Verg.: torpor gravis alligat artus, Ov. – dah. a) als t.t. im Brettspiel, ut sciat quomodo alligatus exeat calculus, festgezogene, Sen. ep. 117, 30. – b) v. Binden auf chemischem Wege, arenae, quae umore alligantur, Sen. ep. 55, 2: qui (fons) putria terrae alligat, Lucan. 9, 526: massa modo lactis alligati, geronnene Milch, Mart. 8, 64, 9. – u. vom Binden der Farben, ita colorem alligat, bindet (= macht haltbar), ut elui postea non possit, Plin. 32, 66; u. so 9, 134.

    2) insbes.: a) jmd. durch Freundschaft, Wohltaten usw. (an jmd.) binden, fesseln, ketten, so daß er unzertrennlich ist, eo pacto alci filium, Ter.: bes. im Passiv, ne existiment ita se alligatos, ut ab amicis non discedant, Cic.: nuptiis alligatus, Cic.: non modo beneficio, sed etiam benevolentiae significatione alligari, Cic. – b) als rhetor. t.t., durch od. an gewisse Gesetze des Numerus, Rhythmus binden u. so durch od. auf etw. beschränken, ut verba neque alligata sint quasi certā lege versus, neque ita soluta, ut vagentur, Cic.: hoc aut alio numero, velut lege, non est alliganda (partitio), Quint. – m. ad u. Akk., tamquam orationem ad rhythmos alliget, Quint.: quasi ad certas quasdam dicendi leges alligati, Quint.: (poësis) alligata ad certam pedum necessitatem, an einen gewissen Zwang des Metrums gebunden, Quint. – c) moralisch den Willen durch Eidschwur, Vertrag, Versprechen, Pflicht u. dgl. fesseln u. beschränken, binden, verbindlich machen, verpflichten, dat arrhabonem et iureiurando alligat (lenonem), Plaut.: caput suum alligabit, wird seinen Kopf zum Pfande setzen, Plaut.: ut nec Roscium stipulatione alliget neque a Fannio iudicio se absolvat, Cic.: ne falsā religione populum alligarent, Gell.: lex omnes mortales alligat, Cic.: foedere alligari, Liv.: sacris alligari, sich zu den sacra gentilicia verpflichten, Cic.: alligati adulatione, verdammt zur Schm., Tac. dial.: uno illo negotio sese all., Gell.: quam minime se alligare ad praecepta, Quint.: ad omnia verba se alligare, sich wörtlich an Memoriertes binden, Quint. – d) alligare se, an ein Vergehen sich binden, d.i. sich dessen schuldig machen, mit Abl., se scelere, Cic. Flacc. 41: mit Genet., se furti, Ter. eun. 809. – dah. alligatus = in ein Vergehen verwickelt, mitbeschuldigt, Cic. Clu. 39; ad Q. fr. 2, 3, 5.

    lateinisch-deutsches > alligo

  • 5 alligo

    al-ligo (ad-ligo), āvī, ātum, āre, anbinden, festbinden, I) eig.: 1) im allg.: a) übh.: alqm ad statuam od. ad palum, jmd. (als Verbrecher) vor der Hinrichtung, Cic.: canem ad ostium, Sen. rhet.: quis generum meum ad gladium alligavit? wer hat meinen Schwiegersohn an das Schwert gebunden? (ein Scherz über das lange Schwert des kleinen Lentulus), Cic.: all. canem (Ggstz. solvere), Phaedr., catulos (junge Hunde), Varr.: sarmenta ad cornua boum, Liv. epit.: pueris in geniculis serperastra, Varr. LL.: medicamentum in pannulo illitum fasciā quam longissimā, Scrib.: alligatus anulus, Quint. – b) als. t.t. des Landbaues, die Weinstöcke an die Pfähle u. Bäume (arbusta) anbinden, vineas, Col.: palmare, id est materias alligare, Col.
    2) mit dem Nebenbegr. der gehemmten Bewegung, a) festmachen, festhalten, hemmen, ancora (Rhodiae navis) unco dente velut manu ferreā iniectā alligavit alterius proram, Liv.: unco non alligat (naves) ancora morsu, Verg.: u. poet., undā alqm, bannen, fesseln, v. Styx, Verg. georg. 4, 480; Aen. 6, 439: von der in eine Insel verwandelten Äa, Val. Flacc. 5, 429. – b) fest binden, schnüren, manipulos, Col. 11, 2, 40: sarcinulas, Plin. ep. 4, 1, 2.
    3) durch ein Band od. einen Verband verwahren (als Synon. von vincire), a) mit etwas umbinden,
    ————
    einbinden, texta fasciola, quā capillum in capite alligarent, dictum capital, Varr. LL.: dolia plumbo vincito vel materiā querneā, viti siccā alligato, Cato: sic sirpata dolia quassa, cum alligata, dicta, Varr. LL.: poet.: moenia spissa vallatā coronā alligat, umgibt, Sil. – b) einen leidenden Körperteil od. eine Wunde mit einem Verband umbinden, umwickeln, etw. verbinden, auf etwas einen Verband auflegen, caput lanā, Mart.: u. gew. ohne Abl., vulnus, Cic. u. Liv.: alcis oculum, Cic.: brachium, crus, Sen.: fracturas, Hier. – c) mit Fesseln binden, fesseln, alliga, inquam, colliga, Plaut.: servum (Ggstz. revincire), Col.: non enim alligabitur infans, Quint.: alligari se ac venire patitur, Tac.: leones alligati (Ggstz. soluti), Sen. – Partic. subst., alligāti, ōrum, m., gefesselte Sklaven, Col. 1, 9, 4.
    II) übtr.: 1) im allg., etwas binden, fesseln, festhalten, hemmen, so daß es unbeweglich ist, sich nicht von der Stelle rührt, vultum alligat quae tristitas? hält starr den Blick fest, Pacuv. fr.: videas civitatis voluntatem solutam, virtutem (die Tatkraft) alligatam, Cic.: cedendum est celeriter, ne forte quā re impediar atque alliger, damit nicht irgend ein Zufall mich hindert und mir die Hände bindet, Cic.: tristi palus inamabilis undā alligat, Verg.: torpor gravis alligat artus, Ov. – dah. a) als t.t. im Brettspiel, ut sciat quomodo alligatus exeat calculus, festgezogene, Sen.
    ————
    ep. 117, 30. – b) v. Binden auf chemischem Wege, arenae, quae umore alligantur, Sen. ep. 55, 2: qui (fons) putria terrae alligat, Lucan. 9, 526: massa modo lactis alligati, geronnene Milch, Mart. 8, 64, 9. – u. vom Binden der Farben, ita colorem alligat, bindet (= macht haltbar), ut elui postea non possit, Plin. 32, 66; u. so 9, 134.
    2) insbes.: a) jmd. durch Freundschaft, Wohltaten usw. (an jmd.) binden, fesseln, ketten, so daß er unzertrennlich ist, eo pacto alci filium, Ter.: bes. im Passiv, ne existiment ita se alligatos, ut ab amicis non discedant, Cic.: nuptiis alligatus, Cic.: non modo beneficio, sed etiam benevolentiae significatione alligari, Cic. – b) als rhetor. t.t., durch od. an gewisse Gesetze des Numerus, Rhythmus binden u. so durch od. auf etw. beschränken, ut verba neque alligata sint quasi certā lege versus, neque ita soluta, ut vagentur, Cic.: hoc aut alio numero, velut lege, non est alliganda (partitio), Quint. – m. ad u. Akk., tamquam orationem ad rhythmos alliget, Quint.: quasi ad certas quasdam dicendi leges alligati, Quint.: (poësis) alligata ad certam pedum necessitatem, an einen gewissen Zwang des Metrums gebunden, Quint. – c) moralisch den Willen durch Eidschwur, Vertrag, Versprechen, Pflicht u. dgl. fesseln u. beschränken, binden, verbindlich machen, verpflichten, dat arrhabonem et iureiurando alligat (lenonem), Plaut.: caput
    ————
    suum alligabit, wird seinen Kopf zum Pfande setzen, Plaut.: ut nec Roscium stipulatione alliget neque a Fannio iudicio se absolvat, Cic.: ne falsā religione populum alligarent, Gell.: lex omnes mortales alligat, Cic.: foedere alligari, Liv.: sacris alligari, sich zu den sacra gentilicia verpflichten, Cic.: alligati adulatione, verdammt zur Schm., Tac. dial.: uno illo negotio sese all., Gell.: quam minime se alligare ad praecepta, Quint.: ad omnia verba se alligare, sich wörtlich an Memoriertes binden, Quint. – d) alligare se, an ein Vergehen sich binden, d.i. sich dessen schuldig machen, mit Abl., se scelere, Cic. Flacc. 41: mit Genet., se furti, Ter. eun. 809. – dah. alligatus = in ein Vergehen verwickelt, mitbeschuldigt, Cic. Clu. 39; ad Q. fr. 2, 3, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alligo

  • 6 циркадные ритмы

    [лат. circaоколо и dies — день; лат. rhytmus, от греч. rhythmos — такт, ровность; соразмерность, стройность]
    биологические ритмы, циклические колебания интенсивности различных биологических процессов с периодом примерно от 20 до 28 ч. Часто к Ц.р. относят и суточные ритмы, наблюдающиеся у организмов в естественных условиях. В изолированном помещении, где поддерживаются постоянные освещение или темнота, температура и т.д., у растений, животных и человека период Ц.р., как правило, отклоняется от суточного. Если условия не изменяются, период Ц.р. стабилен. В поддержании Ц.р. важную роль играют определенные клеточные белки (напр., BMAL1, PER2, CLOCK, прионы (см. прионы), криптохромы (см. криптохромы) и др.). Учет Ц.р. важен для медицины и с. х-ва, напр. соответствие применения химиотерапии и Ц.р. улучшает показатель выживаемости при лечении раковых больных.

    Толковый биотехнологический словарь. Русско-английский. > циркадные ритмы

  • 7 HARMONY

    [N]
    HARMONIA (-AE) (F)
    CONCENTUS (-US) (M)
    CONSENSUS (-US) (M)
    CONSENSIO (-ONIS) (F)
    CONCENTIO (-ONIS) (F)
    CONCORDIA (-AE) (F)
    CONSPIRATIO (-ONIS) (F)
    CONSPIRATUS (-US) (M)
    RHYTHMUS (-I) (M)
    RHYTHMOS (-I) (M)
    CONCORDITAS (-ATIS) (F)
    CONSONANTIA (-AE) (F)
    - BE OUT OF HARMONY
    - IN HARMONY
    - OUT OF HARMONY

    English-Latin dictionary > HARMONY

  • 8 LILT

    [N]
    RHYTHMUS (-I) (M)
    RHYTHMOS (-I) (M)

    English-Latin dictionary > LILT

  • 9 RHYTHM

    [N]
    CIRCUITUS (-I) (M)
    CIRCUMITUS (-I) (M)
    RHYTHMOS (-I) (M)
    RHYTHMUS (-I) (M)
    NUMERUS (-I) (M)

    English-Latin dictionary > RHYTHM

  • 10 SYMMETRY

    [N]
    SYMMETRIA (-AE) (F)
    CONCINNITAS (-ATIS) (F)
    CONGRUENTIA (-AE) (F)
    COMMODITAS (-ATIS) (F)
    CONMODITAS (-ATIS) (F)
    RHYTHMUS (-I) (M)
    RHYTHMOS (-I) (M)
    PROPORTIO (-ONIS) (F)
    COMMENSURATIO (-ONIS) (F)
    COMPETENTIA (-AE) (F)
    CONCINENTIA (-AE) (F)
    CONPETENTIA (-AE) (F)

    English-Latin dictionary > SYMMETRY

  • 11 ritms

    lietv. ритм
    LKLv59
    ▪ Termini
    lv ekon.
    ru ритм
    LZAlvi
    ▪ EuroTermBank termini
    MašB, BūVP
    ru pитм
    Izgl, Ped, PedStr
    ru ритм
    Uzņ, Ek, Dok
    ru pитм
    ETB
    ▪ Skaidrojumi
    lv Izcelsme - sengrieķu rhythmos ‘vienmērīgums, saskaņotība’
    lv 1. Vienmērīga procesu, parādību secība, vienmērība, atkārtošanās. mūz.
    lv 2. mūz. Noteikta mūzikas elementu secība; šās secības sistēma; mūzikas izteiksmes līdzekļu organizācija laikā (piem., sinkopēts ritms, valša ritms). lit.
    lv 3. liter. Noteiktu valodas vienību vienmērīga atkārtošanās
    lv 4. Mākslā — izteiksmes līdzeklis, kas veidojas no krāsu, gaismēnu, līniju u. c. elementu izvēles principa — kontrasta vai harmonijas
    Jum99
    ▪ Sinonīmi
    lietv.
    1. raksts; ritums
    2. takts
    3. temps
    mūsdienu dzīves ritms
    T09

    Latviešu-krievu vārdnīcu > ritms

См. также в других словарях:

  • РИФМА — (греч. rhythmos). Созвучие слов, которыми оканчиваются стихи; однозвучное скончание стиха. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. РИФМА греч. rhythmos. Созвучное окончание стихов. Объяснение 25000… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • РИТМ — (греч. rhythmos). В музыке: особого рода тактовое распределение. В поэзии и риторике: размер стиха или фразы; благозвучие, состоящее в стройной последовательности долгих и коротких слогов. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Rhythmus — Takt; Metrum; Versmaß * * * Rhyth|mus [ rʏtmʊs], der; , Rhythmen [ rʏtmən]: 1. Gliederung des Zeitmaßes, Ablauf von Bewegungen oder Tönen in einem bestimmten Takt: ein bewegter, schneller Rhythmus; der Tänzer geriet aus dem Rhythmus; auf den… …   Universal-Lexikon

  • рифма — ы; ж. [от греч. rhythmos соразмерность, согласованность] Созвучие окончаний слов, начиная с последнего ударного слога, завершающих стихотворные строки или части строк. Перекрёстная р. Глагольная р. Точная р. Говорить в рифму. Женская р. (с… …   Энциклопедический словарь

  • ритм — а; м. [греч. rhythmos] 1. Равномерное чередование каких л. элементов (звуковых, двигательных и т.п.). Ритм дыхания. Ритм сердца. Иметь врождённое чувство ритма. / О согласованности элементов в художественном произведении как средстве создания его …   Энциклопедический словарь

  • Arrhythmie — unregelmäßiger Herzschlag * * * Ar|rhyth|mie 〈f. 19〉 oV Arhythmie 1. Störung im Rhythmus, Mangel an Ebenmaß 2. 〈Med.〉 Unregelmäßigkeit des Herzschlages [<grch. a „nicht“ + rhythmos „gleichmäßige, abgemessene Bewegung“] * * * Ar|rhyth|mie,… …   Universal-Lexikon

  • Opa Opa — Single by Notis Sfakianakis from the album Ise Ena Pistoli Released 1992 Format Radio single Recorded 1991 …   Wikipedia

  • Iakovos Nafpliotis — Iakovos Nafpliotis, (or Nafpliotis or Naupliotis or Naupliotes: gr. Ιάκωβος Ναυπλιώτης) (Naxos, 1864 Athens, Dec 5th,1942) was the Majestuous Archon Protopsaltis (First Cantor) of the Holy and Great Church of Christ in Constantinople (Istanbul,… …   Wikipedia

  • МОНОРИФМ — (греч., от monos один, и rhythmos рифма). Стихотворение на одну рифму. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. МОНОРИФМ греч., от monos, один, и rhythmos, рифма. Однорифменное стихотворение. Объяснение… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • эквиритмия — (лат. aequus равный гр. rhythmos ритм) точная передача переводчиком ритмических особенностей каждого отдельного стиха оригинала. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. эквиритмия [лат. aequus равный + гр. ритм] – требование точной… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • rhythm — rhythmless, adj. /ridh euhm/, n. 1. movement or procedure with uniform or patterned recurrence of a beat, accent, or the like. 2. Music. a. the pattern of regular or irregular pulses caused in music by the occurrence of strong and weak melodic… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»