-
1 skandalös
rezilskandallı -
2 blamieren
-
3 blamieren
blamieren*I vt bozum etmek, mahcup etmek, rezil etmek, kepaze etmekII vrsich \blamieren bozum olmak, mahcup olmak, rezil olmak, kepaze olmak -
4 bloßstellen
bloß|stellenII vrsich \bloßstellen bozum olmak, mahcup olmak [o mahcup], rezil olmak, kepaze olmak -
5 Schande
Schande ['ʃandə] fsie hat \Schande über uns gebracht bizi rezil etti;zu meiner \Schande muss ich gestehen, dass... söylemeye utanıyorum ama...;das ist eine \Schande! bu rezalet!;mach mir keine \Schande! beni rezil etme!;das ist doch keine \Schande bu ayıp değil ki -
6 blamieren
maskara etmekrezil etmekrezil olmak -
7 blamabel
blamabel adj utandırıcı, mahcup edici; rezil(ane) -
8 bloßstellen
bloßstellen v/t <-ge-, h> (blamieren) rezil etmek -
9 diffamieren
diffamieren v/t <o ge-, h> karalamak, rezil etmek -
10 Halunke
Halunke m <Halunken; Halunken> alçak, rezil -
11 hundeelend
hundeelend adj fam berbat, rezil;mir ist hundeelend (benim) halim berbat -
12 schändlich
schändlich adj rezil(ce), namussuz(ca), kepaze -
13 skandalös
skandalös adj rezil, utanç verici -
14 verschandeln
verschandeln v/t <o -ge-, h> fam rezil etmek -
15 Blamage
Blamage <-n> [bla'ma:ʒə] fbozum, mahcupluk, rezil olma -
16 Hohn
das ist der reinste \Hohn ( absurd) bu, tamamen saçmalıktır; ( taktlos, rücksichtslos) bu, tam bir rezalet [o maskaralık];Spott und \Hohn ernten rezil rüsva [o kepaze] olmak -
17 kompromittieren
kompromittieren* [kɔmpromı'ti:rən]vt bozum etmek, mahcup etmek, rezil etmek, kepaze etmek -
18 Pranger
Pranger <-s, -> ['praŋɐ] mteşhir direği;jdn an den \Pranger stellen birini maskara [o rezil] etmek -
19 schändlich
schändlich ['ʃɛntlıç] adj1) rezil; ( niederträchtig) rezilce, yüz kızartıcı, ayıpdie Straße ist in einem \schändlichen Zustand cadde berbat bir durumda -
20 skandalös
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rezil — REZÍL, rezile, s.n. (înv.) Fileu. [var.: rizíl s.n.] – Din fr. résille. Trimis de IoanSoleriu, 17.11.2008. Sursa: DEX 98 REZÍL s. v. fileu, plasă. Trimis de siveco, 17.11.2008. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
rezil — rèzīl prid. <indekl.> DEFINICIJA reg. koji je izvrgnut ruglu, javnoj osudi; obrukan, blamiran, osramoćen [biti rezil osramotiti se; učiniti rezil osramotiti (koga)] ETIMOLOGIJA tur. ← arap. räḍil … Hrvatski jezični portal
rezil — sf., Ar. reẕīl Alçak, aşağılık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller rezil etmek rezil olmak rezil rüsva olmak rezili çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
rezil etmek — (birini) isteyerek veya istemeyerek birini çok utanacak güç bir duruma sokmak Sadece rezil etmekle kalmayacağım, hapse de tıktıracağım. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
rezil olmak — çok utanacak bir duruma gelmek Parmaklarının bileğime yapışacağından ve daha fazla rezil olacağımdan şüphe etmiyordum. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
rezil rüsva olmak — toplum içinde ayıplanacak bir duruma düşmek Hasan, bu dediğini yapsaydı, dört başı mamur bir dayak yiyip âleme rezil rüsva olacaktı. O. C. Kaygılı … Çağatay Osmanlı Sözlük
REZİL — Alçak, adi, utanmaz, hayâsız, soysuz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
rezil — umulmadık, beklenmedik zararlı iş yapan, davranışta bulunan … Beypazari ağzindan sözcükler
REZİL Ü RÜSVA — Kusur ve ayıpları meydana çıkarılmış, kepâze olmuş olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
iyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder — babaya ün kazandıran da, el içine çıkamayacak bir duruma düşüren de çocuklarının tutumlarıdır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kişiyi vezir eden de karısı, rezil eden de — bir kimsenin toplum içinde yücelmesi de alçalması da karısına bağlıdır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
