rewolweru

См. также в других словарях:

• rewolwerowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeznaczony dla rewolweru, wykonany za pomocą rewolweru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kula rewolwerowa. Strzał rewolwerowy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pudło — I. Stare pudło zob. stary 8. II. pot. Bez pudła a) «bez pomyłki, bezbłędnie»: – Nie wyjmować ręki z kieszeni! – profesor von Lipke miał już broń przygotowaną. Oparł rękojeść rewolweru o stół. – Strzelam bez pudła – powiedział. Andrzej Zbych,… …   Słownik frazeologiczny

• ruletka — Rosyjska ruletka a) «dawna gra oficerów carskich, polegająca na przyłożeniu do głowy wybranego losowo uczestnika gry rewolweru i naciśnięciu spustu, w celu sprawdzenia, czy rewolwer był nabity» b) «postępowanie o wysokim stopniu ryzyka, w którym… …   Słownik frazeologiczny

• bębenek — m III, D. bębeneknka, N. bębeneknkiem; lm M. bębeneknki 1. «mały bęben perkusyjny instrument muzyczny; także podobna zabawka» Uderzać w bębenek pałeczkami. Grać na bębenku. ∆ Bębenek baskijski «instrument perkusyjny o nieokreślonej wysokości… …   Słownik języka polskiego

• grozić — ndk VIa, grożę, grozićzisz, groź (gróź), grozićził 1. «straszyć zapowiedzią czegoś, zwłaszcza czegoś złego, zapowiadać coś, zwłaszcza coś złego» Grozić komuś karą, więzieniem, śmiercią. Groził, że powie rodzicom. ◊ Grozić palcem «wykonywać… …   Słownik języka polskiego

• lufa — ż IV, CMs. lufafie; lm D. luf 1. «główna część broni palnej, mająca kształt rury wewnątrz gwintowanej lub gładkiej, nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową» Lufa armatnia, karabinowa. Lufa karabinu, rewolweru. Skierować lufę w… …   Słownik języka polskiego

• pięciobój — m I, D. pięciobójboju; lm M. pięciobójboje, D. pięciobójboi a. pięciobójbojów sport. «dyscyplina sportowa składająca się z pięciu konkurencji» ∆ Pięciobój lekkoatletyczny «dyscyplina sportowa obejmująca dla mężczyzn: skok w dal, rzut oszczepem,… …   Słownik języka polskiego

• rewolwer — m IV, D. u, Ms. rewolwererze; lm M. y «wielostrzałowa, krótka broń palna, z magazynkiem nabojowym w kształcie bębenka obracającego się za każdym pociągnięciem spustu; używana do strzelania na bliskie odległości» Rewolwer sześciostrzałowy. Nabić… …   Słownik języka polskiego

• spust — m IV, D. u, Ms. spuście; lm M. y 1. «metalowy języczek przytrzymujący jakiś mechanizm i zwalniający go po naciśnięciu; zwykle: metalowy języczek uruchamiający mechanizm broni palnej w celu oddania strzału lub serii strzałów» Pociągnąć za spust… …   Słownik języka polskiego

• spustowy — 1. «odnoszący się do spustu, będący spustem, języczkiem przytrzymującym jakiś mechanizm» Język spustowy rewolweru. 2. «służący do całkowitego lub częściowego opróżniania zbiornika z cieczy, do spuszczania ciekłego produktu lub półproduktu z pieca …   Słownik języka polskiego

• wymierzyć — dk VIb, wymierzyćrzę, wymierzyćrzysz, wymierzyćmierz, wymierzyćrzył, wymierzyćrzony wymierzać ndk I, wymierzyćam, wymierzyćasz, wymierzyćają, wymierzyćaj, wymierzyćał, wymierzyćany 1. «zmierzyć coś dokładnie; dokonać pomiarów» Wymierzyć długość,… …   Słownik języka polskiego