Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

reverberation

  • 1 repercussus

    [st1]1 [-] repercussus, a, um: part. passé de repercutio. - [abcl][b]a - poussé en sens contraire, repoussé, refoulé (par un choc, une résistance). - [abcl]b - répercuté(en parl. du son); reflété, réfléchi, réverbéré (en parl. de la lumière).[/b] [st1]2 [-] repercussŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - choc (en retour), pression (réciproque), refoulement. - [abcl]b - répercussion (du son), écho. - [abcl]c - réflexion (de la lumière), réverbération, reflet.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] repercussus, a, um: part. passé de repercutio. - [abcl][b]a - poussé en sens contraire, repoussé, refoulé (par un choc, une résistance). - [abcl]b - répercuté(en parl. du son); reflété, réfléchi, réverbéré (en parl. de la lumière).[/b] [st1]2 [-] repercussŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - choc (en retour), pression (réciproque), refoulement. - [abcl]b - répercussion (du son), écho. - [abcl]c - réflexion (de la lumière), réverbération, reflet.[/b]
    * * *
        Repercussus, Participium. Plin. Refrappé.
    \
        Repercussus, huius repercussus, Verbale. Plin. iunior. Refrappement, Rebatement.
    \
        Repercussus maris. Plin. iunior. Le batement de la mer, Le rebatement.
    \
        Repercussus solis. Plin. Repercussion, Reverberation du soleil, Reflexion.

    Dictionarium latinogallicum > repercussus

  • 2 repulsus

        Repulsus foribus, pro A foribus. Horatius. Repoulsé arriere de, etc.
    \
        AEra repulsa sonant. Tibul. Frappez plusieurs fois.
    \
        Repulsus, huius repulsus. Plin. Repoulsement.
    \
        Repulsus. Plin. Refrappement.
    \
        Repulsus. Lucret. Reflexion, Reject, Reverberation.

    Dictionarium latinogallicum > repulsus

  • 3 imāgō

        imāgō inis, f    [2 IC-], an imitation, copy, image, representation, likeness, statue, bust, picture: tabularum, exact copy: cereae, H.: macra, Iu.: genetiva, natural figure, O.: sine imagine tellus, shapeless, O.—An ancestral image, mask (of a man who had been aedile, praetor, or consul): ius imaginis: avi tui: clarum hac fore imagine, i. e. would become an aristocrat, L.: fumosae, smoky ancestral images: nullae sunt imagines, quae, etc., ancestors of distinction: imagines non habeo, S.: imagines familiae suae: homo multarum imaginum, S.: funus imagines ducant triumphales tuum, H.—A phantom, ghost, apparition, vision: magna mei sub terras ibit imago, shade, V.: vana, H.: inhumani coniugis, V.: natum falsis Ludis imaginibus, phantoms, V.: mortis, O.: somni, a dream, O.: nocturnae, Tb.—A reverberation, echo: resonare tamquam imago: vocis offensa resultat imago, V.: iocosa montis, H.—Fig., an image, conception, thought, imagination, idea: Scipionis imaginem sibi proponere: antiquitatis, an image of the olden time: proconsularem imaginem tam saevam facere (i. e. by cruelty in office), L.: tantae pietatis, V.: poenaeque in imagine tota est, O. —A figure of speech, similitude, comparison, C.: haec a te non multum abludit imago, H.—An empty form, image, semblance, appearance, shadow: adumbrata gloriae: equitis Romani: rei p.: his imaginibus iuris spretis, L.—A reminder, suggestion: quorum (temporum) imaginem video in rebus tuis: genitoris imagine capta, V.
    * * *
    likeness, image, appearance; statue; idea; echo; ghost, phantom

    Latin-English dictionary > imāgō

  • 4 (repercussus

        (repercussus ūs), m    [repercutio], a reverberation, echo.—Only abl sing.: quo gravior vox repercussu intumescat, Ta.

    Latin-English dictionary > (repercussus

  • 5 (repulsus, ūs)

       (repulsus, ūs) m    [re-+1 PAL-], a reverberation, echo.—Plur.: scopulorum, C. poët.

    Latin-English dictionary > (repulsus, ūs)

  • 6 imago

    ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:

    Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,

    id. Or. 31, 110:

    Epicuri in poculis et in anulis,

    id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:

    Africani,

    Cic. Rep. 6, 10:

    mulieris,

    Quint. 7, 7, 5:

    Antigoni,

    id. 2, 13, 12:

    depictam in tabula sipariove imaginem rei,

    id. 6, 1, 32:

    si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,

    Gai. Inst. 2, 78:

    cereae,

    Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:

    ut dignus venias hederis et imagine macra,

    Juv. 7, 29:

    hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,

    Mart. 9, 1:

    epistula atque imago me certum fecit,

    i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:

    nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,

    i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—
    2.
    A phantom, ghost, apparition:

    infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,

    Verg. A. 2, 773; cf.:

    et nunc magna mei sub terras ibit imago,

    shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:

    non vanae redeat sanguis imagini,

    Hor. C. 1, 24, 15:

    (somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,

    Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:

    te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,

    Juv. 13, 221:

    quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?

    phantoms, Verg. A. 1, 408:

    ubique pavor et plurima mortis imago,

    id. ib. 2, 369; cf.:

    repetitaque mortis imago,

    Ov. M. 10, 726:

    lurida mortis imago,

    Petr. 123, v. 257:

    varia pereuntium forma et omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28:

    caesorum insepultorumque,

    id. A. 1, 62:

    supremorum (i. e. funeris) imago,

    id. H. 4, 45.— Poet.:

    genitiva (with forma),

    natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,

    rudis et sine imagine tellus (= informis),

    shapeless, id. ib. 1, 87.—
    B.
    In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—
    (α).
    In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:

    si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,

    no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:

    quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,

    Sall. J. 85, 25:

    qui imagines familiae suae consecuti sunt,

    Cic. Agr. 2, 1, 1:

    homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,

    Sall. J. 85, 10:

    majorum imagines,

    id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:

    multis in familia senatoriis imaginibus,

    id. Aug. 4:

    esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,

    Hor. Epod. 8, 11:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—
    (β).
    In sing. (rare):

    jus imaginis,

    Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:

    imaginis ornandae causa,

    id. Sest. 8, 19:

    vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,

    Liv. 3, 58, 2:

    clarum hac fore imagine Scaptium,

    would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:

    Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,

    Tac. A. 2, 32.
    II.
    Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):

    (mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,

    Varr. R. R. 3, 16, 12:

    concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,

    Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:

    alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,

    Ov. M. 3, 385:

    cujus recinit jocosa Nomen imago,

    Hor. C. 1, 12, 4; so,

    jocosa Vaticani montis,

    id. ib. 1, 20, 8:

    vaga,

    Val. Fl. 3, 596.
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:

    Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,

    Cic. Lael. 27, 102:

    magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,

    Plin. Ep. 7, 5, 1:

    Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,

    id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:

    imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,

    id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:

    expressam imaginem vitae quotidianae videre,

    id. Rosc. Am. 16, 47:

    quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,

    Liv. 5, 2, 9:

    naturae... urbis et populi,

    Cic. Rep. 2, 39 fin.:

    justitiae,

    Quint. 2, 20, 6:

    virtutis,

    id. 10, 2, 15:

    similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,

    id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:

    conscripta formantur imagine templa,

    plans, Stat. S. 3, 1, 117:

    scipione determinata prius templi imagine in solo,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    tua, pater Druse, imago,

    memory, Tac. A. 1, 13:

    magna illic imago tristium laetorumque,

    recollection, id. ib. 2, 53:

    si te nulla movet tantae pietatis imago,

    Verg. A. 6, 405.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:

    comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,

    Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—
    2.
    With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,

    id. Off. 3, 17, 69; cf.:

    non in umbra et imagine civitatis, etc.,

    id. Rep. 2, 30; and:

    umbram equitis Romani et imaginem videtis,

    id. Rab. Post. 15, 41:

    haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,

    id. de Or. 2, 87, 356:

    judiciorum,

    only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:

    imaginem rei publicae nullam reliquissent,

    id. Agr. 2, 32, 88:

    his quoque imaginibus juris spretis,

    Liv. 41, 8, 10:

    imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,

    Tac. A. 15, 14:

    habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,

    the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:

    qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,

    id. Or. 34:

    nec imagine rerum, sed rebus incendit,

    Quint. 10, 1, 16:

    in falsa rerum imagine detineri,

    id. 10, 5, 17; cf.:

    nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,

    Juv. 8, 55.—
    3.
    A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;

    sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,

    Tac. A. 4, 52.—
    4.
    That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:

    me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,

    Cic. Fam. 1, 6, 2:

    a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,

    nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:

    moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,

    Cic. Fam. 9, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > imago

  • 7 repercussus

    1.
    rĕpercussus, a, um, Part., from repercutio.
    2.
    rĕpercussus, ūs, m. [repercutio], a rebounding, reverberation, repercussion, of light, sound, wind, etc.; reflection, echo, counter-pressure:

    solis,

    Plin. 5, 5, 5, § 35; Plin. Ep. 2, 17, 17:

    Etesiarum,

    Plin. 5, 9, 10, § 55:

    colorum,

    id. 37, 2, 8, § 22:

    vocis,

    Tac. G. 3 al.: attolli colles occursantium inter se radicum repercussu, by the meeting or crowding together, Plin. 16, 2, 2, § 6:

    ut, ex splendore galearum, et repercussu, quasi ardere caelum videretur,

    Flor. 3, 3, 15:

    maris,

    Plin. Ep. 10, 61 (69), 4.

    Lewis & Short latin dictionary > repercussus

  • 8 repulsus

    1.
    rĕpulsus, a, um, Part. and P. a. of repello.
    2.
    rĕpulsus, ūs, m. [repello], a driving back, repulsion, rebounding, reflection, reverberation (of light, sound, etc.; poet.; usually in abl. sing.):

    (effigies) assiduo crebroque repulsu Rejectae,

    Lucr. 4, 106:

    lucis,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 106: stridor adaugescit scopulorum saepe repulsu, reechoing, Cic. poët. Div. 1, 7, 13:

    repulsus raucos umbonum,

    Claud. B. Gild. 433:

    dentium,

    i. e. the striking together, Plin. 11, 37, 62, § 164:

    durioris materiae,

    resistance, id. 8, 43, 68, § 169.

    Lewis & Short latin dictionary > repulsus

  • 9 resultatio

    rĕsultātĭo, ōnis, f. [resulto], a reverberation, echo:

    grata et consona, Ambros. Hexaëm. 3, 5, 11: laetitiae, id. in Psa. praef. § 9: blanda,

    Cassiod. Var. 2, 40.—
    II.
    Trop., a resistance, refusal, Cassiod. Var. 2, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > resultatio

См. также в других словарях:

  • Reverberation — is the persistence of sound in a particular space after the original sound is removedFact|date=March 2008. When sound is produced in a space, a large number of echoes build up and then slowly decay as the sound is absorbed by the walls and air,… …   Wikipedia

  • réverbération — [ revɛrberasjɔ̃ ] n. f. • 1314; de réverbérer 1 ♦ Réflexion de la lumière, de la chaleur ou d un son par une surface; rayonnement réfléchi. La réverbération de la mer, de la neige. « L aveuglante réverbération du soleil sur la roche nue » (A.… …   Encyclopédie Universelle

  • Reverberation — Re*ver ber*a tion, n. [CF. F. r[ e]verb[ e]ration.] The act of reverberating; especially, the act of reflecting light or heat, or re[ e]choing sound; as, the reverberation of rays from a mirror; the reverberation of rays from a mirror; the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Reverberation — Réverbération Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. La réverbération optique est un phénomène de réfléchissement des rayons lumineux par une surface. La réverbération sonore est un phénomène… …   Wikipédia en Français

  • reverberation — Reverberation. s. f. v. Reflechissement reflection. Les rayons du Soleil ne viennent jamais dans cette chambre que par reverberation. la chaleur la plus incommode est celle qui vient par reverberation. la reverberation des rayons du Soleil …   Dictionnaire de l'Académie française

  • reverberation — (n.) late 14c., reflection of light or heat, from O.Fr. reverberation, from M.L. reverberationem (nom. reverberatio), noun of action from pp. stem of L. reverberare beat back, from re back (see RE (Cf. re )) + verberare to strike, to beat, from… …   Etymology dictionary

  • Reverberation — (lat.), Zurückwerfung von Licht etc …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Reverberation — Reverberatiōn (lat.), Zurückstrahlung; Reverbère (frz., spr. wärrbähr), s.v.w. Reflektor; auch damit versehene Straßenlaterne (Reverberierlaterne); reverberieren, zurückwerfen, zurückstrahlen; Reverberierofen, Flammofen zum Schmelzen der Erze …   Kleines Konversations-Lexikon

  • reverberation — index reaction (response), repercussion Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • reverberation — [ri vʉr΄bə rā′shən] n. [ME < ML reverberatio] 1. a reverberating or being reverberated; a reechoing or being reechoed; reflection of light or sound waves, deflection of heat or flame, etc. 2. something reverberated; reechoed sound, reflected… …   English World dictionary

  • réverbération — (ré vèr bé ra sion ; en vers, de six syllabes) s. f. 1°   Réflexion de la lumière et de la chaleur par un corps qui ne les absorbe pas. La réverbération des rayons du soleil. •   Ces réverbérations terrestres doivent être assez communes dans l… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»