Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

revehi

  • 1 revehi

    Норвежско-русский словарь > revehi

  • 2 revehi

    subst. foxhole

    Norsk-engelsk ordbok > revehi

  • 3 revehi

    მელას სორო

    Norsk-georgisk ordbok > revehi

  • 4 reveho

    re-veho, vēxī, vectum, ere
    1) везти назад, приносить обратно ( praedam L); med.-pass. revĕhi приходить назад, приезжать обратно (in castra L; Ithăcam H)
    2) возить взад и вперёд, перевозить ( aliquem VF)

    Латинско-русский словарь > reveho

  • 5 zurückfahren

    zurückfahren, I) v. tr. revehere; retro vehere. – II) v. intr: 1) mit einem Fahrzeuge: revehi curru (zu Wagen) od. navi (zu Schiffe); im Zshg. bl. revehi (z.B. Piraeum: u. ad alqm). – 2) zurückprallen: resilire. – mit dem Kopfe z., caput retrahere.

    deutsch-lateinisches > zurückfahren

  • 6 zurückreiten

    zurückreiten, revehi equo, im Zshg. bl. revehi (z.B. in castra).

    deutsch-lateinisches > zurückreiten

  • 7 citatus

    citātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. cito), angetrieben, beschleunigt, schleunig, rasch, geschwind, eilend (Ggstz. tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: imbribus continuis citatior solito amnis, Liv.: Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur, Caes.: citatus ambulet milia passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum rapit, Liv.: citato agmine invehi, Liv.: citato agmine iter ingredi, Liv.: citatiore quam inde venerat agmine die sexto ad stativa sua atque ad hostem pervenit, Liv.: quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt, Liv. (vgl. Drak. Liv. 3, 23, 3). – citato equo Larissam contendit, Caes.: equo citato ad cohortes avehi, ad urbem revehi, Liv.: inde citato equo Cales percurrere, Liv.: u. equis citatis avolant Romam, Liv.: equis citatis advolant, Liv.: citatis equis nuntium ad patrem perferunt, Liv.: puerum citatis iumentis obtrivit, Suet. (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato cursu Pydnam venit, Iustin. – citato itinere miserunt, qui eum interficerent, Iustin. – b) insbes., α) als mediz. t. t., pulsus arteriarum stabilis aut citatus aut tardus, Plin. 11, 219: alvus citatior, flüssiger Leib, Plin. 7, 63. – β) rhet. t. t., v. Vortrag u. Redner, rasch, erregt, lebhaft, pronuntiatio citata (Ggstz. pressa), Quint.: manus citatior (Ggstz. lenior), Quint.: spatia citatiora (Ggstz. lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint.

    lateinisch-deutsches > citatus

  • 8 reveho

    re-veho, vēxī, vectum, ere, I) zurückführen, -tragen, -bringen, auf den Schultern, zu Pferde, Schiffe, Wagen usw., 1) eig.: a) act. u. pass.: tela revexit (zu Schiffe), Ov.: praeda revecta, zurückgebracht (zu Wagen), Liv. – b) medial revehi, zurückkommen, -fahren, -reiten (mit u. ohne equo, curru, nave etc.), equo, zurückreiten, Liv.: u. so in castra, Liv., inde ad proelium, Liv.: revectus equis, Ov.: curru triumphali, Plin.: cum per circum reveheretur, zurückfuhr, Liv.: Ithacam (nach J.), zurückfahren, Hor. – 2) übtr.: ad superiorem aetatem revecti sumus, (in der Rede) zurückgekommen, Cic.: famam ex Bithynia, zurückbringen, heimbringen, Plin. ep.: r. triumphum, heimbringen, Eutr. – II) = veho et reveho, hin- und zurückfahren, quos revehat, Val. Flacc. 1, 99.

    lateinisch-deutsches > reveho

  • 9 Linie

    Linie, I) als Ausdehnung in die Länge: 1) im allg.: linea. – lineamentum (Linie der Größenlehre). – nach der L., ad lineam. – Übtr., in erster L...., in zweiter L...., in dritter L, maxime... secundo loco... tertio (s. Cic. Caecin. 23; Cic. ep. 1, 6. § 1 u. 2). – auf gleiche L. stellen mit etc., in eodem genere ponere mit Genet. (z.B. quos ego utrosque in eodem genere praedatorum direptorumque pono, Cic. Cat. 2, 20; vgl. »gleichstellen«): auf gleicher L. stehen mit etc., alci parem esse, in einer Sache, alqā re (z.B. libertate esse parem ceteris, principem dignitate, Cic. Phil. 1, 34). – 2) insbes.: a) die Linie im Gesicht, in den Händen: incisura. – lineamentum (Gesichtszug). – b) in der Sternkunde, die Gleichungslinie, der Äquator: aequinoctialis circulus. – c) Grenzlinie, Grenze: finis. – regio (Landstrich, z.B. Sida, quae extrema regio est provinciae meae). – II) als Richtung übh.: 1) eig.: linea. – regio (die Richtung einer Örtlichkeit etc. nach irgend einer Sache). – ordo (Ordnung, Reihe). – die der Stadtmauer gegebene Richtung u. Linie, tractus ductusque muri. – in gerader L., rectā lineā; ad lineam (nach der Richtschnur); recto itinere rectā viā (in gerader Richtung des Wegs, z.B. reisen etc.); rectā regione (in gerader Richtung der Gegend, ohne Krümmung); recto ordine (in gerader Reihe, z.B. aufgestellt sein etc.); aequā fronte (in gleicher Front, von Soldaten, Schiffen, z.B. vorrücken, procedere): in gerader L. mit et was, rectā alcis rei regione (z.B. fluminis Danuvii). – 2) meton., das, was eine Linie, Reihe bildet, a) Linie von Buchstaben, Zeile: versus; versiculus. – b) als milit. t. t.: α) in Reih und Glied aufgestellte Soldaten, Schiffe: acies (bes. für die Schlacht); vgl. »Linientruppen«. – das Heer stellt sich in L., exercitus aciem instruit: das Heer in drei Linien aufstellen, aciem triplicem instruere: mit den Truppen in die L. rücken, copias in aciem educere: die L. vorrücken lassen, aciem promovere: hinter der L. aufstellen, in extremo locare: hinter die L. zurückziehen, in postremam aciem recipere: vor die L., wieder vor die L. reiten, vehi, revehi ad prima signa. – ein Soldat, ein Schiff von der L., s. Liniensoldat, -schiff. – β) Plur., die »Linien« = die Punkte, die ein operierender Feind besetzt hält: praesidia, ōrum,n. pl. (z.B. praesidia Romana [1610] intrare: u. intra sua praesidia se recipere). – γ) im Festungsbau, bei Belagerungen, die umgebenden Werke: opus (im allg., Wälle u. Gräben). – fossa (ein gezogener Graben). – eine L. um etwas ziehen, circummunire alqd opere od. operibus; alqd circumdare fossā: die ganze L. mit Truppen besetzen: *per totum opus milites disponere. – c) in den Geschlechtsregistern, Reihe der Nachkommen: linea (z.B. aufsteigende, superior: absteigende, inferior, ICt.). – die weibliche L., ex feminino sexu descendentes (ICt). – von väterlicher, mütterlicher L., a patre; a matre; paterno, materno genere: von ihnen entsprangen zwei Linien der Oktavier, ab iis duplex Octaviorum familia defluxit: in gerader L. mit jmd. verwandt sein, artissimo gradu contingere alqm (z.B. von mütterlicher Seite, a matre).

    deutsch-lateinisches > Linie

  • 10 zurückjagen

    zurückjagen, I) v. tr., s. zurücktre iben. – II) v. [2822] intr. citato equo revehi. zurückkämmen, das Haar, capillos revocare; capillos a fronte (contra naturam) retro agere.

    deutsch-lateinisches > zurückjagen

  • 11 zurücksegeln

    zurücksegeln, renavigare (zurückschiffen, z.B. ex India: u. ab Astura Antium: u. ad Cumana regna). – revehi (zu Schiffe zurückfahren, z.B. Piraeum: u. ad alqm).

    deutsch-lateinisches > zurücksegeln

  • 12 zurücksprengen

    zurücksprengen, equo citato revehi.

    deutsch-lateinisches > zurücksprengen

  • 13 fox earth

    subst. \/ˈfɒksɜːθ\/
    revehi

    English-Norwegian dictionary > fox earth

  • 14 hole

    həul 1. noun
    1) (an opening or gap in or through something: a hole in the fence; holes in my socks.) hull, sprekk
    2) (a hollow in something solid: a hole in my tooth; Many animals live in holes in the ground.) hull
    3) ((in golf) (the point scored by the player who takes the fewest strokes to hit his ball over) any one of the usually eighteen sections of the golf course between the tees and the holes in the middle of the greens: He won by two holes; We played nine holes.)
    2. verb
    1) (to make a hole in: The ship was badly holed when it hit the rock.) lage hull i, gjennomhulle
    2) (to hit (a ball etc) into a hole: The golfer holed his ball from twelve metres away.)
    hull
    I
    subst. \/həʊl\/
    1) ( gjennom noe) hull, åpning
    2) hulrom, grop
    3) ( sjøfart) gatt
    4) ( overført) hull, høl
    5) ( hverdagslig) knipe, klemme, forklaring: kinkig eller pinlig situasjon
    6) hi
    7) ( golf) hull
    8) ( golf) forklaring: poeng vunnet av den som får ballen fra tee-en til hullet med færrest slag
    9) ( overført) feil, brist, svikt
    blow a hole in ødelegge virkningen av
    caught like a rat in the hole ( overført) trengt opp i et hjørne
    halved hole ( golf) delt hull
    hole in the wall (amer.) en liten, luguber restaurant ; en liten, luguber butikk (britisk, slang) minibank, bankomat
    be in a hole (hverdagslig, britisk, austr.) være i en vanskelig situasjon
    in holes eller all in holes full av hull
    jeg har hull overalt på strømpene, strømpene mine er fulle av hull
    in the hole (softball, baseball) tredje slagmann i en omgang
    be in the hole (amer., hverdagslig) skylde penger
    she is $500 in the hole
    knock holes in an argument knuse et argument
    like a hole in the head ( hverdagslig) ikke i det hele tatt
    make a (large) hole in gjøre et dypt innhugg i (pengekassen e.l.)
    make a hole-in-one ( golf) gjøre hole-in-one (treffe hullet med ett slag fra tee-en)
    pick holes eller pick a hole in hakke hull i, hakke hull på ( overført) slå hull på, finne feil ved, kritisere
    put a big hole in ( hverdagslig) spise eller drikke en stor del av
    wear something into holes slite hull på noe
    work holes in slite hull i
    II
    verb \/həʊl\/
    1) hulle, gjennomhulle, lage hull (i)
    2) forklaring: plassere eller legge i hull
    3) ( golf) gå i hull, slå i hull (ball)
    4) få hull, gå i stykker (om sokker)
    hole out ( golf) slå ballen i hull (cricket, om forsvarer) bli tatt
    hole up gå i vinterhi (slang, amer.) gjemme seg, holde seg skjult

    English-Norwegian dictionary > hole

  • 15 citatus

    citātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. 2. cito), angetrieben, beschleunigt, schleunig, rasch, geschwind, eilend (Ggstz. tardus), a) übh.: citati (eiligen) nautae, Prop.: citatior volatus (avium), Frontin.: imbribus continuis citatior solito amnis, Liv.: Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur, Caes.: citatus ambulet milia passuum minime duo, Scrib.: ferunt citati signa, Liv.: penna citatior ibat, Sil.: citatum agmen Tusculum rapit, Liv.: citato agmine invehi, Liv.: citato agmine iter ingredi, Liv.: citatiore quam inde venerat agmine die sexto ad stativa sua atque ad hostem pervenit, Liv.: quam citatissimo poterant agmine sese abripuerunt, Liv. (vgl. Drak. Liv. 3, 23, 3). – citato equo Larissam contendit, Caes.: equo citato ad cohortes avehi, ad urbem revehi, Liv.: inde citato equo Cales percurrere, Liv.: u. equis citatis avolant Romam, Liv.: equis citatis advolant, Liv.: citatis equis nuntium ad patrem perferunt, Liv.: puerum citatis iumentis obtrivit, Suet. (vgl. Drak. Liv. 7, 41, 3). – citato gradu in Graeciam contendere, Iustin.: citato gradu recedere (Ggstz. sensim recedere), Curt. – citato cursu Pydnam venit, Iustin. – citato itinere miserunt, qui eum interficerent, Iustin. – b) insbes., α) als mediz. t. t., pulsus arteriarum stabilis aut citatus aut tardus, Plin. 11, 219: alvus citatior, flüssiger Leib, Plin. 7, 63. – β) rhet. t. t., v. Vortrag u. Red-
    ————
    ner, rasch, erregt, lebhaft, pronuntiatio citata (Ggstz. pressa), Quint.: manus citatior (Ggstz. lenior), Quint.: spatia citatiora (Ggstz. lentiora), Quint.: argumenta acria et citata, Quint.: soni tum placidi tum citati, Gell.: in argumentis citati sumus, Quint.: Roscius citatior, Aesopus gravior fuit, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > citatus

  • 16 reveho

    re-veho, vēxī, vectum, ere, I) zurückführen, -tragen, -bringen, auf den Schultern, zu Pferde, Schiffe, Wagen usw., 1) eig.: a) act. u. pass.: tela revexit (zu Schiffe), Ov.: praeda revecta, zurückgebracht (zu Wagen), Liv. – b) medial revehi, zurückkommen, - fahren, -reiten (mit u. ohne equo, curru, nave etc.), equo, zurückreiten, Liv.: u. so in castra, Liv., inde ad proelium, Liv.: revectus equis, Ov.: curru triumphali, Plin.: cum per circum reveheretur, zurückfuhr, Liv.: Ithacam (nach J.), zurückfahren, Hor. – 2) übtr.: ad superiorem aetatem revecti sumus, (in der Rede) zurückgekommen, Cic.: famam ex Bithynia, zurückbringen, heimbringen, Plin. ep.: r. triumphum, heimbringen, Eutr. – II) = veho et reveho, hin- und zurückfahren, quos revehat, Val. Flacc. 1, 99.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reveho

  • 17 re-vehō

        re-vehō vexī, vectus, ere,    to carry back, bring back, convey back: Segestam Carthagine revecta: praedam inde, L.: tela ad Graios, O.: domum te. H.: revehi ad proelium, return, L.: equo citato ad urbem revectus, riding, L.: Hac ego sum captis macte revectus equis, O.—Fig.: ad paulo superiorem aetatem revecti sumus, have gone back.

    Latin-English dictionary > re-vehō

  • 18 reveho

    rĕ-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or bring back, to convey back (class.; syn.: [p. 1589] reporto, refero, reddo).
    I.
    Lit.:

    Diana Segestam Carthagine revecta,

    Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77; so,

    praedam inde,

    Liv. 1, 35:

    tela ad Graios,

    Ov. M. 13, 402:

    aliquem domum (mater),

    Plaut. Bacch. 1, 1, 9; 10; Hor. Epod. 13, 16:

    Promethea (satelles Orci),

    id. C. 2, 18, 36:

    arma,

    Stat. Th. 2, 734:

    exsequias Romam,

    Eutr. 9, 2:

    revehunt vitrea, et aëna, vestis, fibulas,

    Plin. 12, 19, 42, § 88.—
    b.
    Pass., in mid. force, to drive, ride, sail, etc., back; to return:

    ne quis reveheretur inde ad proelium,

    Liv. 3, 70:

    equo citato ad urbem revectus,

    id. 7, 41; 34, 15:

    consul revectus in castra,

    id. 2, 47:

    per circum ad foros,

    id. 45, 1:

    curru triumphali revectus est,

    Plin. 7, 26, 27, § 96:

    non satis est Ithacam revehi?

    Hor. S. 2, 5, 4:

    hac ego sum raptis parte revectus equis,

    Ov. A. A. 2, 138.—
    II.
    Trop.:

    famam optimam ex Bithyniā revexisti,

    brought back, brought home, Plin. Ep. 8, 24, 8:

    ad paulo superiorem aetatem revecti sumus,

    have gone back, Cic. Brut. 63, 225.

    Lewis & Short latin dictionary > reveho

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»