Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

retribution

  • 1 réttlát refsing, makleg málagjöld

    Íslensk-ensk orðabók > réttlát refsing, makleg málagjöld

  • 2 HEFNA

    * * *
    (-da, -dr), v. to avenge, take vengeance;
    with the thing and the person in gen.,
    hefna sára, to avenge the wounds,
    hefna bróður síns, to avenge one’s brother,
    hefna sín, to avenge oneself;
    with dat. of the person,
    hefna e-m, to take vengeance on (skulu við hefna honum);
    with the thing in gen. and the person in dat.;
    áttu honum at hefna frændaláts, thou hast to avenge on him the death of a kinsman;
    impers., e-m hefnir e-t, one pays (suffers) for a thing (svá hefndi honum þat mikla mikillæti);
    with preps., hefna e-m fyrir e-t, hefna e-s a e-m, to avenge a thing on one;
    refl., hefnast, to avenge oneself (= hefna sín);
    hefnast e-s, to avenge a thing;
    e-m hefnist e-t, one has to pay (suffer) for;
    * * *
    d, also spelt hemna, N. G. L. i. 19, [Dan. hævne; Swed. hämna]:—to revenge, with dat. of the person and gen. of the thing, or ellipt. omitting either the gen. or the dat., or adding an adverb:
    I. gener. to avenge, take vengeance; hefna Grími sinnar svívirðingar, Fms. ii. 172; vildi jarl nú gjarna h. Þorleifi þessar smánar, Fb. i. 213; á ek at h. honum mikillar sneypu, Fms. x. 341; sagði hvers honum var at hefna, Bret. 50; áttú honum at hefna frænda-láts, Fb. ii. 350; at hann mundi henni þess sárliga h., 381; eða hverr er hér sá ríkis-manna, er eigi muni honum eiga at h. stórsaka? Ó. H. 213; ek skal fara með þér ok skulu vit hefna honum, Eg. 189; því mæli ek eigi í móti, at þér farit við liði ok hefnit þeim, Fms. ix. 306; hón hefnir ok þeim er brigða, Edda 21.
    β. with gen., þó skal ek þessa hefna, Nj. 19; Guð hefnir svá reiði sinnar, Sks. 338; goð hefna eigi alls þegar, Nj. 132: h. sín, to avenge oneself; sá maðr er á er unnit á at hefna sín, Grág. ii. 17; hefnit yðar eigi sjálfir, Rom. xii. 19; ok blóðs sinna þjóna hefir hann hefnt, Rev. xix. 2; þeir menn, er þeir áttu minna í at hefna, those men who had less to avenge, Eg. 86; verðr þeim því ekki skjótt hefndr sinn ósómi, Fbr. 22.
    γ. with prep. á; hefna e-s á e-m, to avenge a thing upon one, Eg. 425, Fb. i. 471, Sks. 719, Sturl. ii. 148; this also is the mod. usage, og hefnir vors blóðs á þeim, Rev. vi. 10: singly, hefna á e-m, en ef hann vill eigi bæta, þá megu frændr hins dauða h. á honum, N. G. L. i. 122.
    II. with a single gen. and referring to the blood revenge; hversu Hákon jarl hefndi föður síns, Fms. i. 56; hefna Rögnvalds, ix. 306; h. myndi Höskuldr þín, Nj. 176; at þú hefnir þeirra sára allra, er hann hafði á sér dauðum, id.; hefndú (imperat.) vár, en vér þín ef vér lifum eptir, 198; þat hlægir mik, segir Skarphéðinn, ef þú kemsk brott, mágr, at þú munt h. mín, 202; sverja þann eið, at hverr skal annars h. sem bróður sins, Gísl. 11; nú vilda ek til þess mæla, at hvárr okkarr hefndi annars, sá er lengr lifði, ef vit höfum líflát af vápnum eðr manna-völdum, Barn. 58; þó er þér meiri nauðsyn at h. föður þíns en spá mér slíkar spár, Mj. 182; en þó væri honum eigi úskyldra at h. föður síns, en at kasta únýtum orðum á mik—konungr mælti, er þat satt, Halli, at þú hafir eigi hefnt föður þíns? Fms. vi. 367; þat var þá mælt, at sá væri skyldr at h. er vápni kipti ór sári, Gísl. 22. For the old blood revenge see the Sagas passim, e. g. Ld. ch. 60, Gísl., Fbr., Grett. (fine), Heiðarv. S., Orkn. ch. 8. But even in the Saga time a more law-abiding spirit began to prevail, and a settlement (görð) took place in many cases instead of the old practice of taking life for life; and so the law distinguishes between mann-hefndir and sektir, i. e. blood-vengeance and temporary exile or the like; indicative of this better spirit is the old saying, jafnan orkar tvímælis þó at hefnt sé, revenge always causes dissension, Nj. 139: revenge amongst kinsmen was forbidden, síðr þú hefnir, þótt þeir sakar göri | þat kveða dauðum duga, Sdm. 22, cp. ætt-víg, cp. also Ld. ch. 53 sqq. and many other passages; a touching instance is recorded in Nj. ch. 146, p. 248; it is characteristic of the old times, that bloodshed might be atoned for, but not slander, calumny, or imprecations, cp. annars dags láttu hans öndu farit, Sdm. 24, 25, and many passages in the Sagas, e. g. Glúm. ch. 7, 18, Lv. ch. 13, Nj. ch. 44, 92, Þorst. Síðu H., cp. also Hm. 28, 72.
    III. impers., e-m hefnir e-t, to pay dearly for; svá hefndi honum þat mikla mikillæti, at hann gékk í braut fullr af harmi, Edda 22; þá hljóp Ólafr í fen eitt báðum fótum … því bar svá til, at mér hefndi, Fms. x. 261.
    IV. reflex. to take revenge; at hefnask á e-m, to take revenge on one, Bær. 5; leituðu Norðmenn at hefnask, Fms. i. 108; fóru þau orð um, at Dana-konungr mundi þess hefnask, 29; hefnask sinnar svívirðingar, Gþl. 183; hefnask sín, hefna sín, 184: with gen. of the person, ok svá þeir er hemnask þessara úbóta-manna, as also the persons who take revenge on these miscreants, N. G. L. i. 19 (rare).
    2. reflex. impers. (see III. above), to come to make retribution (of Nemesis); e-m hefnisk e-t or e-s, hvárt mun Gunnari aldri hefnask þessi újafnaðr? eigi mun þat segir, segir Rútr, hefnask mun honum víst, the day of retribution will come to him, Nj. 38: very freq. in mod. usage of just retribution, mér hefndisk fyrir það; þér hefnist fyrir það, used even of slight matters.
    V. part. as adj. hefndr, revenged; compar., era slíks manns at hefndra sem Gregorius var, þótt þeir komi allir fyrir, Hkr. iii. 399; þótt föður várs sé eigi at hefndra (viz. though he be slain), Fs. 40. 2. hefnandi, part. act. a revenger, Greg. 41: poët. = sons, as the duty of revenge devolved upon the nearest heir, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > HEFNA

  • 3 gjald

    n.
    1) tribute (hann lagði g. á borgina);
    2) payment; þá héldu bœndr galdinu, they kept back the payment;
    3) retribution, esp. pl.; ella mun þér g. at verða, thou shalt pay dear for it;
    4) reward, return, compensation; æ sér gjöf til gjalda, gift looks for gift.
    * * *
    n. [vide gildi]:
    I. sing. tribute, payment; því er gjöf gjaldi betri, at …, N. G. L. i. 54; gjald þat er Finnar skyldu reiða, Eg. 67; seint gengr gjaldit, Fms. iv. 329; þá héldu bændr gjaldinu, they kept back the payment, vii. 302; beiddi nokkurra fresta um gjaldit, viii. 174; hann lagði gjald á borgina, Ó. H. 22.
    II. usually in pl.; hann tók stór gjöld af sumum, Fms. i. 28; til gjalda ok til útgöngu, payment, Grág. i. 184; lýsti hann til gjalda ok útgreizlu, Nj. 15; stefna til tveðra gjalda, double payment, i. e. double the value, Grág. ii. 188; gjalda einum gjöldum, the actual value, 132; fullum gjöldum, Ó. H. 86: a fine, maðr á at taka gjöld um konu, Grág. i. 278; mann-gjöld, weregild.
    2. metaph. retribution; Drottinn sýndi hver gjöld koma munu fyrir ofstopa, 655 xxi. 3: rarely in sing., ella mun þér gjald at verða, thou shalt pay dear for it, Nj. 126:—freq. in eccl. use, synda-gjöld, illverka-gjöld, Pass. 32. 11: so in the phrase, góðra gjalda vert, ef …, i. e. one must even be thankful, if not …; ok góðra gjalda vert ef ekki eru drepnir sumir, Sturl. iii. 266:—reward, compensation, in a good sense, æ sér gjöf til gjalda, gift calls for gift, Gísl. 28.

    Íslensk-ensk orðabók > gjald

  • 4 endr-þága

    u, f. retribution, Hm. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > endr-þága

  • 5 hefnda-laust

    n. adj. without retribution, Fms. x. 33, Sturl. i. 153.

    Íslensk-ensk orðabók > hefnda-laust

  • 6 hefndar-dómr

    m. Nemesis, retribution, Greg. 24.

    Íslensk-ensk orðabók > hefndar-dómr

  • 7 hefndar-hönd

    f. a hand of retribution, Pass. 37. 13.

    Íslensk-ensk orðabók > hefndar-hönd

  • 8 NEFST

    f. (nepst), [Swed. näfst], a penalty, chastisement; undir Heilagrar kirkju nefst ok refsing, Munk. 72, D. N. v. 785: en er verra, þat er vita þykkjumk, niðja stríð um nept, my mind bodes me still worse things, a sore retribution to thy sons (a bitter fratricidal strife), Skv. 2. 8, for this must be the true sense of this contested passage; nept for nepst may be right by analogy of heipt and heipst; the word is altogether obsolete in Iceland, but is still in use in Sweden.

    Íslensk-ensk orðabók > NEFST

  • 9 ofr-gjöld

    n. pl. fearful, dire retribution, Skv. 2. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > ofr-gjöld

  • 10 hefndalaust

    Íslensk-ensk orðabók > hefndalaust

  • 11 ofrgjold

    Íslensk-ensk orðabók > ofrgjold

См. также в других словарях:

  • retribution — Retribution …   Thresor de la langue françoyse

  • rétribution — [ retribysjɔ̃ ] n. f. • 1120; lat. retributio, de retribuere ♦ Ce que l on gagne par son travail; ce qui est donné en échange d un service, d un travail (en général, de l argent). ⇒ paye, rémunération, salaire. Recevoir une rétribution : être… …   Encyclopédie Universelle

  • Retribution — may refer to:* Retributive justice * Retribution Engine, a video game engine * Retribution (novel), a novel by Jilliane Hoffman * , a 2007 novel by Jim DeFelice and Dale Brown * Retribution (Malevolent Creation album), a 1992 album by Malevolent… …   Wikipedia

  • retribution — Retribution. s. f. Recompense que l on donne en reconnoissance de quelque chose. Les soins qu il a pris dans cette affaire, meritent quelque retribution. on luy a donné cela par forme de retribution. c est une retribution qui luy est deuë. Il se… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Rétribution — Données clés Titre original Retribution Réalisation Kiyoshi Kurosawa Scénario Kiyoshi Kurosawa Acteurs principaux Koji Yakusho Manami Konishi Tsuyoshi Ihara Pays d’origine …   Wikipédia en Français

  • Retribution — Ret ri*bu tion, n. [L. retributio: cf. F. r[ e]tribution.] 1. The act of retributing; repayment. [1913 Webster] In good offices and due retributions, we may not be pinching and niggardly. Bp. Hall. [1913 Webster] 2. That which is given in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Retribution — est une mixtape de Kuniva, membre du groupe D 12 et collaborateur régulier d Eminem, sortie en 2010. Annoncée depuis plusieurs années, Retribution est le premier projet solo de Kuniva, qui limitait jusque là ses apparitions en solo. Pour l… …   Wikipédia en Français

  • retribution — ret·ri·bu·tion /ˌre trə byü shən/ n: punishment imposed (as on a convicted criminal) for purposes of repayment or revenge for the wrong committed Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. retribution …   Law dictionary

  • retribution — (n.) late 14c., repayment, from L. retributionem (nom. retributio) recompense, repayment, from retributus, pp. of retribuere hand back, repay, from re back (see RE (Cf. re )) + tribuere to assign, allot (see TRIBUTE (Cf …   Etymology dictionary

  • retribution — [re΄trə byo͞o′shən] n. [ME retribucioun < OFr retribution < LL(Ec) retributio < L retributus, pp. of retribuere, to repay < re , back + tribuere, to pay: see TRIBUTE] punishment for evil done or reward for good done; requital… …   English World dictionary

  • Retribution — (lat.), Belohnung, Vergeltung …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»