Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

retentus

  • 1 retentus

    I a, um part. pf. к
    1) retendo M
    II retentus, ūs m.

    Латинско-русский словарь > retentus

  • 2 et

    (coni.) 1) и (1. 7 D. 7, 2. 1. 37 § 1. 1. 66 D. 28, 5. 1. 16 § 2. 1. 36 § 2. D. 30. 1. 7. 61 pr. D. 31. I. 20 § 2 D. 33, 7. 1. 56 pr. § 1. 1. 129 D. 45, 1. 1. 11 § 1. D. 45, 2. 1. 142 D. 50, 16. 1. 4 § 1 C. 6, 38);

    et caetera (см. саeterus).

    2) так же (§ 4 J. 2, 7. 1. 19 § 1 D. 1, 18. 1. l D. 24, 3. 1. 3 § 10 D. 37, 10. 1. 4 pr. D. 45, 1. 1. 52. 65. 77. 89 § 2. 1. 101 § 1. 1. 128, 162 - 164. 189. 196 pr. D. 50, 16);

    et-et, как - так и (1. 9. 23. 136. 178 § 1. 2. 1. 181. 185. 211 eod.)

    3) как (1. 33 § 1 D. 24, 1). 4) и притом, a magistratu retentus, et retentus sine dolo m. (1. 2 § 9 D. 2, 11);

    et utique recte (1. 46 § 7 D. 3, 3).

    5) но, Romae satisdare non posse, et ibi posse, quo postulat remitti (1. 8 § 5 D. 2, 8);

    et tamen (1. 5 § 3 D. 1, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > et

  • 3 retineo

    re-tineo, tinuī, tentum, ēre [ teneo ]
    а) удерживать, задерживать (aliquem Pl, C etc.; tempestate retentus Cs); сдерживать (equum QC; lacrĭmas O); держать ( aliquem in vinculis O); сохранять за собой (amicos H; libertatem C)
    Fortunam citius reperias, quam retineas PS — счастье легче найти, чем сохранить
    б) обуздывать ( ferum animum T); сдерживать, подавлять ( gaudia O); приковывать к себе, захватывать, пленять ( animos in legendo C); сковывать, связывать ( verba dolore retenta O)
    r. memoriam alicujus rei C, Cs или aliquid memoriā r. C — помнить о чём-л.

    Латинско-русский словарь > retineo

  • 4 familia

    1) принадлежащее семейству или лицу имение, имущество (1. 195 § 1 D. 50, 16.);

    gentiles familiam habento (L. XII. tab. V. 5. - ex ea familia in eam familiam (1. c. 8);

    actio familiae erciscundae (см. erciscere);

    familiam restituere rogari (1. 14 § 8 D. 36, l);

    familiae emtor;

    familiam vendere, mancipare, mancipio dare - accipere;

    familiae venditio, mancipatio (Gai. II. 102 - 106. 109. 115. 119. 121. 137. Ulp. XX. 7).

    2) находящиеся под властью общего родоначальника лица, связанные родством, основанным на отцовской власти (agnatio) (1. 195 § 2 D. 50, 16. § 4 eod. § 5 eod. 1. 196 § 1 eod. 1. 40 § 2 eod.);

    familia adoptiva (1. 1 § 4 D. 38, 8. 1. 4 § 10 D. 38, 10. cf. 1. 23 D. 1, 7);

    filius, nepos, in familia retentus (1. 84 D. 29, 2. 1. 9 D. 37, 6);

    exire ex fam. alicuius (1. 32 D. 40, 12);

    mutare, amittere familiam (1. 3 pr. 1. 11 D. 4, 5. 1. 67 § 2 seq. D. 31. 1. 38 § 3 D. 32);

    petere, ne fundus de fam. exeat etc. (см. exire s. 1); (1. 114 § 15 D. 30. 1, 69 § 1. 3. 4. 1. 78 § 3 D. 31. 1. 32 § 6 eod. 1. 5 C. 6, 38 1. 15 D. 35, 1. cf. 1. 4 D. 27, 2. 1. 41 § 7 D. 32. 1. 21 D. 33, 5. 1. 21 pr. D. 36, 2. 1. 41 § 16 D. 40, 5. 1. 5 D. 11, 7).

    3) дом, семейство, особ. рабы, по отношению к которым имело место разделение на fam. rustic. и urbana (1. 32 D. 9, 4. 1. 1 § 1. 1. 25 § 1. 2. D. 21, 1. 1. 79 pr. D. 32. 1. 1 pr. 1. 12 § 1. 2 D. 39, 4. 1. 1 pr. 11. 16 - 19. D. 43, 16. 1. 2 § 14. 16. D. 47, 8. 1. 40 § 3. 1. 195 § 3 D. 50, 16);

    fam. urbana-rustica (1. 166 eod.), - publica-privata (1. 1 D. 1, 15), domestica, venalicia (1. 31 § 10 D. 24, 1. 1. 1 pr. D. 29, 5).

    4) отряд рекрут (1. 9 C. 10, 1. 1. 1 C. 12, 39).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > familia

См. также в других словарях:

  • rétenteur — rétenteur, trice [ retɑ̃tɶr, tris ] adj. • 1552; du lat. retentus, p. p. de retinere « retenir » ♦ Didact. Qui retient, qui exerce une action pour retenir. Muscle rétenteur. ● rétenteur nom masculin Personne qui exerce un droit de rétention.… …   Encyclopédie Universelle

  • Retent — Re*tent , n. [L. retentum, fr. retentus, p. p. See {Retain}.] That which is retained. Hickok. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • retentive — adjective Etymology: Middle English retentif, from Anglo French & Medieval Latin; Anglo French, from Medieval Latin retentivus, from Latin retentus, past participle of retinēre Date: 14th century having the power, property, or capacity of… …   New Collegiate Dictionary

  • List of Roman army unit types — This is a list of both unit types and ranks of the Roman army from the Roman Republic to the fall of the Roman Empire. The distinction between rank and unit type doesn t seem to have been as precise as in a modern day army, in which a soldier has …   Wikipedia

  • Conotrachelus — nenuphar, the plum curculio Scientific classification Kingdom: Animali …   Wikipedia

  • AELIUS Lamia — Suriae praepositus: sed ob metum a Tiberio Romae retentus: ac tandem urbi praepositus, obiit senex Serv. Galbâ, L. Sullâ Consulib. extromô anni: cuius mors funere censoriô celebrata. Tacit. 1. 6. Annal. c. 27. Vide et Lucius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AJAX alter — Maximinus, qui postea Imperator, a militibus ob fortitudinem cognominatus est. Iul. Capitolin. in Maximinis, c. 4. Tum ille a militia discessit et tamen retentus est per amicos Heliogabali, ne hoc quoque illius famae accederet, quod virum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ANTEJUS — praenomine Publius, Syriae a Nerone praepositus. Tacit. l. 13. Annal. c. 22. sed variis mox artibus elusus; ad postremum in urbe retentus est: invisus Neroni caritate Agrippinae et praetextu, quod annuam pecuniam Pammani Chaldaeae artis perito… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BRAHE Tycho — stirpe nobili natus, A. C. 1546. Daniâ, natali solô, relictâ, in Germaniam abiit, ibique Mathematicis Artibus, Astronomiae praesertim, eô successu se dedit totum, ut brevi Astronomorum princeps evaserit. Reversus in patriam sibi rusticam puellam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COEMPTIO — unum fuit ex tribus Nuptiarum apud Romanos generibus, indigitatum Virgilio, l. 1. Georg. v. 31. Teque sibi generum Tetbys emat omnibus undis. Ubi Servius, Tribus, inquit, modis apud Veteres nuptiae fiebani. Usu; si verbi gratiâ aulier annô cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CORONA Nuptialis — olim celebri in usu. Apud Hebraeos, in ipsa deductione seu nuptiis, Sponsos antiquissimis iam remporibus coronis ornari solitos fuisse, in Misna legimus. Et quidem Sponsi Corona, sive aurea, sive argentea, sive ex farre tosto formata, atque… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»