-
1 residentiary
residentiary [ˏrezɪˊdenʃǝrɪ] a1) относя́щийся к ме́сту жи́тельства; свя́занный с ме́стом жи́тельства2) церк. обя́занный прожива́ть в своём прихо́де -
2 residentiary
относящийся к месту жительства имя прилагательное: -
3 residentiary
[ˌrezɪˈdenʃərɪ]residentiary церк. обязанный проживать в своем приходе residentiary относящийся к месту жительства; связанный с местом жительства -
4 residentiary
ˌrezɪˈdenʃərɪ прил.
1) относящийся к месту жительства;
связанный с местом жительства
2) церк. обязанный проживать в своем приходе постоянный житель - the *s of the suburbs жители предместий - * of Russia лицо, постоянно проживающее в России (церковное) приходский священник;
пастор-резидент относящийся к месту жительства, связанный с местом жительства residentiary церк. обязанный проживать в своем приходе ~ относящийся к месту жительства;
связанный с местом жительстваБольшой англо-русский и русско-английский словарь > residentiary
-
5 residentiary
1. [͵rezıʹdenʃərı] n1. = resident I 12. церк. приходский священник; пастор-резидент2. [͵rezıʹdenʃərı] aотносящийся к месту жительства, связанный с местом жительства -
6 residentiary
[ˌrezɪ'denʃərɪ]1) Общая лексика: обязанный проживать в своём приход, относящийся к месту жительства, пастор-резидент, постоянный житель, связанный с местом жительства2) Церковный термин: приходский священник3) Бухгалтерия: относящийся к местожительству, связанный с местожительством -
7 residentiary
[ˏrezɪ`denʃərɪ]относящийся к месту жительства; связанный с местом жительстваобязанный проживать в своем приходеАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > residentiary
-
8 residentiary
adjective1) относящийся к месту жительства; связанный с местом жительства2) eccl. обязанный проживать в своем приходе* * *1 (a) связанный с местожительством; связанный с местом жительства2 (n) пастор-резидент; постоянный житель; приходский священник3 (r) относящийся к месту жительства* * ** * *['rezɪ'denʃɪerɪ /-ʃərɪ] adj. относящийся к месту жительства, связанный с местом жительства, обязанный проживать в своем приходе* * *1) относящийся к месту жительства; связанный с местом жительства 2) церк. обязанный проживать в своем приходе -
9 residentiary
относящийся к местожительству; связанный с местожительствомАнгло-русский словарь по экономике и финансам > residentiary
-
10 residentiary
[ˌrezɪ'den(t)ʃ(ə)rɪ]прил.1) относящийся к месту жительства; связанный с местом жительства -
11 residentiary
1. n церк. приходский священник; пастор-резидент2. a относящийся к месту жительства, связанный с местом жительства -
12 residentiary of Russia
Общая лексика: лицо, постоянно проживающее в РоссииУниверсальный англо-русский словарь > residentiary of Russia
-
13 minister residentiary
Юридический термин: министр-резидент -
14 minister residentiary
-
15 minister residentiary
-
16 Min Res
Общая лексика: Minister Residentiary -
17 minister
1) министр3) священнослужитель, служитель культа•minister extraordinary and plenipotentiary — чрезвычайный и полномочный посланник;
minister in charge — министр, стоящий во главе министерства;
minister in no charge — министр без портфеля;
minister in the Commons — министр в палате общин; министр, отчитывающийся перед палатой общин;
minister plenipotentiary — полномочный министр;
minister residentiary — министр-резидент;
minister without portfolio — министр без портфеля;
- minister of justiceminister with portfolio — министр, стоящий во главе министерства
- minister of state
- cabinet minister
- foreign minister
- junior minister
- non-cabinet minister
- non-departmental minister
- prime minister
- public minister
- resident minister
- shadow minister -
18 residential
-
19 minister
1. n министрForeign Minister, Minister for Foreign Affairs, Minister for External Affairs — министр иностранных дел
2. n дип. посланник; советник посольства3. n священник4. n глава религиозного орденаminister in charge — министр, стоящий во главе министерства
5. n редк. исполнитель, слуга6. v книжн. служить, прислуживать, помогать, оказывать помощь, содействие; способствовать7. v совершать богослужение8. v быть священникомСинонимический ряд:1. administrator (noun) administrator; chancellor; official; secretary2. clergyman (noun) cassock; churchman; clergyman; cleric; clerical; clerk; divine; ecclesiast; ecclesiastic; missionary; parson; pastor; preacher; priest; pulpitarian; pulpiteer; pulpiter; rabbi; reverend; sermonizer; sky pilot3. attend (verb) answer; attend; heal; mind; nurse; sustain; take care of; tend; treat4. help (verb) care; foster; help; mother; succor; wait5. serve (verb) do for; serve; wait onАнтонимический ряд:check; counteract; hamper; hinder; laity; neglect -
20 rezidente
▪ Terminilv rezidents, ped.lv Medicīnas augstskolas beidzējs, kas ir iestājies rezidentūrā un praktiskā darbā slimnīcā kvalificēta praktizējošā ārsta vadībā apgūst un/vai pilnveido praktiskās ārsta darba iemaņas, lai iegūtu licenci darbam konkrētā medicīnas prakses jomāru резидентen residenten residentiaryZva00
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Residentiary — Res i*den tia*ry ( d?n sh? r?; 277), a. [LL. residentiaris.] Having residence; as, a canon residentary; a residentiary guardian. Dr. H. More. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Residentiary — Res i*den tia*ry, n. 1. One who is resident. [1913 Webster] The residentiary, or the frequent visitor of the favored spot, . . . will discover that both have been there. Coleridge. [1913 Webster] 2. An ecclesiastic who keeps a certain residence.… … The Collaborative International Dictionary of English
residentiary — index denizen, habitant, household (domestic), inhabitant, lodger, occupant, resident Burton s Legal Th … Law dictionary
residentiary — [rez΄ə den′shē er΄ē, rez΄ə den′shə rē] adj. [ML residentiarius] 1. living in a place; resident 2. of, requiring, or bound to an official residence n. pl. residentiaries 1. a resident 2. Eccles. a clergyman bound to an official residence … English World dictionary
residentiary — adjective 1》 relating to or involving residence. 2》 (of a canon) required to live officially in a cathedral or collegiate church. noun (plural residentiaries) a residentiary canon … English new terms dictionary
residentiary — /rez i den shee er ee, sheuh ree/, adj., n., pl. residentiaries. adj. 1. residing; resident. 2. involving or under obligation to be in official residence. n. 3. a resident. 4. an ecclesiastic bound to official residence. [1515 25; < ML… … Universalium
residentiary — 1. adjective Of, pertaining to, or having residence (especially official residence) 2. noun A canon who has an official residence … Wiktionary
residentiary — rezɪ denʃɪerɪ / ʃərɪ adj. residing on the premises; requiring residency, requiring on site residence … English contemporary dictionary
residentiary — res·i·den·ti·ary … English syllables
residentiary — res•i•den•ti•ar•y [[t]ˌrɛz ɪˈdɛn ʃiˌɛr i, ʃə ri[/t]] adj. 1) residing; resident 2) involving or obligated to be in official residence • Etymology: 1515–25; < ML residentiārius=residenti(a) residence+ L ārius ary … From formal English to slang
residentiary — /rɛsəˈdɛnʃəri/ (say resuh denshuhree) adjective 1. residing; resident. 2. bound to or involving official residence. –noun (plural residentiaries) 3. a resident. 4. an ecclesiastic bound to official residence …