Перевод: со всех языков на латинский

с латинского на все языки

repentino

  • 1 plötzlich

    plötzlich, subitus (unvermutet u. überraschend). – repens od. repentinus (überraschend u. rasch, mit einem Schlage eintretend). – non ante provisus. improvisus (nicht vorhergesehen). – necopinatus od. inopinatus (nicht vermutet, unvermutet). – inexspectatus. non exspectatus (nicht erwartet). – eines pl. Todes sterben, repentinā morte perire; repentino mori. Adv.subito: repente; repentino; improviso; ex od. de improviso; auch subito atque improvisus (z.B. pl. entstehen Kriege, bella subito atque improvisa nascuntur).

    deutsch-lateinisches > plötzlich

  • 2 betroffen

    betroffen, commotus vultu (in den Mienen Erregtheit zeigend). – confusus. confuso ore (verwirrt). – obstupefactus (verdutzt, vor Staunen etc. betroffen). – novā re ictus (durch das Unerwartete heftig berührt). – b. über etwas, commotus alqā re (angenehm oder unangenehm erregt, z. B. gaudio, repentino eius adventu); ictus alqā re (unangenehm berührt, z. B. novā re). – jmd. b. machen, alqm confundere: b. werden, commoveri, absol. od. über etw., alqā re od. ex alqa re (heftig, sehr, vehementer): obstupescere (verdutzt vor Staunen etc. werden): b. scheinen, commoveri videri., Betroffenheit, facies confusior. os confusum (Verwirrtheit in den Mienen). – animus commotior (innere Erregtheit).

    deutsch-lateinisches > betroffen

  • 3 Erdfall

    Erdfall, terrae labes oder lapsus (als Einfall der Erde, Erdsturz). – terrae hiatus (als Kluft, Erdkluft). – es entsteht ein E., labes facta est: es entsteht ein großer E., hiatus vastus aperitur; plötzlich, vasto ac repentino hiatu terra subsīdit; ein tiefer, in infinitam altitudinem terra desīdit: es entstand ein tiefer E. mitten auf dem Forum, forum medium specu vasto collapsum est in immensam altitudinem: im veliternischen Gebiet entstanden sehr tiefe Erdfälle, in Veliterno agro terra ingentibus cavernis consedit.

    deutsch-lateinisches > Erdfall

  • 4 schnell

    schnell, celer (schnell, rasch, von leb. Wesen u. Dingen). – praeceps (über Hals und Kopf, schleunig, von leb. Wesen u. Dingen). – citus (geschwind, mit dem Nbbegr. der hastigen Eile, gew. v. Dingen). – properus. properans (eilig, von Pers.). – festinans (eilfertig, v. Pers.). – citatus. incitatus. concitatus (in schnelle Bewegung gesetzt, von leb. Wesen u. Dingen). – velox (flüchtig, von leb. Wesen u. Dingen). – pernix (flink, flink auf den Beinen, von leb. Wesen). – alacer (rasch u. behend, rührig). – agilis (beweglich, gelenkig; beide von leb. Wesen). – promptus (gleich bei der Hand, bereit, allezeit fertig, z.B. responsum). – praesens (schnell wirkend, z.B. remedium, venenum). – subitus. repentinus (unvermutet, überraschend, s. plötzlich). – zu schnell, praeproperus (zu eilig, sehr eilend). – schn. Schrittes, citato gradu: die schnellere Umdrehung des Himmels, conversio caeli concitatior: sch. Wirkung des Giftes, celeritas veneni: sch. Auffassung, celeritas percipiendi oder (im Lernen) ad discendum: sch. Ausführung, bl. celeritas: sch. Tod, mors celeris; mors repentina (ein plötzlich eintretender); mors subita (ein für die Angehörigen unerwarteter); verb. mors subita celerisque: eines sch. Todes sterben, repentinā morte od. repentino perire; subitā morte od. subito perire: bald schneller, bald langsamer sein, sich bewegen, tum incitari, tum retardari. Adv.celeriter. cito. festinanter. velociter (s. oben die Adjektt.). – subito. repente (plötzlich, s. d.). – raptim (unser »auf den Raub = in hastiger Eile«, z.B. conscribere exercitum). – zu schnell, praepropere (zu eilig). – aufs schnellste, so sch. als möglich, quam celerrime; quam primo; primo quoque tempore. – etwas sch. tun, maturare, properare, festinare mit Infin., z.B. schnell nach. Rom aufbrechen, maturare Romam [2057] proficisci: sch. ins Vaterland zurückkehren, in patriam redire properare: sch. fortgehen, festinare abire: sch. gehen, celeriter ire. celeri od. citato gradu ire (v. Pers.); celeri cursu ferri (von Wagen u. Schiffen); incitatius fluere od. ferri. citatum ferri (vom Flusse): schneller gehen (nachdem man vorher langsam gegangen ist), gradum addere oder corripere. – sich sch. auf die Beine machen, in pedes se conicere: sich sch. entfernen, se proripere: das ist schneller gesagt als getan, quam cito dicitur, non id facile etiam fit. – die Worte stürzten so sch. hervor, daß etc., tantus cursus verborum erat, ut etc.: sch. die Dinge (mit dem Verstand) auffinden können, in rebus excogitandis promptum esse.

    deutsch-lateinisches > schnell

  • 5 sterben

    sterben, mori (im allg., eig. u. übtr.). – demori (wegsterben, von einem Glied aus einer Gesellschaft). – emori (ganz sterben, ersterben, nachdrücklicher als mori). – intermori (absterben, fast nur uneig., von Gewächsen, Wurzeln, vom Feuer etc.). – Für das eig. mori euphemistische Redensarten: de vita decedere od. bl. decedere. e vita excedere. ex vita egredi (vom od. aus dem Leben scheiden, hinscheiden). – animam efflare od. edere. extremum vitae spiritum edere (den letzten Atemzug tun, verscheiden). – vivere oder esse desinere (aufhören zu leben, zu sein). – inter homines esse desinere (aufhören, unter den Menschen zu sein). – exstingui (gleichs. ausgelöscht werden, verlöschen, mit Rücksicht auf das Bild der Lebensflamme). – perire (umkommen, immer mit Ang. wie? od. wodurch? z.B. summo cruciatu: u. turpiter: u. ferro). – mortem od. diem supremum obire (das bestimmte Lebensende, den Tod erreichen, der gew. Ausdr. zur Bezeichnung eines ruhigen. sanften Todes). – mortem oppetere (dem Tod entgegengehen, den Tod erleiden, z.B. milies oppetere mortem quam illa perpeti malle). – mortem occumbere (in den Tod sinken, z.B. pro patria). – eines natürlichen Todes st., vitam naturae reddere; morbo naturae debitum reddere; suā morte defungi; fato fungi od. perfungi; fato obire mortem: freiwillig st., voluntariam occumbere mortem: eines gewaltsamen, keines natürlichen Todes st., morte violentā perire: an einer Krankheit st., morbo mori od. exstingui od. perire od. absumi; in morbum implicitum mori od. decedere: plötzlich st., eines plötzlichen Todes st., repentino mori; mortem repentinam obire: subitā morte exstingui: sanft (eines sanften Todes) st., excedere miti obitu; leni genere mortis exstingui: an einer Wunde st., ex vulnere mori: vor Freude st., mortis causam gaudium habere; nimio gaudio mori od. enecari: vor Alter (vor Alterschwäche) st., senectute confectum oder derelictum supremum diem obire: in sehr hohem Alterst., exactā aetate mori: sterben wollen, animam agere (im Sterben liegen); vitam fugere (nicht mehr leben wollen): gern st. wollen, mori desiderare: nicht st. können, animam agere neque exitum invenire posse: über (bei) einer Arbeit etc. st., in alqa re exstingui: in jmds. Armen st., in alcis complexu extremum vitae spiritum edere: für jmd. st., mori oder emori pro alqo (im allg.); cadere pro alqo (in der Schlacht): ehrenvoll ist es, für das Vaterland zu sterben, mors pro patria praeclara est: mit jmd. st., mori cum alqo.

    deutsch-lateinisches > sterben

  • 6 Trieb

    Trieb, I) in Pflanzen: a) das Treiben: motus. – b) das Getriebene, der Schößling: germen. – II) im Menschen: motus (innere Bewegung, Anregung, z.B. naturalis). appetitio (das Verlangen nach etwas als Handlung, z.B. cognitionis). appetitus (das Verlangen [2313] als Zustand, bes. der Trieb der Tiere, der Instinkt). – impetus (der heftige Drang der Seele zu etwas, z.B. benevolentiae). – studium (der Eifer, eifrige Drang zu einer Sache, z.B. historiae). – cupiditas (die Begierde nach etwas übh.). – incitatio mentis (der innere Antrieb). – sensus (das innere Gefühl, z.B. amandi). – desiderium (das sehnliche Verlangen nach etwas). – edler T., virtus: ein heißer T., ardor mentis (z.B. ad gloriam): leidenschaftlicher T., libīdo: gierige Triebe, avidae libidines: niedrige, unedle Triebe, studia prava od. turpia od. humilia. – einen T. zu etwas haben od. fühlen, studio od. desiderio alcis rei duci od. impelli; appetere od. concupiscere alqd: einen heftigen, starken T. zu etwas haben od. fühlen, ad alqd rapi; repentino animi impetu in alqd incitari: einen unwiderstehlichen T. zu etwas haben od. fühlen, trahi et duci ad alqd: keinen T. zu etwas haben od. fühlen, abhorrere od. alienum esse ab alqa re. – aus eigenem Triebe, s. freiwillig ( Adv.).

    deutsch-lateinisches > Trieb

  • 7 скончаться

    decedere, cedere [o, cessi, cessum]; excedere (vitā; e vita); defungi [or, nctus sum]; mori [ior, mortuus sum]; abjicere [io, jeci, jectum] animam; fungi fato [vita, morte]; supremum diem obire [eo, ii, itum]

    • скоропостижно скончаться mori repentino

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > скончаться

  • 8 ABRUPTLY

    [ADV]
    RAPTIM
    REPENTE
    REPENTINO
    ABRUPTE
    ABSCISE
    APSCISE

    English-Latin dictionary > ABRUPTLY

  • 9 ASTART

    [ADV]
    REPENTE
    REPENTINO

    English-Latin dictionary > ASTART

  • 10 BOB

    [A]
    LASCIVIBUNDUS (-A -UM)
    LASCIVUS (-A -UM)
    [ADV]
    MOBILITER
    RAPTIM
    REPENTE
    REPENTINO
    [N]
    CALUMNIA (-AE) (F)
    KALUMNIA (-AE) (F)

    English-Latin dictionary > BOB

  • 11 BOUNCE

    [ADV]
    REPENTE
    REPENTINO
    [V]
    RESILIO (-IRE -SILUI -SULTUM)
    DISSULTO (-ARE)
    RESULTO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > BOUNCE

  • 12 PLUMP

    [A]
    PLENUS (-A -UM)
    CRASSUS (-A -UM)
    BELLIATUS (-A -UM)
    SATUR (-TURA -TURUM)
    NITIDUS (-A -UM)
    PINGUIS (-E)
    OBESUS (-A -UM)
    OPIMUS (-A -UM)
    CORPULENTUS (-A -UM)
    RECTUS (-A -UM)
    [ADV]
    REPENTE
    REPENTINO
    [V]
    PINGUESCO (-ERE)

    English-Latin dictionary > PLUMP

  • 13 SHORT

    [A]
    BREVIS (-E)
    COLLECTUS (-A -UM)
    CONLECTUS (-A -UM)
    COMPENDIARIUS (-A -UM)
    CONPENDIARIUS (-A -UM)
    CONCISUS (-A -UM)
    EXIGUUS (-A -UM)
    PARVULUS (-A -UM)
    PARVUS (-A -UM)
    PARVOS (-A -UM)
    CIRCUMCISUS (-A -UM)
    ANGUSTUS (-A -UM)
    ARTATUS (-A -UM)
    CONREPTUS (-A -UM)
    CORREPTUS (-A -UM)
    [ADV]
    REPENTE
    REPENTINO
    [N]
    MODICUM (-I) (N)
    - BE SHORT OF
    - FALL SHORT
    - IN A VERY SHORT TIME
    - IN SHORT
    - IN SHORT CLAUSES
    - SOMEWHAT SHORT
    - VERY SHORT

    English-Latin dictionary > SHORT

  • 14 SLAP

    [ADV]
    REPENTE
    REPENTINO
    [N]
    STLOPPUS (-I) (M)
    ALAPA (-AE) (F)
    [V]
    ILLIDO (-ERE -LISI -LISUM)
    INLIDO (-ERE -LISI -LISUM)
    JACULOR (-ARI -ATUS SUM)
    IACULOR (-ARI -ATUS SUM)
    PLAUDO (-ERE PLAUSI PLAUSUM)
    PLODO (-ERE)
    ADPLAUDO (-ERE -USI -USUS)
    ADPLODO (-ARE -OSI -OSUS)
    APPLODO (-ERE -LOSI -LOSUS)
    DEPALMO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > SLAP

  • 15 SNAP

    [ADV]
    REPENTE
    REPENTINO
    [N]
    CREPITUS (-US) (M)
    CLOSTELLUM (-I) (N)
    [V]
    RAPIO (-ERE RAPUI RAPTUM)
    MORDEO (-ERE MOMORDI MORSUM)

    English-Latin dictionary > SNAP

  • 16 SUDDENLY

    [ADV]
    SUBITO
    DESUBITO
    SUBITO: DE SUBITO
    REPENTE
    DEREPENTE
    REPENTINO
    IMPROVISO
    INPROVISO
    IMPROVISO: DE IMPROVISO
    INPROVISO: DE INPROVISO
    IMPROVISO: EX IMPROVISO
    INPROVISO: EX INPROVISO
    ABRUPTE

    English-Latin dictionary > SUDDENLY

  • 17 UNEXPECTEDLY

    [ADV]
    NECOPINATO
    INSPERATUS: INSPERATO
    INSPERATUS: EX INSPERATO
    INOPINANTER
    INPROVISO: EX INPROVISO
    IMPROVISO: DE IMPROVISO
    INPROVISO: DE INPROVISO
    IMPROVISO
    INPROVISO
    IMPROVISO: EX IMPROVISO
    REPENTE
    REPENTINO
    SUBITO
    INOPINATO
    INOPINATO: EX INOPINATO
    IGNORANTER

    English-Latin dictionary > UNEXPECTEDLY

См. также в других словарях:

  • repentino — repentino, na adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que ocurre de forma inesperada, bruscamente y sin aviso alguno: un ataque repentino. Su muerte ha sido repentina y dolorosa. María cayó al suelo tras un repentino mareo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • repentino — agg. [dal lat. repentinus, der. di repens entis repente ]. [che si manifesta improvvisamente: una reazione r. ] ▶◀ bruciante, brusco, fulmineo, immediato, improvviso, istantaneo, rapido, (lett.) repente, subitaneo, veloce. ↓ (lett.) inopinato,… …   Enciclopedia Italiana

  • repentino — repentino, na adjetivo pronto, impensado, imprevisto, inesperado, inopinado, súbito, imprevisible. * * * Sinónimos: ■ súbito, ráp …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • repentino — adj. Súbito, imprevisto, inopinado …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • repentino — repentino, na (Del lat. repentīnus). adj. Pronto, impensado, no previsto …   Diccionario de la lengua española

  • repentino — (Del lat. repentinus.) ► adjetivo Que comienza o sucede de una manera inesperada o imprevista: ■ murió de una repentina enfermedad; el león hizo un movimiento repentino y la atacó . SINÓNIMO brusco súbito ANTÓNIMO [previsto] * * * repentino, a… …   Enciclopedia Universal

  • repentino — re·pen·tì·no agg. CO che avviene o si manifesta all improvviso, inaspettatamente: gesto, scatto repentino; pioggia repentina, un repentino cambiamento di opinione Sinonimi: bruciante, 1brusco, fulmineo, immediato, 1improvviso, rapido, subitaneo,… …   Dizionario italiano

  • repentino — adj Que sucede de pronto, sorpresivamente, sin ser esperado ni previsto: muerte repentina, movimiento repentino, Tuvo un cambio repentino de actitud …   Español en México

  • repentino — {{#}}{{LM R33799}}{{〓}} {{SynR34633}} {{[}}repentino{{]}}, {{[}}repentina{{]}} ‹re·pen·ti·no, na› {{《}}▍ adj.{{》}} Que no se espera o que no está previsto: • muerte repentina.{{○}} {{#}}{{LM SynR34633}}{{〓}} {{CLAVE… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • repentino — (adj) (Intermedio) que ocurre de manera brusca e inesperada Ejemplos: Me irritan sus cambios de humor repentinos. Les ha separado una repentina explosión. Sinónimos: rápido, sorprendente, veloz, inesperado, súbito, brusco, imprevisto,… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • repentino — {{hw}}{{repentino}}{{/hw}}agg. Che accade, si manifesta, all improvviso: morte repentina …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»