Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

remembering

  • 1 memor

        memor oris, adj.    [1 SMAR-], mindful, remembering, heedful: mens: apud memores stat gratia facti, V.: ut memor esses sui, T.: eorum facti, Cs.: generis, S.: nec aurae Nec sonitūs memor, V.: vale nostri memor, Iu.: Vive memor, quam sis aevi brevis, H.: cadum Marsi memorem duelli, i. e. as old as, H.: aevum, i. e. fame, V.: tabellae, inscribed, O.: saevae Iunonis ira, relentless, V.: exemplum parum memor legum humanarum, regardless, L.— That remembers, of a good memory: homo.— Recalling, bringing to mind, suggestive, commemorative: ingenium Numae, L.: nostri memorem sepulcro Scalpe querelam, H.: indicii memor poena, O.: versus, O.
    * * *
    (gen.), memoris ADJ
    remembering; mindful (of w/GEN), grateful; unforgetting, commemorative

    Latin-English dictionary > memor

  • 2 memoria

        memoria ae, f    [memor], memory, remembrance: oratio memoriā digna: memoriae prodere, eum liberatum (esse), hand down to posterity: memoriam prodere, transmit, Cs.: traditur memoriae prolapsum cecidisse, is related, L.: quorum memoria iucunda fuit: immortalis, N.— The faculty of remembering, memory, recollection: haec habui in memoriā, T.: Hortensius memoriā tantā fuit, ut, etc.: in memoriam redigere, recall to mind: memoriā comprehendere, commit to memory: causam memoriā complecti: memoriā custodire: habere in memoriā, remember, T.: hoc est mihi in memoriā, in my recollection: ex memoriā insidias deponere, forget: iniuriarum memoriam deponere, forget, Cs.: Carthaginem excidisse de memoriā, L.: ut mea memoria est: ex memoriā exponam, from memory.—The time of remembrance, period of recollection, time: illimque ad nostram memoriam, S.: paulo supra hanc memoriam, not long ago, Cs.: superiore memoriā, in earlier times: princeps huius memoriae philosophorum, of our time: post hominum memoriam, since the memory of man.—An historical account, relation, narration, record: liber, quo iste omnem rerum memoriam breviter complexus est: memoria ex annalibus repetita, L.: carmina, unum memoriae et annalium genus, Ta.
    * * *
    memory, recollection; history; time within memory

    Latin-English dictionary > memoria

  • 3 oblītus

        oblītus adj.    [P. of obliviscor], forgetful, unmindful, not remembering: sui: veterum honorum, O.—Forgetful, regardless, indifferent, neglectful: Illum gementem Obliti relinquunt, V.: pectus, Ct.: mei, i. e. of my dignity: salutis meae: decoris sui, V.: obliti ad metam tendere equi, O.
    * * *
    oblita, oblitum ADJ
    forgetful (with gen.)

    Latin-English dictionary > oblītus

  • 4 memiens

    (gen.), memientis ADJ
    remembering; keeping in mind, paying heed to; being sure; recalling

    Latin-English dictionary > memiens

  • 5 memor

    mindful, remembering, grateful, thoughful, prudent.

    Latin-English dictionary of medieval > memor

  • 6 commemoro

    com-mĕmŏro ( conm-), āvi, ātum, 1, v. a., to recall an object to memory in all its particulars.
    I.
    Rarely of one's self, to call to mind, be mindful of, keep in mind, remember; with acc. and inf. or rel. -clause:

    quid quoque die dixerim, audierim, egerim, commemoro vesperi,

    Cic. Sen. 11, 38.—With acc. and inf.:

    cottidie commemorabam te unum in tanto exercitu mihi fuisse adsensorem,

    Cic. Fam. 6, 21, 1:

    vitandi rumoris causā, quo patrem Caesarem vulgo reprehensum commemorabam,

    Suet. Aug. 45.—More freq.,
    II.
    Of others, to bring something to one ' s recollection by speaking of it, to remind of:

    aliquid,

    Plaut. Ps. 5, 1, 36; Ter. Eun. 5, 8, 14:

    ad commemorandam renovandamque amicitiam missi,

    Liv. 27, 4, 10:

    beneficia meminisse debet is, in quem collata sunt, non commemorare qui contulit,

    Cic. Lael. 20, 71.—Hence (and so most freq.),
    B.
    Without the access. idea of remembering, to make mention of something, to recount, relate; constr. with acc., acc. and inf., rel.clause, or with de.
    (α).
    With acc.:

    id interdum furtim nomen commemorabitur,

    Plaut. Truc. 4, 4, 29:

    res,

    Lucr. 6, 938:

    causas,

    Caes. B. C. 3, 66:

    humanam societatem,

    Cic. Off. 3, 6, 31:

    Xenophontis illam jucunditatem,

    Quint. 10, 1, 82:

    o commemoranda judicia!

    Cic. Verr. 1, 14, 42; cf. id. Fam. 1, 9, 18.—
    (β).
    With acc. and inf., Cic. de Or. 2, 38, 160; cf. Nep. Alcib. 2, 2.—
    (γ).
    With rel.clause:

    quid ego nunc commemorem Singillatim, qualis ego in hunc fuerim?

    Ter. Phorm. 5, 9, 42; 4, 5, 3:

    chlamydem hanc commemores quanti conducta'st?

    Plaut. Ps. 4, 7, 88.—
    (δ).
    With de:

    omnes de tuā virtute commemorant,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 37; so id. de Or. 3, 20, 75; id. Font. 14, 30; Nep. Dion, 6, 2 al.; cf.:

    multa de aliqua re,

    id. Hann. 2, 3; id. Att. 17, 1.—
    (ε).
    With in:

    quae si in privatis gloriosa sunt, multo magis commemorabuntur in regibus,

    Cic. Deiot. 14, 40; cf.: cum legent in ejus virtutibus commemorari saltasse eum commode, Nep. praef. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > commemoro

  • 7 conmemoro

    com-mĕmŏro ( conm-), āvi, ātum, 1, v. a., to recall an object to memory in all its particulars.
    I.
    Rarely of one's self, to call to mind, be mindful of, keep in mind, remember; with acc. and inf. or rel. -clause:

    quid quoque die dixerim, audierim, egerim, commemoro vesperi,

    Cic. Sen. 11, 38.—With acc. and inf.:

    cottidie commemorabam te unum in tanto exercitu mihi fuisse adsensorem,

    Cic. Fam. 6, 21, 1:

    vitandi rumoris causā, quo patrem Caesarem vulgo reprehensum commemorabam,

    Suet. Aug. 45.—More freq.,
    II.
    Of others, to bring something to one ' s recollection by speaking of it, to remind of:

    aliquid,

    Plaut. Ps. 5, 1, 36; Ter. Eun. 5, 8, 14:

    ad commemorandam renovandamque amicitiam missi,

    Liv. 27, 4, 10:

    beneficia meminisse debet is, in quem collata sunt, non commemorare qui contulit,

    Cic. Lael. 20, 71.—Hence (and so most freq.),
    B.
    Without the access. idea of remembering, to make mention of something, to recount, relate; constr. with acc., acc. and inf., rel.clause, or with de.
    (α).
    With acc.:

    id interdum furtim nomen commemorabitur,

    Plaut. Truc. 4, 4, 29:

    res,

    Lucr. 6, 938:

    causas,

    Caes. B. C. 3, 66:

    humanam societatem,

    Cic. Off. 3, 6, 31:

    Xenophontis illam jucunditatem,

    Quint. 10, 1, 82:

    o commemoranda judicia!

    Cic. Verr. 1, 14, 42; cf. id. Fam. 1, 9, 18.—
    (β).
    With acc. and inf., Cic. de Or. 2, 38, 160; cf. Nep. Alcib. 2, 2.—
    (γ).
    With rel.clause:

    quid ego nunc commemorem Singillatim, qualis ego in hunc fuerim?

    Ter. Phorm. 5, 9, 42; 4, 5, 3:

    chlamydem hanc commemores quanti conducta'st?

    Plaut. Ps. 4, 7, 88.—
    (δ).
    With de:

    omnes de tuā virtute commemorant,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 37; so id. de Or. 3, 20, 75; id. Font. 14, 30; Nep. Dion, 6, 2 al.; cf.:

    multa de aliqua re,

    id. Hann. 2, 3; id. Att. 17, 1.—
    (ε).
    With in:

    quae si in privatis gloriosa sunt, multo magis commemorabuntur in regibus,

    Cic. Deiot. 14, 40; cf.: cum legent in ejus virtutibus commemorari saltasse eum commode, Nep. praef. § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > conmemoro

  • 8 Memor

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Memor

  • 9 memor

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > memor

  • 10 memoria

    mĕmŏrĭa, ae, f. [memor].
    I.
    The faculty of remembering, memory, recollection (class.):

    ubi me fugiet memoria,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 2:

    Edepol, memoria's optumad,

    id. Mil. 1, 1, 45:

    bona,

    Cic. Att. 8, 4, 2:

    segnis ac lenta,

    Sen. Ep. 74, 1:

    tenacissima,

    Quint. 1, 1, 19:

    Hortensius memoriā tantā fuit, ut, etc.,

    Cic. Brut. 88, 301:

    hoc in memoria mea penitus insedit,

    id. de Or. 2, 28, 122:

    in memoriam redigere,

    to recall to mind, recollect, id. Fam. 1, 9, 9; so,

    in memoriam reducere,

    id. Inv 1, 52, 98 memoriā comprehendere, to hold in the memory, commit to memory, id. do Or. 1, 34, 154:

    memoriā tenere,

    id. Sen. 4, 12; Caes. B. G. 1, 14:

    memoriā custodire,

    Cic. de Or. 1, 28, 127:

    memoriam agitare,

    to exercise the memory, Quint. 1, 8, 14:

    habere in memoriā,

    to remember, Ter. And. 1, 1, 13:

    hoc est mihi in memoriā,

    in my recollection, Cic. Sull. 13, 37:

    deponere aliquid ex memoriā,

    to forget a thing, id. ib. 6, 18:

    memoriam alicujus deponere,

    to forget, Caes. B. G. 1, 14:

    si memoria fefellerit,

    Quint. 11, 3, 127:

    hoc fugit memoriam meam,

    has escaped my recollection, id. 4, 5, 3:

    Carthaginem excidisse de memoriā,

    Liv. 29, 19, 12; cf.:

    memoriā cedere,

    id. 2, 33, 9:

    memoriā abire,

    id. 2, 4, 2 ut mea memoria est, Cic. Att. 13, 31, 4:

    ex memoriā exponam,

    from memory, id. Cat. 3, 6, 13.—
    II.
    Memory, remembrance:

    si quid faciendumst mulieri male... Ibi ei inmortalis memoriast meminisse,

    Plaut. Mil. 3, 3, 15: verterunt sese memoriae, remembrances are altered, i. e. times are changed, id. Truc. 2, 1, 10:

    memoriā dign' viri,

    Cic. Fin. 5, 1, 2:

    nostrae,

    id. Fam. 8, 3, 3:

    memoriae prodere sermonem alicujus,

    to hand down to posterity, to leave in writing, to record, id. de Or. 3, 4, 14:

    memoriam prodere,

    to transmit, hand down, Caes. B. G. 1, 13:

    traditur memoriae, prolapsum cecidisse,

    it is related, Liv. 5, 21:

    vivit, vivetque per omnium saeculorum memoriam,

    Vell. 2, 66, 5:

    (oratio) ad memoriam laudum domesticarum,

    Cic. Brut. 16, 62:

    quorum memoria et recordatio jucunda sane fuit,

    id. ib. 2, 9:

    memoria immortalis,

    Nep. Att. 11, 5.—
    B.
    Transf.
    1.
    The time of remembrance, period of recollection, time:

    multi superiori memoriā se in alias civitates contulerunt,

    in earlier times, Cic. Balb. 12, 28:

    Cratippus princeps hujus memoriae philosophorum,

    in our time, at the present time, id. Off. 3, 2, 5:

    quod persaepe et nostrā, et patrum memoriā acci dit,

    id. Font. 7, 13:

    usque ad nostram memoriam,

    id. Imp. Pomp. 18, 54:

    quod in omni memoriā est omnino inauditum,

    id. Vatin. 14, 33:

    post hominum memoriam,

    since the memory of man, id. Cat. 1, 7, 16:

    paulo supra hanc memoriam,

    a little before this, a short time since, Caes. B. G. 6, 19.—
    2.
    An historical account, relation, narration:

    liber, quo iste omnium rerum memoriam breviter complexus est,

    Cic. Brut. 3, 14:

    de Magonis interitu duplex memoria prodita est,

    Nep. Hann. 8, 2:

    memoriam vitae prosā oratione composuit,

    Suet. Claud. 1 fin.
    b.
    Concr., a written account, narrative, memoir:

    quispiam ex his, qui se ad litteras memoriasque veteres dediderat,

    Gell. 2, 21, 6:

    in veteribus memoriis scriptum legimus,

    id. 4, 6, 1; 7, 8, 1:

    sine ullā pristini auctoris memoriā,

    Suet. Dom. 5.—
    c.
    (Eccl. Lat.) A monument, esp. a Christian church as a memorial of a saint or monument of a martyr:

    in memoriā Cypriani manere,

    Aug. Conf 5, 8, 3: memoriae martyrum templis deorum succedunt, id. Civ. Dei, 26, 5;

    22, 8, 11 and 12 al.: memoriam sibi et suis com parare,

    Inscr. Grut. 827, 8.—
    III.
    Personified, the goddess of memory, = Mnemosyne, Afran. ap. Gell. 13, 8, 3:

    Jovis (filias, ex memoria uxore,

    Arn. 3, c. 37.

    Lewis & Short latin dictionary > memoria

  • 11 memoriter

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > memoriter

См. также в других словарях:

  • Remembering — Remember Re*mem ber (r? m?m b?r), v. t. [imp. & p. p. {Remembered} ( b?rd); p. pr. & vb. n. {Remembering}.] [OF. remebrer, L. rememorari; pref. re re + memorare to bring to remembrance, from memor mindful. See {Memory}, and cf. {Rememorate}.] 1.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • remembering — un·remembering; …   English syllables

  • remembering — noun the cognitive processes whereby past experience is remembered he can do it from memory he enjoyed remembering his father • Syn: ↑memory • Derivationally related forms: ↑remember, ↑memorize (for: ↑ …   Useful english dictionary

  • Remembering the Kanji I — is the first in the Remembering the Kanji book series by James Heisig. Its full title is Remembering the Kanji (Volume I): A Complete Course on How Not to Forget the Meaning and Writing of Japanese Characters . It was published in 1977.In the… …   Wikipedia

  • Remembering White Lion — Remembering White Lion …   Википедия

  • Remembering the Kanji — is a series of books by James Heisig, intended to teach Kanji to students of the Japanese language.* * * (with Tanya Sienko) Links * [http://www.nihongoperapera.com/reviews/remembering the kanji.html Heisig s Remembering the Kanji Review]… …   Wikipedia

  • Remembering the Kanji II — is the second in the Remembering the Kanji book series by James Heisig. Its full title is Remembering the Kanji (Volume II): A systematic guide to reading Japanese characters .Volume II presents the official readings of the 2042 kanji introduced… …   Wikipedia

  • Remembering the Kanji III — (ISBN 0 87040 931 X) is the third in the Remembering the Kanji book series by James Heisig. This volume was co authored by Tanya Sienko. Its full title is Remembering the Kanji (Volume III): Writing and reading Japanese characters for upper level …   Wikipedia

  • Remembering Babylon — ist ein Roman des australischen Autors David Malouf. Es erschien erstmals 1994 und gilt als ein einflussreiches Buch zum Verständnis der australischen Identität. Inhalt Ein junger Brite, Gemmy Fairley, wird im nahezu unbesiedelten Norden… …   Deutsch Wikipedia

  • Remembering Saddam — is a documentary by Don North, a television news producer.The film follows the story of nine Iraqi businessmen who were arrested in 1995 by Saddam Hussein s regime which was notorious for human rights abuses. They were charged with dealing in… …   Wikipedia

  • Remembering Babylon — is a book by David Malouf written in 1993. It won the inaugural IMPAC Award and was shortlisted for the Man Booker Prize and the Miles Franklin Award.The novel covers themes of isolation, language, relationships (particularly those between men),… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»